Relaxed het nieuwe jaar in!
Vandaag gaan we drie man sterk achter de baarzen aan. Met de bellyboot het grote water op, waar we ook een goede kans maken op snoek en snoekbaars. Een eerste aanblik in de haven is niet bemoedigend. Door alle regen van de laatste tijd is het water veranderd in een grote modderpoel.
Als we richting uitgang gaan wordt het water gelukkig stukken helderder. Dat krikt het vertrouwen weer wat op! Daar krijg ik ook gelijk mijn eerste aanbeet. De steunhengel staat te stuiteren, maar helaas mis ik de aanbeet, jammer. Alle drie hebben we een flinke shad op de steunhengel, voorzien van een zware loodkop, zodat de shad mooi stil blijft hangen. Perfect voor de passieve snoekbaars of snoek.
Met de handhengel vissen we alle drie op een andere manier om uit te zoeken wat vandaag het beste werkt. Synco is aan het verticalen, Volkmar is met een shad aan het werpen en zelf probeer ik het met een ratelplug. Dat was de vorige keer het vangende aasje en krijgt daarom voorrang bij mij!
Op deze stek is weinig bodemverloop en er staat amper 2 meter water. Ik wissel mijn zware aruku voor een knalgele Mann’s ratelaar. Die gaat wat ondieper en de felle kleur bevalt mij ook wel. Dit wordt beloond met een knallende aanbeet! Het wild schudden en de korte runs verraadden al dat dit een mooie baars is. En inderdaad komt er een dikke baars aan de oppervlakte. Met 44cm is het voor dit water een gemiddeld formaat maat baars! Een belachelijk hoog gemiddelde en de reden waarom ik hier graag kom! Volkmar schiet een paar mooie platen en we gaan ieder weer onze eigen weg.
Even op ‘het baarsplankje’
Prachtig gekleurde vis
Het is niet echt wild en ik besluit het wat dichter bij de kant te proberen. Het wordt steeds ondieper, zit nu op slechts 1.20m, maar besluit om het toch even te proberen. Aan de oever liggen flink wat grote stenen en puin, waar de baarzen zich kunnen verschuilen. Ook zie ik af en toe wat bultjes op de dieptemeter. Op een stek die verder zo vlak is als een biljartlaken zijn dit wel de plekken waar ze zich ophouden.
Ik gooi mijn aasje strak tegen de stenen en zit gelijk vast, althans dat denk ik. Tot mijn verbijstering voel ik een bonkende vis aan de andere kant van de lijn! Zodra mijn ratelaar het water raakte moet de baars erop geknald zijn. Ik roep dat ik vis heb en daarop komen Volkmar en Synco mijn kant op. Ik verwacht meer vis langs deze oever, zodat ze het hier ook kunnen proberen. Flipperend mijn kant op krijgt Volkmar, al verticalend, een aanbeet op zijn shad. Zodoende staan we allebei een mooie baars te drillen. Synco is er ondertussen ook en kan ons zo mooi vastleggen met zijn camera.
42 en 43, zouden ze elkaar kennen?
Synco heeft hoofdzakelijk natuurlijk gekleurd aas bij zich en zijn vertrouwen daarin is tanende. Ik leen hem een fel gekleurd plugje met ratels erin, die kunnen ze niet over het hoofd zien! Volkmar heeft ondertussen mijn aruku in beslag genomen en we kunnen weer verder vissen. Vreemd genoeg levert de oever geen aanbeten meer op. Misschien was het toch een toevalstreffer? In de verte hoor ik Synco roepen en showt een leuke baars. Ook hij is nu van de nul af. Blijkbaar willen ze vandaag toch liever wat feller gekleurd kunstaas.
Ook Synco heeft nu vis
foto De baarzen liggen erg gespreid en dan is het flink zoeken op een groot oppervlak zoals op deze stek. Ondertussen probeer ik het toch weer wat verder uit de kant. Je kunt hier echt alle kanten op vissen en ik maak lange worpen om zoveel mogelijk water af te dekken. Na een tijd is daar dan toch die verlossende aanbeet! Maakt je gelijk weer scherp, want die wordt wel minder als je lange tijd geen teken van leven ziet. Als deze bij de bellyboot is zie ik dat dit zo’n baars is waarvoor je die lange autorit maakt! Knalrode vinnen, imposante buik en een lengte van 49cm maken het plaatje af.
Wat een lap!
Klaar voor vertrek
Nagenietend van deze vangst vissen we verder, maar de omstandigheden worden er niet beter op. De wind trekt aan en maakt het scherp vissen moeilijk. Volkmar en ik vissen naast elkaar als ik zijn steunhengel door zie buigen. Lastig te zien of dit een aanbeet is of door de golfslag komt. De hengel buigt verder door en ik roep dit naar Volkmar. De haak wordt gezet en een paar tellen later ligt er een snoekbaars aan de oppervlakte. Een mooie vis die de shad voorzichtig had gepakt en klemvast tussen zijn kaken vasthield.
Volkmar vist met een zogenaamde “spaghettihengel”. Een lange soepele stok waar de vissen weinig weerstand van voelen na de aanbeet. Dit in tegenstelling tot van die harde verticaalstokken. Dan is het vaak een beuk op de top, waarna ze het aas gelijk weer loslaten. Ik dacht dat je met deze hengels amper de haak kon zetten, maar ben ondertussen van het tegendeel overtuigd. Tijdens een vorige bellybootsessie verspeelde Volkmar ook vrijwel geen vis op deze manier.
Op de ‘spaghetti hengel’
Met de nog steeds aantrekkende wind wordt het ons onmogelijk gemaakt om hier verder te vissen. We besluiten het een stuk verderop te proberen, waar de golfslag wordt gebroken door een dammetje. De stek ziet er hoopvol uit. Ook deze stek is ondiep, maar heeft wel een mooie oeverzone.
We krijgen hier echter geen aanbeten en Volkmar besluit om het in de haven te proberen. Synco en ik vissen nog een tijdje op het wijd, maar ook op deze stek is door de wind amper meer te vissen. Ook wij gaan naar de haven om lekker uit de wind te zitten! Net als we in de haven liggen hoor ik roepen. In eerste instantie denk ik aan een boze havenmeester, maar gelukkig is het Volkmar. Hij is een snoekbaars aan het drillen. De enige die is blijven hangen na 4(!) lossers.
Hartverzakkende aanbeten, maar ook veel lossers
In tegenstelling tot het wijd, willen ze in de haven vooral natuurlijke kleuren, blijkt uit Volkmar zijn verhaal. We wisselen de aasjes en gaan over tot het subtiel peuteren met fin-sjes. In de steunhengel blijven de grote shads, maar in wat minder uitbundige kleuren. Al snel gaat Volkmar verder in waar hij goed in is, snoekbaars lossen! Balen, maar wat doe je eraan.
Dan blijkt het bijtuurtje voorbij, of zou het toch aan de stek liggen? Kortom, we moeten werken voor een aanbeet. We zien geen scholen aasvis op de dieptemeter of andere aanknopingspunten. Rustig vissen we de rest van de haven uit. Alleen af en toe de shad optillen en langzaam weer laten zakken, verder geen wilde bewegingen.
Dan krijg ik uit het niets een tik op mijn poskleurige fin-s. Het stevige bonken op de hengeltop doet mij nog twijfelen tussen een baars of snoekbaars. Altijd spannend wat er op een water als dit weer boven komt! Geen snoekbaarzen voor mij vandaag, want ook nu komt er weer een dikke baars aan de oppervlakte. Met de schoonheid van de vissen hier verre van een straf. Bovendien staat de zon al erg laag en dat geeft een bijzonder mooi effect op de foto’s.
In het avondzonnetje
Als ik even later bij Synco in de buurt ben zie ik hem een mooie snoekbaars drillen. Het blijkt zijn 2e te zijn van dezelfde vierkante meter! Als ik vlakbij ben schiet de vis jammer genoeg los. Het is op deze plek iets dieper dan in de rest van de haven en we vissen hoopvol verder. Helaas komen er geen aanbeten meer. Of toch?
Opeens komt Volkmar eraan met een flinke smile op zijn gezicht. Aan een onooglijk ielige zagerimitatie heeft hij een kneiter van een baars gevangen! Vlak voor het eind van de dag nog even een 48cm lange baars vangen….Top!
Oude woeste havenbaars
Groet, André de Wit
Dat is meer een lange termijn planning… Richard heeft op dit moment nog geen extra bellyboat(over een tijdje wel) en zoals gezegd heb ik er zelf ook geen.
Ben benieuwd naar dat staartje!
Wij hadden zondag echt en topdag op de rivier met 42 snoekbaarzen! Meer dan de helft dikke 60ers en 3 70ers. Echt absurde aantallen voor de winter op de rivier. Op plaatsen die tijdens het extreem hoge water uit de stroming hebben gelegen lagen ze heel geconcentreerd en was het kassa!
gr Jesse
Jesse,
Die 48-er was idd een erg stoere havenkrijger! Die 49er van André was dan weer echt puntgaaf en geweldig dik.
Hoe staat het met je bellyboatplannen? Het verhaal van de dikke wintersnoekbaars heeft al een staartje… Wordt vervolgd… :)
Groet,
Volkmar
Die laatste baars is qua tekening misschien niet de mooiste maar die kop is echt heel erg stoer!
Sowieso weer veel mooie vissen hoor.
gr Jesse Hebing