Plots
Er wordt weer ruig weer voorspeld. Met de vakantie voor de deur kan ik niet wachten tot ‘het eindsignaal’ op vrijdagmiddag klinkt, te meer omdat ik 2 dagen zal gaan vissen. Zaterdag met Michel en zondag met een club van het roofvisforum de rivier op.
Voor zaterdag ligt een compleet plan klaar. Starten op de roofblei en later switchen naar grote snoek. Beide deden het goed de laatste sessies en ik heb er dan ook veel vertrouwen in. Als ik ’s ochtends in alle vroegte mijn brood sta te smeren, krijg ik een smsje van Michel: “Rem van de trailer zit vast, hoop dat ik dit los krijg…” Terwijl ik een broodje naar binnen stouw wacht ik rustig af. Uiteindelijk krijg ik telefoon. Eens te meer blijkt waarom een goede trekauto zo belangrijk is voor de hedendaagse visser. Met zijn Landrover in lage gearing heeft Michel de hele combinatie uit de garage gesleept om zodoende ruimte te creëren en bij de rem te kunnen. Oké, helemaal rond is de rechter trailerband niet meer maar je moet wat…
Eenmaal bij de helling dient zich al snel een volgend probleem aan. De kabel van Michels elektrische trailerlier zit vast geslagen en de boot gaat geen kant op. Wederom bied grof geweld uitkomst en na een klein kwartiertje hannesen kunnen we dan toch van start. Geen idee waarom het zo zwaar ging allemaal, maar t zal wel aan die kabel gelegen hebben… We blazen naar de eerste stek en knopen beide een topwater aan de speld.
Ik vertel Michel wat de bedoeling is. “Een aanbeet moet wel spectaculair zijn”, vraagt hij en vervolgens vlamt er een vis volledig het water uit terwijl de spitt’n image gelanceerd wordt. Ja dus! Leek trouwens wel een snoekje… Als we tien minuten later hetzelfde plekje opnieuw aan doen knalt de vis wederom helemaal het water uit. Ditmaal hangt ze wel en inderdaad, het is een snoekje! De vis wordt snel onthaakt en mag dan weer zwemmen, leuk!
We gooien verder maar de roofblei geeft geen thuis. Ook de niet-topwaters worden volledig genegeerd en we besluiten dan ook te verkassen. Op deze stek gaan we met diepduikers aan de gang. Het blijft akelig stil de eerste drift. Toch moet er, gezien de omstandigheden, gewoon vis liggen hier. Drift nummer twee is alles opeens anders. We krijgen regelmatig een flinke tik maar er blijft werkelijk geen vis hangen. ‘Headbangers’ dus daar onderwater. Roofblei kent momenten waarop ze het aas eerst knock out slaan, om
het vervolgens op te slurpen. Truc is om direct na een tik je kunstaas stil te laten vallen en af te laten drijven op de stroom. Dit levert veelal alsnog een beste beuk op. Moeilijk is het wel, want je bent toch geneigd te slaan op zo’n tik. Doe je dit, dan vertrouwt de roofblei het zaakje niet en zal verdwijnen…
Bij de zoveelste tik blijft er dan toch een vis hangen. Zoals ik eigenlijk al verwachte zit de vis inderdaad bovenop de kop gehaakt. Geen reus, maar het is er één!
Headbanger
Het vertrouwen is gesterkt maar op wat vage tikken na weten we niets meer te forceren. Hoog tijd om te switchen naar de snoekvisserij dus! Onderweg kammen we nog een baarsstek uit. Vrij vlot pak ik een mooi ‘dobberformaat’. Dan knallen we volgas naar een paar mooie plantenvelden. Ik hang een zelfgemaakte 2oz. grinder aan de speld, daar waar Michel voor een fabrieksuitvoering gaat. Het zal de vijfde worp zijn, hooguit, als ik een flinke tik op de grinder voel. Ik hengst aan en zie een flinke kolk uitdeinen op de rand van het plantenbed. Dat zag er veelbelovend uit!
We gooien een tijdje door maar de vis laat zich niet meer zien. We besluiten dan ook nog eens te gaan kijken bij die gemiste snoek. Als we aan komen varen zie ik jagende vis, precies waar ik ‘mijn snoek’ miste. Ik gooi mijn spinnerbait er overheen en krijg na drie slagen een heerlijke beuk. Ik sla hard aan en tot grote hilariteit komt er een, toch niet zo grote, snoek boven. En daar kwam zo’n kolk vanaf?
Toch niet zo groot dus…
Plan C dan maar. Alles of niets! Weer gaat het gas vol open en blazen we over de rivier. Op naar een diepe put, met langs de randen een paar kleine wierbedden. Er gaan twee aasvissen over boord, die van Michel aan de fireball en die van mij onder een dobber. Ondertussen gooien we richting het talud met groot aas. Ik pak de ocean BBZ-1 van spro, daar waar Michel voor een grote bucktailspinner kiest. We laten ons op de wind langs het talud driften. De gang zit er behoorlijk in. Dat maakt het werpen lastig maar is voor de aasvissen vaak beter.
Als we het einde van het talud naderen draaien we om. Dit keer gaan we traag tegen de wind in. Ik verwissel mijn BBZ voor de beruchte ‘Cola Bulldawg’, daar waar Michel een Super Shad Rap aan de onderlijn hangt. Wederom wordt er geconcentreerd gevist. Er moet toch een keer wat gaan gebeuren met dit vissige weer?
Ik besluit iets dieper te gaan vissen. Dit kan met bulldawgs heel goed door ze met een soort van zaagtandbeweging binnen te vissen. Je laat ze een seconde of drie afzinken om ze vervolgens een aantal slagen binnen te draaien. De bulldawg zal dan weer omhoog komen en dus moet je hem na een tijdje weer een paar seconden laten afzakken. Dat zakken doe je uiteraard aan een strakke lijn en je weet niet wat je meemaakt als je dan plots die beuk krijgt…
Zoals nu dus ook. Tijdens het zakken wordt in één klap mijn zware St. Croix rondgetrokken. Ik slaak een kreet en zie dan een bak van een snoek volledig het water uit komen. Niet normaal! Gelijk gaat alles in de hoogste versnelling. De vis toont zich een waardig strijder en trekt meters lijn van de spoel. Michel draait snel de andere hengels binnen en filmt ondertussen één en ander. Weer wordt een zeer lange run genomen, telkens als ik denk nu stopt ze gaat ze verder en dieper. Wat een geweld! Dan schiet ze plots richting oppervlak, waarbij de lijn achter de fronttroller blijft hangen. Ik zie de snoek een meter of 8 van de boot aanstalten maken om te springen maar kan niets doen. Gelukkig is Michel er rap bij en klapt hij de fronttroller omhoog. De lijn komt vrij en ik steek de hengel diep in het water. De vis blijft waar ze wezen moet, dat ging maar net goed allemaal!
Langzaam begint ze het op te geven. De bulldawg is helemaal weg en we besluiten dan ook de vis te scheppen. Eenmaal aan boord eerst een high five, wat een bak. Hier doe je het allemaal voor! De stingerhaak zit tussen de kieuwbogen. Geen risico en gelijk knippen dus die stinger. Vervolgens ook één haakpunt en daarna kan de dreg gemakkelijk verwijderd worden zonder bloed of andere schade. Teamwork ten top bij deze vis!
Superbak!
In één klap een topdag!
Eenmaal het meetlint er langs komen we tot 116. Ik til de vis overboord en laat haar rustig bijkomen. Dit blijkt amper nodig want vrijwel direct gaat ze er met een woeste klap vandoor. Ik krijg een hele bak water over me heen maar het kan me niet deren. Glunderend ga ik er even bij zitten. Wat een vis!
We pakken de draad weer op en gooien verder. Geweldig hoe zo’n vis de dag in één klap doet omslaan. Dit maakt de riviervisserij nou juist zo mooi. Ja er zijn wateren waar je veel meer grote snoek kunt vangen, maar die geven mij toch lang niet de voldoening die ik nu weer voel. Hier is voor gewerkt. Zekerheid heb je nooit op de rivier. Zeker vijf keer viste ik deze stek voor niets uit dit seizoen, nu is het opeens raak. Geweldig!
Voor vandaag houden de snoeken het echter voor gezien lijkt het, want ook een andere topstek levert helemaal niets op. We besluiten nog een tweetal roofbleistekken aan te doen en dan te kappen. Op de eerste stek breng ik Michel in stelling. Daar gooien, zo binnenvissen. Gelijk is het raak en zo kan hij eindelijk zijn eerste vis van de dag landen. Dat is toch wel zo lekker.
Op bestelling
Ook vis voor Michel
Hierna houden ook de roofbleien het voor gezien en het laatste uurtje gooien levert dan ook helemaal niets op. We blazen terug naar de helling, waar we na het traileren ontdekken waarom het te water laten van de boot zo verrekte moeilijk ging. Stempels vergeten omlaag te draaien… Juist… Die staan nu in de lak van de Lund dus… Qua materiaal niet bepaald een topdag, maar toch sluiten we meer dan tevreden af. Morgen weer een dag…
Groet,
Volkmar Strikkers
had hem al gezien natuurlijk, maar met het complete verhaal erbij word ze steeds mooier ;)
zie jouw binnenkort wel weer!