Passief de sleutel
Het is altijd weer even spannend, om op de dag dat de wintertijd in gaat, af te spreken en we smsen dan ook wat heen en weer op de avond voorafgaand aan de visdag. We besluiten gewoon op de ‘oude’ tijd af te spreken om het makkelijk te maken en ik zet mijn telefoon uit qua ‘automatische tijdsverandering’. Dit blijkt enkel te gelden voor wanneer je naar het buitenland gaat… Kennelijk heeft Sander hetzelfde gedaan echter, want we komen tegelijk aan bij de helling. Het is net licht en we traileren snel de boot. Jerkbait aan de speld en smijten maar!
We gooien ons een slag in de rondte, maar de gestipte rovers tonen geen enkele interesse. Ook de omschakeling naar rubber, spinnerbaits, bont en veren bieden geen soelaas. Merkwaardig, want ik ben er toch van overtuigd dat ze er liggen. Na een kleine drie uur gooien vinden we het wel mooi geweest. We gaan door naar een andere stek. Tijd voor een paar fikse aasvissen onder de dobber en op de fireball. Tijd voor een buffel…
We varen een eind door naar een stek waar ik in september nog een fraaie snoekbaars ving. 78cm om precies te zijn maar wat de vis extra bijzonder maakte was een verse bijtafdruk in de beide flanken van meer dan 25cm breed! Een absurd gezicht en dit kan alleen maar een echte giga snoek geweest zijn. Gezien het een diepe kuil betreft waar vaak scholen witvis samenkomen hopen we maar dat de snoek er haar territorium heeft. Kijken of ze een brasem lust…
Serieuze aasvis!
Ik zoek de waypoints op en alsof de witvis ook gps gestuurd is liggen de scholen exact op dezelfde locatie als die dag in september. Het zijn er weliswaar minder maar toch, het blijft een interessante plek. Drie dobbers overboord en 1 fireball, waarna ik de boot zeer traag achtjes laat varen om de waypoints. Dit houden we een klein uur vol, maar dan besluiten we het toch voor gezien te houden. De gok gewaagd, gaan we nu voor zekerheid en blazen door naar de volgende jachthaven. Hier moet gewoon wat gebeuren op dood aas, kan niet anders…
Maximale inzet
Ik stuur de boot richting een hotspot en zet de motor stop. Als we uitgedrift zijn laat ik voorzichtig het anker zakken. Precies daar waar ik wil liggen we stil, prachtig! Ik hang een sardine aan de fireball onder de boot. Hengel in de steun en lekker laten meuren. De andere hengels worden voorzien van brasems en blankvoorn. Sander keilt zijn aasvissen een eind van de boot weg, ik vis wat dichterbij. Het wachten kan beginnen, of toch niet?
Zoals zo vaak verdwijnt er een dobber als je heel even de andere kant op kijkt. Sander is één van zijn dobbers kwijt, dat ging rap! Ik pak snel de camera en begin te filmen, terwijl Sander contact zoekt. Hij slaat zijn karperstok hoepeltje rond en heel de boot wordt richting de vis gesleept, dat belooft wat! Niet echt, want de snoek schiet los en Sander krijgt een gehavende voorn terug…
Opnieuw zeilt zijn voorn door de haven, om met een luide plons neer te komen. Hij zal er amper een minuut hebben gelegen, of de dobber verdwijnt weer. Ik start de camera opnieuw en dit keer is het wel goed raak. Een aanvankelijk gedacht kleine vis gaat er plots toch wel zwaar in hangen. We zijn blij dat we eindelijk succes hebben vandaag, als een fraai getekende negentiger in het oppervlak verschijnt. Dan zie ik Sander zijn andere dobber ook verdwijnen. Snel leg ik de camera weg, zoek contact en sla vervolgens een gat in de lucht. Tjonge, dat gaat hard opeens met de aanbeten!
Fraai getekende negentiger
Nadat we Sander zijn vis op de foto gezet hebben mag hij weer verder zwemmen. We vissen verder en het is weer Sander die een aanbeet krijgt, maar mist. Niet veel later suist de volgende dobber weg. Vaak net na het ingooien, daar waar mijn aasvissen absoluut niet aangeraakt worden. Nu vist Sander met een ietwat andere setup en het lijkt er op dat snoeken wel degelijk onraad ruiken bij mijn takels. Daar waar ze slepend onverslaanbaar zijn, lijken ze nu in mijn nadeel te werken. Terwijl Sander een mooie vis van eind tachtig land kan ik alleen maar toekijken. Dit gaat hard zo!
Sander heeft de sleutel gevonden
Het duurt niet lang of we naderen de 9-0. Ja negen tegen nul aanbeten! Het is werkelijk bizar en de ultieme bevestiging dat snoek meer ziet dan waar wij soms vanuit gaan. Toch komt het nog niet in me op om mijn aanbieding aan te passen. Sander mist vandaag vis op vis en kan slechts nog een 70er bijschrijven uit al die aanbeten. En ik? Ik doe lekker rustig aan….
Als de aanbeten op zijn varen we door naar een ander stuk van de haven. Hier wil ik nog even wat afgooien met kunstaas en in no time volg ik weer dromerig de fraaie actie van mijn jerkbait. In gedachten zie ik er al één vol overheen vlammen, veruit het mooiste wat er is. Dan opeens tumult in het oppervlak. Een grote school voorns springt op voor iets wat jaagt. Een korte worp is voldoende en geconcentreerd vis ik de Peacockbass kleurig hopper binnen. Vlak voor de boot volgt de furieuze aanbeet waar ik op gehoopt had. Sander geniet mee terwijl een mooie 80er flink tekeer gaat.
Fantastische aanbeet
Sander verwisselt zijn jerkbait voor een grote shad en krijgt even later ook een flinke dreun te verduren. Helaas is een grote kolk het enige resultaat na deze aanbeet, want de vis lost direct… We bestoken de plek nog even met dood aas maar besluiten dan door te varen. We hebben nog een stek in gedachten vandaag. Hier komen we later nog wel terug.
We varen een dik kwartier alvorens we bij de volgende haven aankomen. Hier vangt Sander nog wat aasvissen bij terwijl ik de boot op zijn plaats houd. Met een aangevulde voorraad kunnen we de dag prima uitvissen en we besluiten maar eens een lange drift te maken door de haven. Er staat amper wind, waardoor we met nog geen halve kilometer per uur voortbewegen. Prima gangetje waarmee je passief en actief vissen eigenlijk combineert. De wind is geheel gaan liggen en het zonnetje vormt een welkome afwisseling op het grauwe weer van vanochtend.
Het blijft zeker anderhalf uur stil en dan gebeurt het toch. Een schok op mijn dobber… stilte… losgelaten? Weer de takel gezien? PLOP! Opeens scheurt de dobber er vandoor. Meters wordt hij voortgesleept door het oppervlak. Als hij stopt draai ik strak en hijs ik aan. Dat is dan weer het voordeel van de takel die ik gebruik, missen is er vrijwel nooit bij!
Echt tot een gevecht komt het niet. De snoek houdt het bij kopschudden en rustig cruisen onder de boot. Toch ben ik blij dat er toch nog een dikke vis uit gaat komen vandaag voor mij, want dat is ze zeker. Fraai getekend en goed gevuld ook! Als ze het opgeeft pak ik haar snel onder de kieuw waarna we enkele foto’s schieten. Met het avondlicht komen de kleuren er mooi uit en de snoek vervolgt snel weer haar weg. 104 Centimeters rijker vissen we verder.
Erg fraaie vis
We driften nog een klein half uur maar besluiten dan terug te varen naar de haven van eerder vandaag. Hier lag toch gewoon veel meer snoek en we denken hier dan ook meer kans te zullen maken. Het gas gaat weer open en we kunnen nog net het laatste half uurtje licht meepakken. Een halfuurtje waarin Sander nog maarliefst vier aanbeten weet te krijgen, zonder ook maar een vis te haken. Het zit hem niet mee vandaag, maar laat de hersenpan wel weer ratelen voor een volgende sessie. Je wil de vis haken, maar hij mag de takel niet zien… Rara hoe gaan we dat oplossen..?
Groet,
Volkmar Strikkers
hey herman,
ik kan de lossers van mezelf wel even verklaren, ik had mn oude stokken verkocht en nog geen nieuwe terug gekocht.
dus was ik gedwongen om met mijn doodaas hengels vanaf de kant te gaan vissen vanuit de boot.
nu zou je denken dit kan in principe toch ook?
jazeker is dit mogelijk, echter niet met de doodaas stokken die ik pas deze dag voor het eerst inzette..
ze bleken veel te zacht voor het goed zetten van de haak.
zelfs met full power hengsten bood geen uitkomst.
een dag erna meteen andere aangeschaft, en na 1,5 uur vissen 7 aanbeten en 6 vissen op de kant:)
de zichtbaarheid van takels op zich ben ik zelf niet zo bang voor, grote vissen willen wel eens zo slim zijn om tegen je aasvis aan te tikken met de bek als ze het niet vertrouwen, maar het “standaard” slag vissen gaat er normaliter gewoon voor!
de “gevonden sleutel” die dag betrof naar mijn inzien de diepte waarop het aas werd aangeboden, en door de vissen dusdanig in te snijden zodat er veel geur door het water zou trekken en de snoeken de verleiding niet meer konden weerstaan.
ik hoop je wat meer duidelijkheid te hebben verschaft.
gr sander
Herman,
http://www.dutchanglers.nl/2009/11/snoektakels-de-missie/
Voilá, mijn takel in beeld :)
In toeval geloof ik niet als je 14 tegen 0 aanbeten krijgt op passief aangeboden aas. Dat ik vervolgens driftend wel een vis vang heeft er alles mee te maken dat de takel die ik gebruik ook bedacht is om driftend mee te vissen. Mijn aasvis hangt aan deze takel altijd mooi horizontaal en wordt met de kop voorwaards gesleept.
Passief daarentegen hangt een aasvis aan deze takel niet horizontaal maar eerder verticaal (zwemblaas lek staart naar beneden, zwemblaas vol staart omhoog)
Sander heeft zijn visserij echt toegespitst op de situatie zoals vorige week en scoort met zijn mannier van vissen gewoon significant meer vis dan andere vissers op dezelfde stekken. Dit is niet eenmalig maar structureel. Zijn aasaanbieding is dus echt toegespitst op een passieve visserij. De hengeldruk is hoog op het betreffende water en ik geloof dan ook zeker dat de snoeken er voorzichtiger zijn geworden. Hij heeft mij deze dag verscheidene vormen van aasaanbieding laten zien waarbij hij op voorhand al kon vertellen of er aanbeten op zouden komen of niet. Dit kwam nog uit ook, keer op keer…
Doodaas met kunstaas vergelijken vind ik dan ook niet terecht, bij kunstaas heeft een snoek even wat minder bedenktijd dan bij een aasvis die daar lekker sappig hangt te meuren. Ik heb deze dag ook met shads tussen de aasvissen doorgevist, maar ook hierop geen stootje gevoeld. Passief en subtiel is wat ze wilden, beide ben ik niet de beste in (hoezo understatement…?)
Over de exacte vismethode van Sander ga ik niet teveel uitweiden. Hier heeft hij zelf lang aan gewerkt en dus mag hij er zelf over vertellen als hij dat wil.
Maargoed, komende winter nog maar eens wat experimenteren qua aasaanbieding, als de hele bende niet weer dichtvriest…
Groet,
Volkmar
Hoi Volkmar,
Sander heel veel aanbeten met veel losschieters, jij weinig aanbeten maar wel hangen zoals de 104cm dame.
Sanders presentatie is dus minder zichtbaar maar haakt slechter verhoudingsgewijs,de jouwe meer zichtbaar schrijf je maar haakt wel.
Tja moeilijk verhaal, is het toeval of is het de zichtbaarheid?
Jammer dat je de takels niet even laat zien, denk dat een hoop vissers daar wat van opsteken al is het maar om de nieuwsgierigheid te temperen.
Zichtbaarhied! Denk jij dat het die snoeken wat uitmaakt even er van uitgegaan dat kunstaas er soms bizar uit kan zien en toch goed vangt!!
Groetjes Herman
De verpakking is Taksi, maar wat zit er nu eigenlijk in? :-) John