Op Giant Red Drum in North Carolina (deel 3)

door admin · 3 oktober, 2012

Toegift na 3 dagen vissen op Giant Red Drum

Het weer is sinds gisteren dan eindelijk weer terug in het normale patroon. Als we opstaan is het mooi weer en ik spreek dan ook met Bryan af om naar Cape Lookout te varen. Ik ga alsnog een poging te wagen een Blacktip shark of Spinnershark te vangen. Eerst moeten er echter nog aasvissen gevangen worden. Dit is niet eenvoudig maar uiteindelijk lukt dit dan toch.

Ik heb Bryan gevraagd of hij een plek weet waar we, stel dat het me lukt om een haai te haken, het strand op kunnen varen. Dit omdat we de haai dan gemakkelijk kunnen landen door deze te “beachen”. Ik ben niet zo’n voorstander van “gaffen” en foto’s op het strand of staand in het water zijn meestal een stuk mooier als foto’s in de boot. Zo’n plek weet Bryan. Bij Cape Lookout aangekomen blijkt het water niet vlak genoeg om de haaien op zicht te kunnen vinden. We zullen ze dus moeten lokken met een zak fijngestampte Menhaden die we over boord hangen.

Bonsai Shark

Op de eerste stek gebeurt er weinig. Weliswaar wordt mijn aasvis enkel keren in tweeën gebeten (vermoedelijk door Black Drum, een andere vissoort die hier veel voorkomt) maar daar blijft het bij. Als ik weer een paar tikken op mijn lijn voel besluit ik aan te slaan. Eens kijken of dat wat oplevert. Ik voel niets en draai binnen. Daar bengelt zowaar een mini-Blacktip haaitje van een centimeter of 15 aan de haak. Een haaitje dat waarschijnlijk nog maar net uit moeders is gekropen (Blacktip haaien zijn net al de meeste haaien levendbarend). Zo klein en nu al zo’n agressieve rover! Mijn aasvis was groter als dit bonsai haaitje maar dat weerhield deze er niet van om aan te vallen. Onwaarschijnlijk. ‘

Enig teken op de aanwezigheid van “echte” haaien is er echter niet. Geen beet en geen “vinnen”. Bryan oppert dan ook om naar een andere plek te varen. Daar maken we volgens hem meer kans. Nadeel is wel dat we daar niet de kant op kunnen om foto’s te maken. Als we wat vangen zullen we dus foto’s naast of in de boot moeten maken. Mmm, nou ja, als het niet kan zoals het moet dan moet het maar zoals het kan…

Haperende slip

Op de nieuwe stek aangekomen gaat de zak Menhaden weer over boord. Het stroomt hier iets harder als op de vorige stek. De Rubby Dubby doet zichtbaar zijn werk getuige de olie-film die zich vanaf de boot met de stroom mee over het water verspreidt.
Een meter of 30 achter de boot, midden in de olie-film, werp ik mijn aasvis in. Deze is bevestigd op een enkele haak welke weer aan een korte stalen onderlijn is gemonteerd. Ik vis met een hengel van Bryan, een soort van zware spinhengel met een werpgewicht van 100 gram. Op de spoel van de molen zit 50 lbs Powerpro.

Na 10 minuten wordt na een paar korte harde tikken de hengel bijna uit mijn handen getrokken. De slip begint te krijsen en de molen geeft lijn af in een tempo dat ik nog niet eerder heb meegemaakt. Yes! Shark! En zo te zien een goeie! Bryan wenst me met een grijns op zijn gezicht veel plezier. In slechts enkele seconden verdwijnt 150 meter lijn van de spoel. Dan breekt plotseling de lijn. Wel verdorie. Hoe kan dit? Had ik de slip te vast staan? Als ik lijn van de molen probeer te trekken bemerk ik dat de slip muurvast zit. Zo vast dat ik zelfs de slipknop niet meer loskrijg. Iets in de molen heeft het begeven, zoveel is duidelijk.

Nieuwe kans

That was a Big Shark, meldt Bryan droogjes. Ik heb nog een Shimano Spheros 6000 bij me. Ook die is opgespoeld met 50 lbs Powerpro. Ik besluit hiermee verder te vissen. We monteren weer een stalen onderlijn met een enkele haak en prikken er een aasvis op. Wederom zwiep ik deze met een kort worpje een stuk achter de boot. Zou ik nog een 2e kans krijgen? Na 5 minuten volgt weer een harde ruk waarna de slip begint te krijsen. Ik sla nog een paar keer hard aan om er zeker van te zijn dat de haak goed vast zit. Na een run van ca. 50 meter valt ineens de spanning weg. Als ik binnen draai blijkt de stalen onderlijn doormidden. Doorgebeten. Het zit eens mee… No worries, er komt er nog wel één zegt Bryan geruststellend. Mmm. Nieuwe onderlijn, nieuwe aasvis en ik ben alweer aan het vissen. De Rubby Dubby doet goed zijn werk, dat is wel duidelijk.

Zo goed zelfs dat ik binnen enkele minuten alweer beet heb. Al na enkele seconden valt echter wederom de spanning van de lijn. Als ik binnen draai blijkt er niets aan de hand. De aasvis zit er nog gewoon aan. Aanbeet nummer drie is gewoon lossgeschoten. Ook kan dat dus. Ik gooi meteen weer in. De aasvis land op het water en ik klap de beugel dicht. Op hetzelfde moment zie ik een de kop van een haai uit het water komen waarna mijn Spheros begint te krijsen. Ongelooflijk, het krioelt hier werkelijk van de haaien! Ook deze neemt in hoog tempo lijn. Daarbij kijk ik angstig naar de hoeveelheid lijnt op de spoel zit. Gaat dit wel goed? Dan veranderd de haai van richting waardoor ik iets lijn kan terugwinnen. Eerlijk gezegd verwacht ik elk moment dat de spanning weer wegvalt, maar toch gebeurd dat niet. Als ik na 10 minuten nog steeds aan het drillen ben begin ik langzaam te geloven in een goede afloopt. Ik lijk aan de winnende hand en alles blijft tot nu toe heel. Tijdens het drillen zie ik enkele keren andere haaien zenuwachtig heen en weer zwemmen. De Rubby Dubby maakt ze uitzinnig! Ook komt er meermaals een Spinnershark helemaal verticaal het water uit. Spinnersharks staan bekend om hun springgedrag waarbij ze tijdens de sprong ook nog eens meerdere malen om hun as heen draaien, iets wat ik tijdens het drillen van deze vis diverse malen zie gebeuren. Een prachtig schouwspel. Na 30 minuten touwtrekken ligt de haai langszij. Het is een mooie vis met een geschat gewicht van 75 kilo. Omdat ik toch wel graag met de haai op de foto wil besluiten we de vis te gaffen. Om de vis nog dichter tegen de boot te kunnen leggen pakt Bryan de onderlijn vast. Daarbij zet de haai nog een keer aan. Waarop de onderlijn het begeeft…

Alhoewel ik de vis heb gezien en deze langszij lag baal ik toch. Vier aanbeten, maar nog steeds geen vis in de boot. Nou ja, dan nog maar een keer. Ik ben niet eens verbaasd als ik binnen enkele minuten na het ingooien wederom beet heb. Maar ben ook niet verbaasd als ook deze na enkele seconden losschiet. ..

6x is scheepsrecht

Aanbeet nummer 6 laat ook niet lang op zich wachten. Zou het nu een keer goed gaan? De vis maakt iets minder lang runs maar gaat wel alle kanten op. Daarbij zwemt de haai ook onder het ankerouw door. Vliegensvlug haal ik de hengel met hevig krijsende molen onder het ankertouw door om lijnbreuk te voorkomen. Het gaat zowaar goed. 20 minuten later ligt er een prachtige Blacktip naast de boot. De vis is duidelijk kleiner als de eerste maar nog steeds zeer de moeite waard. Ook het gaffen gaat goed. En even later kan ik de haai op de bank van de boot tillen om deze eens goed te bekijken. Het is een beauty van rond de 50 kilo. Een even primitieve als prachtige predator met kille ogen. Maar liefst 6 aanbeten had ik nodig. Maar nu heb ik hem dan toch. Voor even. Na een paar foto’s gaat de vis weer overboord. Met enkele snellen slagen verdwijnt de oervis uit het zicht.

Het is gelukt! Een mooie Blacktip haai als toegift op enkele dagen Giant Red Drum vissen. Maar nu zit het er toch echt op. Morgen gaan we, zij het met tegenzin, weer naar huis waar werk, verplichtingen en Viktor onze hond op ons wachten. Op de terugtocht naar Beaufort varen we nog een keer dicht langs de vuurtoren van Cape Lookout, de wilde paarden op Harkers Island en de prachtige groene wetlands. Wat is het hier toch mooi. I’ll be back…

Naschrift: gebruikt materiaal en aanvullende informatie.

Voor sportvissers die interesse hebben in de unieke visserij op Giant Red Drum is de volgende informatie wellicht van belang:

De beste tijd voor de Giant Red Drums

Alleen in de maanden augustus en september trekken de Giant Red Drums de ondiepe wateren op van de Pamlico Sound. Dát is dus de periode dat je er moet zijn. In de overige maanden kun je zeker ook fantastisch vissen op Red Drum, maar de vissen zijn dan aanzienlijk kleiner. Het gros van de vissen komt dan niet boven de 10 pond uit Wel kun je die vissen werpend uit de boot met kunstaas belagen, een visserij die erg interessant is. Voor de echt grote vissen moet je zoals gezegd toch echt in augustus of september zijn.

Wil je bijna verzekerd zijn van de vangst van enkele dikke vissen dan is inschakelen van gids Bryan een goed idee. Bryan woont en vist al zijn hele leven in deze regio en kent de wateren als zijn broekzak. Zijn website http://www.nativeguide.net. Wil je toch e.e.a. zelf doen dan zul je een boot moeten zien te huren. Dit is lastig, maar met wat researchwerk vermoedelijk wel mogelijk. De vraag is dan natuurlijk wel of je de juiste stekken zal weten te vinden.

Het inhuren van een gids staat bijna garant voor vangen maar is niet goedkoop. Afhankelijk van de duur van de vistrip zal de prijs zo rond de 600 USD per dag liggen (op dit moment zo’n 500 euro). Als je die kosten echter kunt delen met 1 of 2 vismaten is het misschien wel te doen. De prijs is wel inclusief materiaal en vergunning. Twee personen op een boot is optimaal, naar met z’n drieën is ook nog wel te doen. Scheelt in ieder geval behoorlijk in de kosten.

Gebruikt materiaal: hengels, molens en lijnen

De hengels die Bryan aan boord heeft zijn uitstekend. Over zijn molens was ik minder te spreken. Die zou ik dan ook zelf meenemen. Denk daarbij aan een molen in 4500-8000 klasse. Ik heb met zowel nylon (40/00 Technium) als gevlochten lijn (40 lbs Powerpro) gevist. Beide werkt maar een volgende keer vis ik alleen nog met Powerpro. Door de soms lange runs van de Drums waarbij ze veel lijn van de molen trekken gaat nylon snel kinken. Met Powerpro heb je daar geen last van. 40 LBS Powerpro is behoorlijk dik en 30 LBS lijn zal vermoedelijk ook geen problemen geven. Maar omdat er vistechnisch gezien geen enkele reden is om dunner te gaan zou ik het maar bij 40 LBS houden. Liefst in de kleur geel omdat je die in het donker het beste ziet.

Omdat ik niet precies wist wat ik qua materiaal kon verwachten had ik mijn eigen hengels meegenomen; twee Shimano Beastmaster Spinning X-Heavy in de “Travel” (STC) uitvoering. Deze hengels gebruikte ik eerder al met succes in Costa Rica voor de visserij op Roosterfish, Jacks en Bluefin Trevally. Ook voor deze visserij bleken deze hengels perfect. Het grote voordeel is dat deze 6-delige hengels ze gewoon in mijn koffer passen. Geen gedoe dus met hengelkokers op de luchthaven. Iets wat altijd extra stress en kosten met zich meebrengt.

De Beastmasters hebben een opgegeven werpgewicht van 50-100 gram. Voor het inwerpen van de rig met 80 gram lood (zie deel 1) plus nog een hele of halve Menhaden werden de hengels dus behoorlijk overbelast. Toch gaven ze geen krimp, iets wat te danken is aan de grote wanddikte van de hengels waardoor deze, ondanks de vele verbindingen, erg sterk zijn. Ik was dan ook erg blij dat ik deze hengels had meegenomen en neem ze een volgende keer zeker weer mee.
Reis
Vliegen doe je op de luchthaven Raleigh/Durham. Rechtstreek vliegen vanaf Amsterdam is niet mogelijk en je zult moeten overstappen in Londen. De vliegruis duurt zo’n 7 uur. Het tijdverschil met Nederland is 6 uur. Vanaf Raleigh is nog zo’n 3 uur rijden (met een huurauto) naar Beaufort. In en om Beaufort zijn voldoende hotels en motels te vinden in alle prijsklassen en voor elk wat wils.

Klimaat

In Augustus en in iets mindere mate September is het doorgaans behoorlijk warm in North Carolina. Tussen de 30 en 35 graden Celsius. Op het water heb je daar gelukkig geen last van. Wat een klein risico is in deze regio is de komst van een orkaan. Het orkaanseizoen loopt officieel van juni tot november. Zo’n orkaan duurt meestal maar een paar dagen en de kans dat deze je vakantie verpest is dan ook niet zo groot. Wat je wel absoluut nodig zal hebben is een zonnebrandcrème met een hoge beschermingsfactor!

Combinatie vakantie en visserij

North Carolina is een prachtige staat die veel te bieden heeft. Vissen laat zich dan ook prima combineren met een actieve of strandvakantie. Wij hebben alleen de kuststreek bezocht maar ook de National Parks en de bergen in het westen van North Carolina (o.a Great Smoky Mountains) schijnen zeer de moeite waard.

Qua visserij heeft North Carolina heeft behalve de visserij op Giant Red Drums nog heelveen ander interessants te bieden. De visserij op haaien vanaf het strand spreekt mij persoonlijk het meeste aan. Ik denk dat er vanaf het strand mooie avonturen te beleven zijn. Voorwaarde voor succes is dan wel het gebruik van een kajak of boot om het aas uit te varen. Voor die visserij wil ik heel graag nog een keer terug. Voor de liefhebbers schijnt trouwens ook de offshore visserij op Sailfish, King Mackerel, Blue Marlin, Wahoo, Tuna, en Mahi Mahi zeer de moeite waard. Genoeg te beleven dus.

Meer informatie?

De visserij op Giant Red Drums is bijzonder interessant en wellicht heeft dit artikel je interesse gewekt. Heb je serieuze interesse in het vissen op deze prachtige vissen en heb je nog vragen? Stuur me dan gerust een mail op michel@dutchanglers.nl.

Michel Rijnberg