NKS Gooimeer 2010

Het is 5 uur in de morgen als ik samen met Jeroen in de auto zit met een kakelverse cappucino in de hand.  Vandaag gaan we de NKS wedstrijd op het Gooimeer vervissen en we hebben er zin an. Het voorvissen ging ons goed af en het vooruitzicht dat we vandaag op zeker een paar vissen gaan vangen stemt ons bijzonder vrolijk. Als we net zo vissen als de week ervoor dan zit wellicht het ticket er ook in.

Als ik de auto voorbij Apeldoorn stuur gaat mijn telefoon over,  het is Perry die zich helaas vanwege familie omstandigheden moet afmelden voor de wedstrijd van vandaag. Ik wens hem sterkte en bedenk me dat het dus een paar pittige uurtjes gaan worden om alles te regelen zo voor de wedstrijd.

Als we na een vlotte rit bij de helling arriveren zien we de mannen van De Cock al aan de helling staan. Hoe vroeg je er ook bent, zij lijken er altijd eerder te zijn. Als we de auto uitstappen constateren we ook dat de weersvoorspellingen vrij accuraat zijn aangezien een windvlaag het water tegen de kant doet opspatten. Zeker in het donker ziet dat er altijd wat ernstiger uit dan het in werkelijkheid is.

Na wat overleg vraag ik de reeds aanwezig deelnemers om na het traileren achter de pier van Huizen te gaan liggen omdat het daar vermoedelijk het meest rustig is. 70 boten die voor de helling liggen te klotsbakken kan alleen maar tot ongelukken leiden. Ook bij de inschrijving verwijs ik iedereen naar de pier zodat we daar om 8:30 kunnen starten. Als om 8:20 de laatste boot is ingeschreven sluit ik de auto af en stap in de boot die Jeroen al 2 uur lang van de steiger aan het afhouden is. Een paar krassen krijg ik er gratis bij maar het is niet anders.

Als ik richting Huizen vaar zie ik opeens tientallen boten voor Almere haven liggen. Een kort overlegrondje met hoofdcontroleur Kees Michielsen met de melding dat dit toch niet de bedoeling is en we besluiten richting Huizen te varen om vanaf daar te starten.  Halverwege het stuk Huizen,  Almere Haven blijkt opeens dat een aantal boten bij Huizen onze aantocht kennelijk als een startsein hebben opgevat want ik zie een aantal boten richting de stekken razen. Balend van de verwarring kijk ik om me heen en gebaar dan maar naar Kees dat we de handel maar moeten laten gaan, zeker geen schoonheidsprijs vandaag maar hier valt niets meer aan te redden.

Lekker gestressed van al het gedoe aan de helling en bij de start kijk ik op de gps en zie dat we gelukkig redelijk in de buurt zijn van een waypoint.  De shads gaan overboord en terwijl het water me om de oren vliegt backtrollen we tegen de golven in langs een veelbelovend talud dat een week eerder nog volop vis prijs gaf.

Binnen een minuut slaat Jeroen zijn hengel hoepeltje rond en geeft zijn slip lijn af. Een ogenschijnlijk zware vis hangt er even erg goed op om dan te lossen. Balend laat Jeroen de shad weer zakken om vrijwel meteen weer beet te krijgen, een baars van 32 centimeter is het resultaat. Niet echt iets om heel blij mee te zijn maar we besluiten toch om de vis ter meting aan te bieden. Achteraf scheelt het 8 millimeter met de grootste aangemelde baars :)

Als ik de boot iets bijstuur krijg ik de eerste tik die ik helaas niet weet te verzilveren. Een minuut later weer een beet die wel blijft hangen en die een mooie vijftiger oplevert. Hoe dan ook, we zitten in ieder geval goed in de beet.

Ik lijn de boot opnieuw uit omdat een voor de pen liggende boot de weg op het talud blokkeert en we laten de shads weer zakken. Dit keer duurt het alleen een stuk langer tot we de volgende beet krijgen, op een klein bultje wat omhoog komt in 12 meter diep water weet ik rond de 8 meter diepte kort achter elkaar 2 vissen te strikken die het aantal vissen in de bun op 4 brengt inclusief 1 baars. We besluiten om deze ter meting aan te bieden en om te verkassen.

Met de meetkaartjes in de pocket snij ik een volgend talud aan waar Jeroen al snel een maatse vis weet te pakken. Ik besluit om een bijhengel in te zetten en al snel sleept een dode spiering gevist aan een zwabberstok  met sleeploodje en een meter lang onderlijn achter de boot aan.  Stug doorvissend pakken we nog een vis op de shad die ons totaal op vijf vissen brengt.

Na een periode met weinig actie zie ik opeens een tik op de sleephengel en hoor ik twee tikjes van de baitrunner die wat lijn afgeeft. Snel zet ik de beugel open en zie ik hoe wat lijn van de spoel afkronkelt. Omdat ik met een klein spierinkje vis draai ik vrij snel strak op een goed aanvoelend gewicht waarna ik zo hard als dat kan met zo’n spaghetti hengel de haak probeer te zetten. In eerste instantie lijkt het wel of ik aan het talud vastzit maar dan voel ik toch een keer een kopstoot. ‘Voelt als een goeie’ meld ik aan Jeroen die al met het schepnet gereed staat.

Na een fraaie dril waarbij de spaghetti hengel regelmatig hoepeltje rond gaat is er dan toch iets van teleurstelling als de vis bovenkomt…. tuurlijk het is een mooie vijtiger maar doordat de hoofdlijn achter de borstvin vastzit voelde het beter aan dan het in werkelijkheid was.  Toch hebben we inmiddels 6 vissen bij elkaar gevist dus die 7e zou er toch ook nog in moeten zitten. Het is inmiddels wel half 1, maar met nog zo’n 2,5 uur op de teller moeten we toch met hard vissen nog een visje kunnen pakken.

Deze liet zich tijdens de wedstrijd in ieder geval niet zien

Dat blijkt na een uur toch lastiger dan je zou denken… wat we ook proberen die 7e vis wil maar niet komen. Behoudens wat ondermaatse vissen weten we niks fatsoenlijks te haken. We besluiten daarom om nog maar eens terug te gaan naar het talud van de ochtend om te kijken of daar nog een visje wakker is. Rond een uur of 2 weet ik daar dan uiteindelijk de 7e vis te pakken. Een pak van ons hart dat we in ieder geval de 7 vissen hebben.

Met hernieuwd elan vissen we nog een uur keihard door waarbij we wat laffe aanbeten missen en waarin ik aan het eind zelfs nog een vijftiger weet te pakken. Als ik om 14:50 nog een ondermaats visje vang besluiten we de vijftiger ter meting aan te gaan bieden en er een eind aan te maken. In ieder geval 7 vissen maar of het genoeg is voor een ticket ?

Als we de boot traileren en de kaartjes verzamelen om de uitslag te gaan berekenen horen we veel verschillende berichten… diverse  koppels hebben geen 7 vissen weten te vangen terwijl diverse anderen dit wel voor elkaar hebben gekregen en daarbij ook nog een paar goeie vissen  hebben weten te pakken.

In 10 Beaufort waar de prijsuitreiking plaatsvindt sorteert Jeroen de kaartjes terwijl ik samen met Tjeerd de nodige dingen doorneem. Als we even later de standen inkloppen krijg ik toch een behoorlijk goed gevoel over onze performance. Het lijkt er bij de laatste 20 boten die we nog in moeten voeren toch op dat we een ticket gaan pakken.

Als ik uiteindelijk op ‘verwerk’ klik blijken we 15e te zijn geworden en hebben we inderdaad toch het felbegeerde ticket te pakken. Het was een zware bevalling dit seizoen.

Wetenswaardigheden:

– Een metersnoek werd teruggezet tijdens de wedstrijd zonder deze ter meting aan te bieden
– Arno Hartgers ving een schubkarper van 32 pond in de bek gehaakt !

32 pond (gewogen)

De grootste baars die de vis van Jeroen met een paar millimeter klopte

De grootste snoekbaars

De grootste snoek die ter meting werd aangeboden

Ekkelboom en Ekkelboom, sterk gevist naar een derde plaats

Heijne en Kalschoven, knappe 2e plaats

Douwe Luurs & Thijs Zijda de terechte winnaars

Gerelateerde artikelen:

• Er zijn geen gerelateerde artikelen gevonden