Als organisator van de NKS finale 2011 wist ik natuurlijk zelf al vrij lang waar de reis heen zou gaan in het begin van November. Het Lauwersmeer leek me een uitgelezen lokatie om een finale te houden omdat het in mijn ogen een echt ‘visserswater’ is. Ook als je hier niet veel komt (zelf was ik er pas voor de 3e keer ooit om echt te vissen) is het een prachtig water om te laten zien wat je in je mars hebt.

De opties die je als koppel tot je beschikking hebt zijn praktisch eindeloos. Vertikaal, werpend, snel, langzaam, trollend, voor de pen, het kan allemaal en het is op voorhand vaak niet te zeggen welke techniek er die dag bovenuit gaat steken.

Vol goede moed laad ik dan ook op zaterdagmiddag de auto in met visvinders, elektromotoren en cadeaubonnen. Jeroen arriveert om circa 4 uur in de middag, na het vissen van een koppelwedstrijd op de IJssel, en niet veel later trap ik het gas in op weg naar Oostmahorn.

Een goede 2 uur later glijdt de boot het water in waarna we ons installeren in het gehuurde huisje. Een patatje en een paar biertjes later nog even belletje trekken bij Stolk en Asbroek die een huisje om de hoek hebben en om half elf het bed in.

De andere ochtend is iedereen al vroeg wakker, we preparen wat hengels en maken nog wat shads in orde en spreken ons plan voor vandaag nog eens door. We gaan de hele dag werpend vissen met een bijhengel in de steun zo is het plan. Vertikalend of voor de pen liggen we toch niet voor op de mensen die hier vaker vissen en wellicht dat we met een afwijkende techniek toch hoge ogen kunnen gooien.

Om 07:30 varen we even naar de start waar alles prima en gemoedelijk verloopt, schieten een paar platen en varen naar de zo kenmerkende opening van het park met het Lauwersmeer. Niet veel later volgt de rest van het circus waarna iets over half 9 door de firma Vierhout het startsein wordt gegeven.

Relaxed voor de start

Wachten voor de start

Daar gaan we dan

Ons plan is simpel, steile taluds opzoeken met relatief diep water ernaast en zo snel mogelijk vaststellen hoe diep de beten doorkomen. Op de eerste stek aangekomen zien we dat we daar niet alleen zijn maar het is nog rustig genoeg om een mooie drift te maken. Met de I-pilot uit driften we dan ook al snel dwars op het talud waarbij ik door voor en achteruit te varen mooi op koers probeer te blijven.

Zo’n 10 minuten na start krijg ik de eerste frommel net op het moment dat mijn shadje het talud afstuitert. Snel sla ik aan en vrij gemakkelijk komt de vis mee richting de boot. ‘Zal we niet veel bijzonders zijn’ annonceer ik, maar dat blijkt alleszins mee te vallen als Jeroen de eerste vijftiger weet te scheppen. Zo snel een vis dat geeft de burger moed !

Terwijl ik de vis onthaak vist Jeroen snel door en tot mijn verbazing zie ik hem ook aanslaan met een mooie zestiger als resultaat. Ook deze vis gaat weer de bun in en al snel vissen we beiden weer  geconcentreerd door. De boten om ons heen zien we niets vangen en voor het moment lijkt het werpen in ieder geval een paar actieve vissen op te leveren die je maar in de pocket kunt hebben. Het zal nog geen 5 minuten later zijn geweest als Jeroen weer aanslaat, ditmaal strak onder de boot en niet veel later weer een zestiger in de bun rondzwemt.

Snel bieden we de vissen aan bij de controleboot die aangeeft dat de vangsten op dat moment minimaal zijn. Voor ons het sein om in ieder geval heel hard door te vissen. Om ons heen wordt sporadisch wel een visje gevangen maar echt spectaculair is het allemaal niet, dus we vissen vol goede moed door op zoek naar de volgende maatse vis.

Nummer 4 laat alleen wel heel lang op zich wachten. Het is zeker al 11:00 als Jeroen de volgende vis weet aan te slaan die wederom een vis van in de 50 blijkt te zijn. We besluiten toch kort wat te wisselen van techniek en speedvertikalen een half uurtje maar het blijft stil onder water.

Omdat ik van 2 voorgaande NKS wedstrijden nog wel de nodige waypoints heb staan besluiten we om andere stekken met een gelijke diepte op te zoeken waar niet de hele vloot al een paar uur op loopt te hameren. De eerste stek die we aandoen is een stek die vol op de wind ligt maar waar een paar hele mooie mosselbankjes onder water liggen waar we al eerder een paar mooie vissen wisten te pakken. Al tijdens het eerste driftje krijg ik na een paar worpen een tik die van het kleinste visje van de dag blijkt te zijn, met een goeie 45 centimeter in ieder geval de 5e maatse vis.

Direct daarna krijgt Jeroen een ram op de bijhengel met daarop een spiering op de dropshot. Even heb ik de hoop dat de volgende snoekbaars eraan komt maar het blijkt een baars van een goeie 30 centimeter te zijn die zich aan de spiering heeft vergrepen. Toch lijkt het gezien de snelle actie dat er wat actieve vis te vinden is op de stek dus we vissen zeker een uur hard door maar helaas met verder een dikke ‘0’ als resultaat.

Een belletje met Tjeerd leert ons dat hij samen met Henk ‘de schepper’ nog steeds vis vangt op de stek waar wij ook begonnen zijn. Veel meer aanmoediging hebben we niet nodig, het lijkt vandaag al lastig zat te zijn om 7 vissen te vangen dus we kiezen ervoor om ons weer aan te sluiten op de stek waar in ieder geval vis wordt gevangen hopend op de laatste 2 maatse vissen.

Ik leg de boot een paar honderd meter verderop in de geul waar iedereen in zit te vissen in de hoop daar misschien een actieve vis tegen te komen. Die blijkt er te zitten als met veel geweld de top van mijn 3 meter lange casting corner bijhengel onder water getrokken wordt. Heel even mokt er iets flink onder de boot maar dan komt een baars van tegen de 40 in het oppervlak. Mooie vis, maar niet helemaal wat we hoopten te zien.

Inmiddels tikt de tijd flink door en het zal rond 14:30 geweest zijn als ik de bijhengel voorzie van een grote fox slayer shad met op de hoofdhaak een spiering. Alles of niets zo is het devies, misschien klapt er nog een grote vis op. Nog geen 5 minuten later krijg ik een mooie frummel op de bijhengel en dit keer is het wel een snoekbaars, een vis van krap 60 centimeter brengt ons totaal op 6 vissen.

Hierna vissen we zo hard als we kunnen met 4 hengels de laatste 20 minuten weg maar krijgen we geen actie meer. ‘Close but no cigar’ heb ik al snel door als ik de standen inklop in het cafe aangezien we in eerste instantie op de 7e plek eindigen die later een 6e blijkt te zijn door een fout kaartje uit de controleboot.

Close but no cigar

De deelnemers druppelen hierna binnen en worden voorzien van hapjes en drankjes, gevolgd door een prachtig stamppot buffet gesponsored door Honda.  Het smaakt allemaal heerlijk en omdat we de nacht nog op het park blijven (aanrader) kunnen we ook lekker een biertje drinken zonder ons druk te maken over de terugreis of de tijd.

Na het eten volgt de prijsuitreiking van het seizoen en de finale waar wederom die dekselse Luc Coppens de wedstrijd weet te winnen, dat kan gewoon geen toeval meer zijn.

Sven en Marc krijgen van het zeer sympatieke Technautic nog een mooie Terrova Ipilot uitgereikt als consolidatie voor hun pech bij het winnen van de 2e prijs van het jaar ervoor.

Als alle prijzen zijn uitgereikt voor zowel het klassement als voor de finale zakken we nog even door met enkele altijd gezellige belgen en eindigen we de avond door het park over te steken in de boot van Tjeerd naar het huisje van Hak en Oskam waar we de laatste voorraden wegwerken.

De Finale:

Luc Coppens en Tom Bekaert, terechte finalewinnaars.

Klaas van Velzen en Marco van Velzen, knap 2e in de finale

Tjeerd van der Ploeg en Henk Tuinenga, het hele jaar al sterk

Chris Boxberger en Peter Engelen knap 4e

Jan Boomsma & Herman Schuurman de locals die de eer hoog houden met een 5e plek

Grootste snoekbaars van de finale met 89,4 cm

Gerald Vierhout met een baars van 45,7

Pierre van Aalten met een snoek van 99,5

Het Kampioenschap

De huldiging van de NKS Kampioenen van 2011 / Jan Vos en Robbert Poelwijk

Tjeerd en Henk knap 2e overall in 2011

Jan en Jaap Uithol, sterk gevist en een knappe 3e plek overall

Gerelateerde artikelen:

• NKS 2011 Gooimeer
• NKS Afgedamde Maas
• NKS haringvliet 2011
• NKS Finale 2010 – Oude Maas
• NKS Lauwersmeer