Mijn eerste zalm – vissen op Lake Ontario (DEEL 2)
Vervolg van DEEL 1
Vreemd genoeg lijkt het wel of de mist steeds heviger word. Zo mistig zelfs dat we nergens meer de kant kunnen zien, iets wat vanochtend nog wel het geval was. Ik maak me er niet al te druk over. We beschikken over een GPS, Greg kent dit gebied als zijn broekzak en beroepsvaart komt op deze route niet voor. Zo vervolgen we weer onze track en trollen we vele kilometers weg. Er gebeurd niets meer. Totdat op het einde van de ochtend er toch weer een aanbeet komt, dit keer op de “slider”.
Spindoctor
– Bij gebrek aan aanbeten had Greg kort daarvoor in één van de downrigger hengels in de “slack van de lijn, boven de downrigger-bal nog een glijdende montage met een lepeltje gehangen. Deze hangt dus een stuk hoger als het aas wat aan lijn van de downriggerclip aan de loodbal hangt. Omdat deze glijdende montage dus niet op een wartel of iets dergelijks stuit, is het ook hier zaak bij een aanbeet zo snel mogelijk alle slack eruit te draaien omdat er dan pas “echt goed contact met de vis is. Op mijn vraag of dit niet resulteert in veel missers antwoorde Greg ontkennend. –
Regenboog forel
Ook nu weer begin ik als een zot aan de reel te draaien. Terwijl ik dit doe springt de vis hoog boven water. Het is een grote Rainbow-trout met een geschat gewicht van zo’n 8 pond. Ik heb echter nog steeds geen vol contact en blijf dus zo snel als ik kan doordraaien. Terwijl ik dit doe springt de vis nóg 2x boven water, ten teke dat deze nog steeds aan de slider hangt. Helaas, als ik eindelijk alle slack uit de lijn heb gedraaid, schiet de vis los… Jammer want ook deze regenboogforel had ik graag gevangen.
We varen de boel weer uit en trollen verder. Alhoewel we regelmatig vis zien op de dieptemeter, zowel grote wolken aasvis als ook solitaire signalen van vermoedelijk zalm, blijven verder aanbeten uit. Ook bij de andere boten waarmee Greg af en toe contact heeft, gebeurd er niets meer. De vis is er wel, maar lijkt absoluut niet actief. Daar waar we in de ochtend nog regelmatig signalen op half water zagen, signalen bovendien die snel van onder naar boven kwamen of omgekeerd, zien we nu de meeste signalen in de buurt van bodem. Echter ook met de downriggers vlak boven de bodem kunnen we geen aanbeet meer forceren.
Greg stelt voor te verkassen naar dieper water om daar te proberen met de downrigger bal niet al te ver van de bodem te vissen. Na een stevig stukje varen is de diepte inmiddels opgelopen naar zo’n honderd meter. Hier gaat het gas eraf en worden de twee downriggers, voorzien van een zware torpedovormige downriggerbal naar beneden gestuurd. Op ongeveer 10 meter boven de bodem, de downrigger is op de dieptemeter goed te zien, wordt deze gestopt. Door de enorme diepte is de bocht in de lijn vanaf de hengeltop tot aan de downriggerbal nu nog veel groter als eerder die ochtend. Ik verwonder me er over dat er op deze enorme diepte vis zwemt. Greg verteld echter dat er in het voorjaar nog geen “stratificatie” in het water heeft plaatsgevonden en er dus nog geen spronglagen zijn, iets wat later in het jaar wel het geval zal zijn. Nadeel daarvan is dus dat de vis zich overal kan ophouden, wat het er niet gemakkelijker op maakt. Met regelmaat zien we vis boven de bodem en een half uur later springt er een hengeltop recht. Helaas levert dit echter geen vis op. Als we na een uur tot de cocnlusie komen dat dit diepe water ook niet het gewenste resultaat oplevert besluiten we weer terug te keren naar het gebied waar we vanochtend hebben gevist.
wel eens getrold op 100 meter diep?
Langzaam maar zeker begint dan eindelijk de mist op te trekken en komt de zon door. Het is nog steeds nagenoeg windstil. Ik geniet ervan met volle teugen. We trollen inmiddels weer op ondieper water (zo’n 30 meter) en vissen verschillende waterlagen af. Als we op de dieptemeter vis zien op een diepte waar we niet vissen wordt razendsnel de downrigger bijgesteld zodat we op die diepte ook het aas aanbieden. Wat we echter ook doen, er gebeurd niets meer. Greg vind het zichtbaar vervelend (hij wil graag dat zijn gasten visvangen) maar eigenlijk vind ik het wel prima. Ik heb mijn eerste zalm gevangen – en meteen een mooie – en zit uitermate relaxt in het zonnetje te genieten. De flesjes fris en snacks uit de koelbox maken het feest compleet. Veel mooier wordt het wat mij betreft niet.
Fish fish fish, schreeuwt Greg! Ik heb het ook gezien en een fractie van een seconde later sta ik met een kromme hengel in de handen. Hoe is het mogelijk. Na vele uren trollen is het dan toch weer raak. De 2e lijn die aan de downrigger was bevestigd, degene die een stuk ondieper liep levert toch nog een aanbeet op. De vis zwemt aanvankelijk een stuk mee met de boot die nog steeds vooruitvaart. Dan neemt de vis een run de ander kant op en wordt er veel lijn van de spoel afgetrokken. Dit is een goeie. Als na 5 minuten de vis nog steeds diep zwemt en maar moeilijk naar boven te krijgen is groeit het vermoeden dat deze vis wel eens groter zou kunnen zijn als degene van vanmorgen. Ik houd de druk er goed op en na 10 minuten ligt er een prachtige Chinook naast de boot De vis wordt genet en we besluiten deze vis te behouden. Het meeneemlimiet bedraagt op Lake Ontario 5 stuks en het meenemen voor consumptie van 1 vis vind ik dan ook meer dan verantwoord. De meting wijst uit dat de vis ruim een meter lang is en hij oogt ook behoorlijk zwaar. Als we de vis wegen blijkt dat Greg de verkeerde unster heeft meegenomen. Deze gaat slechts tot 28 lbs en blijkt niet toereikend voor de weging van deze vis. Greg schat de vis op 30 lbs wat volgens hem dit seizoen de grootste is die er is gevangen op de Canadese zijde van Lake Ontario. Greg pleegt een telefoontje om te informeren of de vis kan worden aangeboden in een wedstrijd die half juni sluit en waarmee degene met de grootse vis een behoorlijke prijs kan winnen. Dat blijkt het geval. Of de vis nou wel of geen prijs oplevert zal me eerlijk gezegd worst wezen. Deze vis, op de valreep nog gevangen, is de slagroem op het toetje van deze mooie dag. We vissen nog een uurtje door maar vinden het om 18.30 welletjes. De Yamaha wordt gestart en een kwartier later varen we de haven binnen. Daar traileren we de boot en neem ik, na nog wat nagepraat te hebben, afscheid van Greg. Maar niet voordat ik hem beloof bij mijn volgende bezoek weer contact met hem op te nemen. Het was een prachtige dag die ik mij nog lang zal herinneren.
30 lbs King Salmon
Greg Amiel’s website is te vinden op http://www.fishing4tails.com
Michel Rijnberg
Hoi Michel, volgens Greg zal het erom spannen of de zalm al gearriveerd is (3 juni). Zo niet, dan gaan we in een ander meer vissen. Ik laat je mijn ervaringen nog wel even weten. Mijn verwachtingen zijn nu natuurlijk hooggespannen ;) Gr, Berry
Hoi Berry, leuk dat je met Greg gaat vissen, doe hem de groeten van me. Aan hem heb je echt een bloedfanatieke gids die alles uit de kast haalt om vis te vangen. Hij zit meerdere dagen per week op het water dus als het met hem niet lukt lukt het met niemand. Ik hoor graag hoe het je is vergaan! Groet, Michel
Na wat zoekwerk in Google kwam ik op dit leuke artikel terecht over het vissen op Lake Ontario. Ik heb op basis van je ervaring met Greg Amiel hem ook maar gebeld en geboekt voor een dagje vissen op Lake Ontario. Ben benieuwd of ik ook zo’n mooi zalmpje kan landen. Daarnaast wil ik mijn (vis)geluk gaan beproeven op Rice Lake. Als je tips hebt hoor ik dat graag van je.
Gr,
Berry