Miami Vissen
Ik hoefde niet lang na te denken wat te doen met de ochtend voordat een groot jaarlijks congres in Miami begon, vissen ! De voorbereiding kostte toch nog behoorlijk wat tijd, maar daarover meer aan het einde van het artikel, voor wie in Miami wil vissen. Ik heb om 7.30 met kapitein Jaime Baker afgesproken in Haulover Marina, Miami Beach. Hier ligt een groot deel van de sportvisvloot van Miami gebroederlijk naast elkaar. Dat hier serieus vis gevangen kan worden blijkt uit de markering op de zijkant van een van de boten – een maatverdeling in “feet” aan de buitenkant van het schip om de grote vissen die niet aan boord gehaald worden te kunnen meten.
Lengtemeting aan buitenzijde boot, in voet…….
.
Bij het winkeltje van de marina sla ik m’n proviand in en eet een broodje als ontbijt. Terwijl ik me loop te vergapen aan alle mooie boten wordt het langzaam licht. In het schemer wordt een adembenemend schouwspel zichtbaar, tussen de boten zwemmen tarpons, veel tarpons, de kleinste ongeveer een meter, de grotere anderhalf tot twee keer zo groot, ze hebben kleine, bleke ramora poetsvisjes die meeliften op hun rug. Zo goed en zo kwaad probeer ik dit met m’n cameraatje te filmen.
http://www.youtube.com/watch?v=LIzXOvLb3mQ
Als rechtgeaarde visser wordt je hier helemaal nerveus van, maar,.. er mag niet gevist worden in de havens en de schippers noemen dit hun “pets” Om 7.30 ga ik aan boord van de “outcast” (www.outcastcharterfishing.com) en gaan we de boot gereed maken. De dode aasvissen die uit de livewell overboord geschept worden, worden onder luid gesplet en geslurp verorberd door de tarpons die tussen de boten patrouilleren, hoe hoog kan de vangdrang opgevoerd worden ! Van de marina is het minder dan een kilometer tot open zee. Hier staan de huizen van “the-well-to-do” van Amerika, genietend onder de zon en aan geld geen gebrek. Van een van deze mensen is het duidelijk dat ze weinig tijd hebben, achter hun boot werken vier keer 300 paarden, hoeveel haast kun je hebben ?
4 x 300 = 1200pk, en een draaikolk in je tank :-)
.
Nadat we onder de Haulover bridge doorgegaan zijn, opent de oceaan zich voor ons. Dit is een speciale plek: direct voor de kust ligt een koraalrif op een diepte van een meter of 50-70, op ongeveer 4 kilometer uit de kust mengt het warme kustwater zich met de koude golfstroom die uit het Noorden komt, wat de visrijkdom verklaard. We zetten de outriggers uit en gaan grote inktvis imitaties en kleine “puppets” door het oppervlak slepen, terwijl op de 30 ponds hengels een downrigger gemonteerd wordt, zodat we ook op 25 meter diepte ons kunstaas, aankunnen bieden.
Trollen voor de kust van Miami
.
Lang hoeven we niet te wachten, wanneer 1 van de lijnen uit de lijnclip van de outrigger schiet en de hengeltop staat te stuiteren. Voor wie wel eens vaker in Amerika geweest is, is het bekend dat de Amerikanen “omgekeerd vissen” Een rechtshandige persoon houdt de hengel met de linkerhand vast en draait met rechts. De Outcast is uitgerust met Amerikaanse rechtshandige hengels, dus dat wordt Nederlands linkshandig vissen voor mij. De 20 lbs Shimano hengels en Torum reels zijn prachtig materiaal voor de dril van een king mackerell, die als eerste vanochtend de boot van binnen ziet.
King mackrell
.
De king marckerell heeft een formidabel gebit, waarvoor eigenlijk een stalen onderlijn gerechtvaardigd zou zijn. Hier in Miami wordt echter met 1 mm nylon onderlijn gevist. Een stalen onderlijn reduceert de aanbeet kans van tonijn tot een minimum, en tonijn is de volgende soort waar we naar op zoek gaan. Een halve kilometer verderop zien we meeuwen en fregatvogels in het oppervlak duiken, een goed teken dat er onder het wateroppervlak gejaagd wordt. Wanneer we op de plek aangekomen zijn, gaan vrijwel gelijktijdig 4 hengels uit de clip – “fish-on ! ” een grote school skipjack tuna bleek hier te jagen. We vangen een paar kleintjes op de “puppets” die de livewell in gaan als bait, de grootste gaat op de foto.
Skipjack tuna
.
We zijn inmiddels de rand van het rif genaderd. Aan de oceaan kant van het rif zijn een heel aantal schoongemaakte schepen tot zinken gebracht, die kunstmatige riffen vormen. Boven het wrak van een grote sleepboot besluiten we een kleine skipjack tuna als aas aan te bieden op een meter of 70 diepte. Er wordt gebruik gemaakt van een pondje lood en een super lange leader van wel 10 meter om de aas aanbieding zo natuurlijk mogelijk te maken. Nadat het lood de bodem bereikt heeft wordt er een meter of 10 opgedraaid, waarna een aanbeet vrijwel gelijk volgt. Een mede sportvisser gaat zich over die vis bekommeren, terwijl ik een lichte hengel met een speedjig in stelling breng. Al in de afdaling wordt de jig onderschept en kan er aangeslagen worden.
Amberjack drill
.
De hengel buigt heerlijk door en het lichte materiaal doet optimaal genieten van de dril. Keer op keer draait de vis en schiet door de slip heen. Wanneer de levend aas hengel een prachtige amber jack voor mijn viscompaan oplevert, wordt mijn vermoeden de waarheid dat ook bij mij een amberjack partij aan het geven is.
Amberjack
.
Wij laten het wrak voor wat het is en vervolgen het trollen omdat aan de horizon een nieuwe groep meeuwen en fregatvogels in het oppervlak aan het jagen is. Wanneer we in de buurt komen vliegen er vliegende vissen voor de boot uit, de prooi waarop gejaagd wordt. Binnen 1 minuut zijn weer 5 hengels aan het stuiteren.
Arctic tuna
.
Onder de vliegende vissen waren ditmaal andere tonijnen aan het jagen “artic tuna” zegt Chad, onze deckhand. Dit is volgens hem een veel betere soort tonijn om te eten, ze verdwijnen onder het scherfijs in de achter-bun van het schip. Na een minuut of 20 herhaald alles zich voor een derde keer, dit keer is een school blackfin tuna verantwoordelijk voor het jagen in het oppervlak.
Blackfin tuna
.
Volgens Chad is dit de allerlekkerste soort tonijn, prima om sashimi van te maken. Terwijl we blijven zoeken naar “weedlines”; de afscheidingen tussen verschillende waterstromen, waar het zeewier zich verzamelt en begeerde vissoorten als mahi-mahi zich ophouden. Het blijft helaas rustig en dan wordt de steven richting kust gestuurd. Na een minuut of 10 attendeert een brul van het bovendek mij op het feit dat 1 van de downriggers op een 30 ponds hengel een aanbeet heeft. Gestaag draai ik de Penn reel binnen terwijl de vis venijnige tikken op de top geeft. “if only it is what I think it is” schreeuwt kapitein Jaime naar mij, hij wil niet zeggen wat, maar komt van het boven deck naar beneden om de vis te gaffen, terwijl Chad de leader naar binnen trekt. Wanneer de vis op het dek belandt wordt er geschreeuwd: “out of the chair – back – back !!” Op het achterdek ligt een grote wahoo te flapperen. Ik had bij de deckhand van een andere boot in de marina gezien dat een grote wahoo twee weken gelden in zijn linker en rechter lies een wond veroorzaakt had die ieder met 5 steken gehecht moest worden, ofwel de aanmoediging om aan de kant te gaan was niet aan dovemans oren.
Prachtige wahoo
.
De wahoo is een begeerde trophy vis in Florida. Een exemplaar van deze grootte (1.40) is al een aantal weken niet meer gevangen op de Outcast. Jamie is erg blij met de vangst, we gaan samen op de foto.
Samen met Jamie op de foto
.
Helaas zit de tijd er al weer op en draaien we weer onder de brug door richting de marina. Ik sta nog helemaal stijf van de adrenaline en haal een koude six-pack Budweiser voor de bemanning en medevissers om langzaam af te koelen en weer af te dalen uit deze sportvis hemel, wat is dit een heerlijk stuk van de wereld om te vissen !
Gr Roel Orsel
Als je wilt vissen in Miami
Voor het regelen van deze trip heb ik toch nog een heel aantal uurtjes zitten zoeken en vergelijken op het internet, om er in Miami achter te komen dat het een stuk overzichtelijker is dan dat het al zoekend op google lijkt. Een groot gedeelte van de vloot van de sportvisboten in Miami ligt in de Haulover Marina, 10800 Collins Avenue, Miami Beach. De Marina heeft een winkeltje waar je proviand kunt inslaan voor de trip. Als je google-ed op “fishing haulover Miami” kom je de websites van de boten tegen van de vloot o.a. Outcast, Therapy 4, New Moon, Freespool. Er zijn twee soorten charters: de grote boten, waar je met 20-50 mensen gaat bodemvissen op het rif voor de kust, dit kost ongeveer 50 $ voor een halve dag, heel betaalbaar, maar mijn Amerikaanse collega’s hebben ook horror-verhalen over visdagen waar ze meer in de knoop zaten met de buren dan aan het vissen waren. De sportcharters nemen maximaal 6 personen mee en vissen met veel verschillende technieken. Je kunt een split-charter boeken voor 180 $ per dagdeel. Je vist dan met andere vissers die geboekt hebben, run om run. Het afhuren van een boot voor een dagdeel kost tussen de 500$ en 750$, afhankelijk van de grootte en luxe van de boot. Er is dus voor elke portemonnee en wens te vissen. De charter is inclusief gebruik van hengels, aas, benzine en het loon van de kapitein. Het loon voor de deckhand zijn de tips, je wordt geacht zo’n 30$ te tippen.
Gr Roel Orsel
Beste HCD,
Ik zal via John een foto sturen waarbij je deze vis in z’n bek kijkt – de tanden zijn niet groot, maar staan naast elkaar – de bek werkt als een vlijmscherpe schaar.
Groeten Roel
Gefeliciteerd roel,
prachtig verhaal en mooie fotoos, maaar bij mij als (niet) visser komt gelijk de vraag boven WAT is nu het gevaar bij de wahoo-vis ? ik zie niet direkt een lange speer op zijn bovenlip of tanden in het bekkie. Wellicht kan je dat nog uitleggen.
Overigens zal bram hier wel heel jaloers op zijn om deze vistocht te lezen.
groet HCD