Met jerkbaits op snoekbaars
Met de uiterst beroerde voorspellingen voor dit weekend was de afgelasting van het NKS niet meer dan een formaliteit. Een pittig windje met veel neerslag zou ons deel zijn en vooral zondag moest het beroerd worden.
Een week niet gevist is een week niet geleefd en na wat bellen en het afstrepen van opties was het plan gesmeed. Op vrij kleinschalig water op zoek naar snoek en snoekbaars. Michel en John zouden ook van de partij zijn, en met 4 man in 2 boten moest er toch een visje tijdelijk uit het water gelift kunnen worden.
De ochtend begon uiterst slecht met veel regen maar een blik op www.buienradar.nl deed vermoeden dat het in de loop van de ochtend beter zou gaan worden.
Na een vrij heftige trailerpartij (kantje wat 70 cm boven het water ligt) lagen we ‘er op’ en kon er gevist worden. Door voor anker te gaan en dan vanuit de geankerde boot de kantjes uit te gooien met jerkbaits moest er toch een visje te vangen zijn.
Nou dat viel nogal tegen, het was toch al zeker tegen het middaguur en we waren al overgeschakeld op vertikalen met shads en fireball, toen Jeroen aansloeg en na een leuke dril de eerste vis aan boord mocht verwelkomen. Een aardig snoekje had zijn shad te grazen genomen.
Hierna viel het weer stil en wisten we eigenlijk alleen nog wat shads op lang parkeren te zetten. Na de gezamenlijke lunch met Michel en John, die inmiddels 2 snoekjes op jerkbaits te pakken hadden er toch maar voor gekozen om door te zetten en een stukje te gaan trollen. Er moest toch ergens een actief visje gevonden kunnen worden.
Ook dat bleek niet woest te zijn en eigenlijk zaten we er tegen de klok van 3 uur wel redelijk doorheen. De vis was niet los en we hadden toch al heel wat opties geprobeerd. Terwijl we eigenlijk een beetje om ons heen zaten te kijken zagen we Michel, in een hoekje van het water waar we nog niet geweest waren, aanslaan waarna er een hele aardige snoekbaars binnenboord kwam.
Toch maar weer de jerkbait stokken gepakt en een lange drift ingezet om te kijken of daar wat te beleven zou zijn.
Na een minuut of 5 weet Jeroen de eerste vis op 2 meter water te strikken met een traag geviste jerkbait, een mooie 70-er is zijn deel die er helaas tijdens de handlanding vandoor weet te gaan. Nog geen 5 minuten later mag ik zelf aanslaan en gelukkig weten we deze vis wel binnenboord te brengen.
Hierna breekt echt het gekkenuurtje uit. Jeroen slaat al snel weer aan op zo te zien een beter vis en nadat ik mijn hengel binnen heb gedraaid weet ik voor hem een 81cm snoekbaars te landen.
Als ik hierna ook weer een mooi dikkertje op de jerkbait krijg en jeroen een fraaie 60-er pakt, komen Michel en John aangevaren met de vraag of we voor hen ook nog wat over willen laten.
Dat willen we natuurlijk wel en terwijl we de werkende manier van vissen naar de andere boot roepen krijg ik weer een tik op de jerkbait en na de aanslag hangt er weer een leuk aanvoelende vis op. Helaas los ik deze na enkele seconden en snel plaats ik de jerkbait op de plek waar ik de vis loste met de hoop op een herkansing.
Die herkansing krijg ik vrijwel meteen want op de voor snoekbaars zo kenmerkende manier wordt op 1,5 meter water mijn jerkbait aangetikt en sla ik weer aan. Wat er dan gebeurt heb ik nog nooit meegemaakt een enorme snoekbaars schroeft zichzelf het water uit en schudt wild met de kop in de hoop de jerkbait kwijt te raken. Met 4 man kijken we in opperste verbazing hoe de vis zich meermaals uit het water verheft.
Na een ferme dril weet Jeroen de vis in het scharnier te grijpen en mag ik even met een wel bijzonder fraaie en dikke snoekbaars op de foto.
Ook in de andere boot laten ze zich niet onbetuigd als John er even later een fraaie vis van 87cm uithengelt. Als we uiteindelijk het water afgaan ligt er een grijns op onze 4 gezichten die nog wel een paar uur zal blijven staan. Veel mooier wordt het niet.
