Meerval tripje naar de Maas.
Ik wil nog wel een keertje meervallen, had John enige tijd geleden al eens geroepen. Nou ben ik meestal ook wel te porren voor weer eens wat anders als het “standaard” snoeken en snoekbaarzen en dus planden we een weekendje in.
Al drie keer eerder had ik de afgelopen paar jaar in België op de Maas gevist, samen met Johnny Nijs. Johnny woont in niet ver van de Maas en dit is dan ook zijn thuiswater te noemen waar hij met name in de zomermaanden regelmatig te vinden is. Johnny heeft inmiddels al vele mooie meervallen op zijn naam staan en ook deze maand had hij nog een fraai exemplaar van 180cm. Zelf ben ik hier nog niet verder gekomen dan 150cm. Een mooie vis die op een lichte spinhengel behoorlijk sport gaf.
vis uit een eerdere trip naar de Maas
Er is bijzonder warm weer voorspeld met kans op een stevige onweersbui. Naar ons idee prima meervalweer. Omdat we de nacht op het water willen doorbrengen besluiten we met de boot van John te gaan. Deze boot, een Askeladden, heeft een klein kajuitje waar we met zijn tweeën prima in kunnen slapen.
Na een rit van 2,5 uur komen we op zaterdagochtend aan in Belgie. Het traileren verloopt vlot en al snel dobberen we op het water. Omdat de Maas op dit moment nauwelijks stoomt en de vis dus vermoedelijk niet echt actief is, besluiten we te gaan trollen. Ik hang aan mijn steunhengel een Predatek Ultra-Deep terwijl ik op mijn handhengel een grote 30cm Relax Shad met een 90 grams kop monteer. Hiermee heb ik eerder al een paar leuke meervallen gevangen. We kiezen een behoorlijke trolsnelheid en geven precies zoveel lijn dat ons aas niet te ver van de bodem loopt. Zo trollen we veel water af, maar uren later, hebben we nog steeds geen aanbeet gehad. Het is inmiddels al middag al Johnny Nijs samen met zijn vismaatje ook is gearriveerd. Ze komen naar ons toe en we draaien onze hengels binnen. Met de boten langszij bespreken we onze visserij en vertellen we dat we nog geen aanbeet hebben gehad. Johnny is een fanatieke kwakhoutvisser en hij verteld dat hij dit ook vandaag weer wil gaan doen. Hij doet dit met de bekende octopus montage met wormen. Ook heeft Johnny enkele kleine karpertjes meegenomen. Wij hebben uit Nederland behalve wormen nog enkele palinkjes meegenomen die John van en beroepsvisser in Bunschoten heeft gekocht. De palinkjes zijn erg klein uitgevallen (als ik er een opmeet blijkt deze zelf ondermaats te zijn!) maar met een niet te zware montage is er prima mee te vissen. We verdelen de aasvissen over beide boten zodat we allen beschikken over verschillende aassoorten. Ook John en ik besluiten te over te gaan tot het kwakhoutvissen met wormen. Daarnaast monteren we allebei nog een hengel met een dobber, één met een palinkje en één met een karpertje. Zo vissen we de rest van de middag uit.
Echter, aanbeten blijven uit. Wel hebben we af en toe “stijger” maar meer dan dat gebeurd er niet. Aan het einde van de middag zien we uit de boot van Johnny rook opstijgen. Wat is dat? Nadere inspectie leert dat onze Belgische medevissers in de boot aan het BBQ-en zijn! Niet verkeerd, zeker niet als blijkt dat ze zo vriendelijk zijn ons te laten meedelen in met enkele heerlijke stukken gegrilde stukken vlees. We laten ons het goed smaken. Het is inmiddels avond geworden als we nog steeds zonder vis zijn. Wel lijkt het er op dat de meervallen actief aan het worden zijn want we krijgen nu de ene stijger na de andere. Even later is het dan toch raak en krijgt John een harde tik op zijn top. De aanslag is raak en John kan de eerste meerval van deze trip drillen. De meerval is niet al te groot (zo’n 90cm) dus al snel kan ik de vis in de bek pakken en in de boot te tillen. De vis is keurig gehaakt en zwemt na een snel fotootje in no-time weer vrolijk rond.
Zo, de kop is eraf, en nu op naar de grotere! Lang hoeven we niet te wachten op de volgende beet, want dan zien we de dobber van de sleephengel wegploppen. De aanslag is raak en even later sta ik mijn eerste meerval van de sessie te drillen. Ook deze is echter bescheiden van formaat en het duurt dus niet lang of John kan de meerval in de boot tillen. Om een lang verhaal kort te maken, in de avond vangen we zo in totaal 6 meervallen en ook John en zijn maat weten een aantal vissen te maken van ongeveer hetzelfde formaat, op 1 vis na van 148 centimeter.
Om een uur of 2.00 vinden we het welletjes en besluiten we te gaan slapen. De kussens komen te voorschijn (toch handig, zo’n Askeladden) en John monteert de huif op de boot. We zetten allebei nog een hengel uit naast de boot met een dobber en een aasvis en gaan slapen. Na een half uur word ik wakker van een aflopende ratel. De aasvis is gepakt en de aanslag raak. Wederom een kleine meerval is kortstondig het haasje. De hengel wordt weer klaargemaakt en wederom proberen we de slaap te vatten. Het duurt echter niet heel lang voordat ik de baitrunner van één van de hengels hoor aflopen. Als ik me opricht op zoek naar de dobber (welke is voorzien van een breekstaafje) zie ik deze duidelijk wegzeilen om meteen weer boven te komen. Een paar harde rukken aan de dobber verraden echter dat de vis er nog steeds aanzit en ik besluit strak te draaien en aan te slaan. Ik voel een weerstand maar heel veel is het niet. Als de vis bovenkomt zie ik tot mijn verbazing een keurig voorin gehaakte snoekbaars. Na meting blijkt de vis 78 centimeter en ook deze vis mag na de foto weer zwemmen in het belachelijk warme water van de Maas.
Deze snoekbaars was niet bang voor een klein karpertje
Na deze snoekbaars krijgen we geen beet meer. Het is dan ook al geruime tijd licht als we wakker worden. We maken nog een rondje over de stek waar we gisteren de meeste beten kregen maar er gebeurd helemaal niets meer. We besluiten dan ook de spullen in te pakken en varen terug naar de helling. Ondanks de kleine vissen hebben we heerlijk gevist!
