Lyngenfjord, een verjaardagscadeau, deel 2
Dit is deel 2 van het familie-avontuur in het Lyngenfjord. Deel 1 kun je hier lezen. Het vissen in het Lyngenfjord is relatief eenvoudig. De stekken zijn toegankelijk en je vaart maximaal een uur om bij je stekken te komen (althans, dat deden wij deze week). Er is veel structuur op de bodem en diepte variatie; met een beetje inzicht in het lezen van dieptekaarten en het gebruiken van de aanwezige Garmin dieptemeter/GPS heb je a snel een paar goede stekken gelokaliseerd. Daarnaast geeft Stein-Erik op de kaarten ook even aan waar de dagen voorafgaand aan je trip goede vangsten zijn geweest. Zelf had ik een paar stekken van Roel gekregen die ook in de zomerperiode er was en deze hebben we als eerste “afgeschuimd”.
.
Een andere factor is de wind. Waar je op zee direct uitgeschakeld kunt raken door de wind kun je in het Lyngenfjord altijd wel ergens terecht. Behalve bij harde noordenwind, dan ben je klaar en wacht de grote breedbeeld TV in de kamer met uitzicht op het fjord op je. Of je gaat vissen vanaf de steiger; de steiger waar ik deze week met mijn Beastmaster de grootste koolvis van de week vanaf ving met 30/00 nylon aan een asp spinnertje . De Noorse weerwebsite www.yr.no geeft een detailvoorstelling per uur en net als Roel destijds was ik ook nu verbaasd over de accuratesse van deze uur voorspelling. Echt nuttig om te gebruiken!
.
In de zomer kun je qua licht 24/7 vissen; het wordt niet donker! En het is fraai om te zien dat de vissen ’s nachts tot wat actiever lijken. Er wordt veel gevist op het Lyngenfjord, ook door beroepsvisserij. Maar zoals op zoveel plekken in Noorwegen is het bestand redelijk goed in evenwicht en de vis zo talrijk dat dat geen effect op de populaties lijkt te hebben.
.
Wel is er een grote variatie in de hoeveelheid grote vis die wel/niet in het fjord zit in de zomer. Het ene jaar is gewoon beter dan het andere. In onze week zat er jammer genoeg gewoon niet veel grote vis hetgeen ook bleek uit de vangsten van de andere groepen die er actief waren. Daarentegen zat er van de middenklasse zoveel vis dat je af en toe moest uitrusten van het drillen. En heel veel soorten! We vingen kabeljauw, koolvis, heilbot, zeewolf, schelvis, roodbaars, leng, lom, broekpaling, makreel en krabben!
De diepte waarop wij gevist hebben is voornamelijk van 20-50 meter; daar zat gewoon heel veel vis met een lengte tot 70cm. De uitschieters die we vingen (kabeljauw) kwamen allemaal van water dat direct tegen heel diep water aanlag en de grootste van de week kwam van 110meter diep….. De koolvis zat erg gegroupeerd en migreerde snel door het fjord. Je moest echt blijven zoeken. Zeewolf was niet wild maar waar we ze vingen was op de traditionele plekken; onderaan steenstortranden op ongeveer 20-30 meter diep. Heilbot kwam van 20meter zandplaten en werd gevangen op kunstaas (Savage gear sandeel shad en eenmaal op een pilkertje).
.
Onze belevenissen:
De eerste twee dagen hebben we het er gelijk goed van genomen. Het weer was zo geweldig! En alhoewel de wind wat onhandig in het Noorden zat konden we met de driftzak en een paar plekken in de luwte toch altijd goed vissen. ’s Avonds ging de wind vaak liggen en na het eten stoven we dan alweer het water op om opnieuw te vissen en te genieten van de spectaculaire uitzichten op de gletsjer die in de zomer helemaal vrij liggen op de toppen van de Noorse alpen!
.
.
We visten die eerste dagen tot een uur of twee ’s nachts en gingen dan lekker slapen. Fascinerend om te zien hoe hier het restlicht van de zon ’s nachts met je meedraait! Iedereen ving gelijk goed zijn visje en hoewel de formaten dus niet groot waren werd dat ruimschoots goed gemaakt door de hoeveelheid, het mooie weer en de hard vechtende vissen. En overigens: als je drie koolvissen van 60cm tegelijk staat te drillen op shad en gummimaks, nou, dan gebeurt er wel wat…. :-) . We hebben die eerste dagen diverse stekken afgevist, ook wat meer op afstand naar het Noorden, zodat we allemaal een goede indruk kregen van dit geweldige gebied.
.
.
.
.
Een mooi fenomeen zijn de bruinvissen die in het gebied rondzwemmen; in het kraakheldere azuurblauwe water konden we ze regelmatig rond de boot zien zwemmen en met name ’s avonds kwamen ze vaak superdicht langs de boot. Een hilarisch moment met zoon Jelle was dat op het moment dat hij beet kreeg en dacht er een hele grote aan te hebben een bruinvis opeens uit het niets ongeveer over zijn hengel heen sprong. Dan ben je in één keer weer helemaal wakker, zeg maar .
.
Na de eerste dagen zijn we wat gerichter op soorten gaan vissen. Zo hebben we een avond besteed aan het vangen van een zeewolf en zijn we verdergegaan op het vissen op heilbot. Helemaal nadat Niels de aanbeet-der-aanbeten kreeg toen zijn koolvis in het opdraaien in 1 keer werd gegrepen en in hoog tempo iets met veel geweld terug zwom naar de bodem. Na wat trekwerk verloren we helaas deze vis. De adrenaline rush die dat echter gaf maakte dat hij de sessies erna nog maar 1 ding wilde: een grote heilbot! In totaal hebben we er drie weten te vangen, geen grote maar wel erg leuk en spectaculair! Zelf vond ik het erg grappig om een herhaling te hebben van mijn heilbotvangst. In de haven net buiten de steigers tijdens het aasvisjes vangen; exact gelijk aan wat gebeurde in 2009 op nagenoeg dezelfde plek!
.
.
.
Opa zat ondertussen van alles enorm te genieten en viste vrolijk mee. En moest met name kostelijk lachen om Jelle die het kennelijk zo naar zijn zin had dat hij nagenoeg de hele dag liep te zingen en grappen liep te vertellen. Terwijl hij ook de hele dag door bleef vissen!! En ondertussen ook uitstekend de boot kan bedienen. Met natuurlijk af en toe een break en dat gold voor iedereen; na een uurtje drillen en takelen ben je wel even aan wat rust toe. Een broodje en een kop koffie in het zonnetje in de boot, kijkend naar de bergen, maakte dat het dan weer snel in orde kwam!
.
.
.
.
.
Thuis op de steigers had Jelle ondertussen letterlijk zijn eigen zeeaquarium bij elkaar gevist met de krabhengel. Dit tot groot genoegen van een Noors kindje dat kwam kijken samen met zijn vader. De vader bleek uiteindelijk de eigenaar te zijn van een aluminium boot die eerder die week gezonken was na een stortbui. En nu met veel spektakel en creativiteit weer opgetakeld en gepompt moest worden. Kijk even goed naar de foto met de tractor: volgens mij het ultieme bewijs waarom mannen eerder doodgaan dan vrouwen……..
.
.
.
Na een paar dagen hebben we het tempo er iets uitgehaald en zijn we soms ook wat langer bij het huisje gebleven, gewoon een beetje relaxen, lekker een filmpje kijken. Genieten met zijn vieren want het bleef toch wel een unieke ervaring, zo samen op pad! Of een beetje prutsen met het spinhengeltje vanaf de steiger. En één dag hebben we overdag echt helemaal aan land doorgebracht en zijn we pas ’s avonds weer gaan vissen. Toen regende het echt te hard.
.
Dit leverde overigens de dag erna wel weer hele spectaculaire plaatjes op. De rotswanden waaronder we eerst in het zonnetje lagen waren nu ingesloten door wolken waaruit kleine watervallen naar beneden rolden: het regenwater dat erboven afwaterde uit de bergen, schitterend! En tijdens deze dag ontdekten we een nieuwe vriend; de zeeotter in de haven! Die kwam dus stiekem het fileerhok binnengelopen en jatte daar viskoppen! Wat een slim beest, en wat een mooi beest ook! Zelf aten we elke dag een visje, van iedere soort één. De overige vis was allemaal catch and release behalve dan die enkele die het niet redde. Die gaven we aan een van de andere groepen of lieten we aan de meeuwen.
.
.
.
.
.
Ondertussen waren er wel een aantal hele mooie vissen uitgekomen en ook veel soorten. Mooie kabeljauwen, veel koolvis, leng en roodbaars kwamen het meest voorbij, naast een paar lommen, schelvis, de heilbotten en zelfs 1 makreel! Gevangen door Niels die daarop spontaan door Jelle tot Nelis Makrelis werd gedoopt! Jelle zelf was overigens de koning van de broekpalingen en uiteraard de krabben. En ving ook nog een zeewolf, de enige vis waar hij zelf maar even niet mee op de foto ging .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
En zo vloog de week voorbij en was het voor we het wisten alweer tijd om in te pakken en de omgekeerde route terug naar huis te vliegen. Maar wat hebben we genoten! En wat heeft Opa een vis gevangen. Iedereen eigenlijk, maar we moeten natuurlijk niet vergeten dat het zijn verjaardagscadeau was. Simpelweg gezegd: het was een topweek en nog uniek ook. Op een toplocatie. Met de mooiste natuur en een prachtig bestand aan vis. En nog makkelijk bereisbaar ook. Een echte aanrader dus voor iedereen die dit eens mee wil maken!
Thuis werden we opgewacht door de dames en nadat we gezamenlijk gegeten hadden in een nabij restaurant met een gele M gingen we allemaal huiswaarts. Een bijzondere ervaring en herinnering rijker!
.
John Smit namens Opa Henk Smit, Niels Smit en Jelle Smit.
Bonjour Madjao, oui, tout va bien. Et toi? Merci pour ton message, je t’ai envoye une invitation sur FB. Salut! John
il y a de très beau poisson par ici !!!yessssss.c’est super j’adore!
salut John smit c’est madjao de l’Ardèche .tu vas bien?et la famille? tu peux me rejoindre sur mon
facebook: Madjao Land
merci
Madjao
Hi Swenn, dank voor je compliment. Wij vingen de vis allemaal op diepte, vanaf 20 meter tot 100 meter. Ik ben zelf geen vliegvisser maar ik denk dat voor deze visserij vliegvissen geen optie is. Als je het toch gaat proberen ben ik benieuwd naar je resultaten! Groet, John
super tof verslag en foto’s. Vingen jullie alleen vis op diepte of is er ook vis op de vlieghengel te vangen?
Ik heb het artikel mijn kinderen ook (3x) laten lezen. Handenwrijvend wacht ik mijn verjaardagscadeautje af :-)
Hi Michel! Hij staat er twee keer op, de beste foto is de nachtfoto waar je supermooi de actie van hengel op kan zien :-).
Prachtig en mooie foto’s (al had ik nog graag een close-upje gezien van de hengel waar ik zo op had zitten zwoegen;))
Tja wat moet ik hierbij nog zeggen.
Genoten heb ik ,en nu weer dit mooie verhaal en de prachtige
foto’s.
Bedankt Mannen!!!!
het genieten straalt er vanaf…mooi !