Location GTX – Deel 2

De eerste visdag

Het is vijf uur als de wekker gaat. Heel veel hebben we niet geslapen, want de crew is tot diep in de nacht bezig geweest om de boot te ankeren, generator op te starten en wat nog meer. Het meeste in ieder geval met een hoop lawaai tot gevolg. Ondanks de geringe nachtrust staan wij in no time aan dek te stuiteren. Wij willen vissen!

Andy, de ontbijt kok, verzorgd een kop koffie en bakt eieren. Aangevuld met brood, worstjes en zoet beleg eten we ons vol voor de broodnodige energie. De crew komt langzaam op gang, waardoor de iets later dan gewild op het water liggen. Echt kwalijk kunnen we het ze niet nemen, na hun nachtelijke escapades.

Ik vis vandaag met Ron. Het is zijn eerste poppertrip en zodoende lopen we nog even snel de stappen na. GT-Fishing 101. Het belangrijkste hoofdstuk? “Wat te doen bij aanbeten.” Een goede voorbereiding is belangrijk, want we zullen voornamelijk op ondiepe riffen vissen en tijd om na te denken is er niet meer, als je popper plots ontploft.

Twee boten vertrekken naar het zuiden, dus ik besluit noordwaarts te gaan. Zo vissen we niet allemaal achter elkaar aan. We beginnen bij een ondiepe doorgang tussen het hoofdeiland en een kleiner naastgelegen eiland. Al vrij snel zien we een paar flinke kolken in de buurt van aanwezige aasvis, maar helaas worden onze poppers genegeerd. De stek die volgt is  steile rotswand. Er voor loopt een ondiep rif, waarna het vrij snel verticaal afloopt naar “donkerblauw water’, oftewel minimaal een meter of dertig. Stroming staat er niet momenteel, wat over het algemeen geen goed teken is. Wel spotten we plots een nerveuze school aasvis langs de rand van het rif. Interessant! Met onze poppers bestoken we de school een tijdje, maar er volgt geen reactie.

Als we even later een ondiep rif bestoken is het moeilijk om naar de popper te blijven kijken. Werkelijk overal staat schitterend koraal en het is vergeven van de rif vissen. Dan zie ik plots een drietal rifhaaien vlak bij de boot. Ik smijt mijn popper er overheen maar er volgt geen reactie.

Door maar weer dus. Er volgt een lange vrij rechte oever die we maar gewoon voorbij varen. Van mijn Andaman trip weet ik dat de uiteinden van eilanden en met name de riffen daar om heen de meest interessante stekken zijn. Als we even later het einde van het eiland naderen begint mijn hartslag toe te nemen. Dit ziet er wel heel mooi uit!

Gezien vanaf het eiland ligt er eerst een vijftig meter brede strook zand, gevolgd door een smalle strook van wit vinger koraal, op één á anderhalve meter diepte. Er liggen een aantal rotsblokken aan de rand van deze koraalstrook. Twee reiken tot net boven water, één net niet. Met name die laatste moet echt een topstek zijn, maar we beginnen circa honderd meter eerder. Ik heb mijn Heru Cubera inmiddels verwisselt voor een nieuw model stickbait. Een FCL Labo TBO180s Swim om volledig te zijn, hele mond vol!

Het zal misschien de vijfde worp zijn als ik er werkelijk een enorme kleun op krijg. Ik sla hard aan, maar in plaats dat de vis er vandoor gaat duikt deze recht naar beneden, voor mij geen goede keuze met minder dan een meter water ter plaatse… Moet een grouper of iets dergelijks zijn. Ik hang uit alle macht in mijn hengel maar maak de fout door hem te snel in de fighting belt te willen zetten. Dit gaat verre van soepel, de druk neemt even af en de vis schiet los… Balend draai ik mijn stickbait binnen. Niet alleen de stickbait, maar ook de eerste twintig centimeter leader zijn behoorlijk gehavend. Dat was een van mijn targets…

Niets aan te doen, door gooien maar. Veel meer dan tien worpen zullen het niet geweest zijn als ik opnieuw een enorme beuker krijg, boven het witte koraal. Dit is overduidelijk een GT en die gaat er gelijk bonkend van tussen. Op dit ondiepe water kunnen ze alleen maar horizontaal weg en ik kan alleen maar blijven sleuren terwijl ik de hengel zo hoog mogelijk houdt. Het gaat allemaal goed en even later komt mijn eerste GT van de trip aan boord. Tjonge wat heb ik ze gemist!

GT in super ondiep water, wat een spektakel!

Terwijl ik de vis teruggooi komen Lesley en Mark aanvaren. Lesley heeft een Blacktip rifhaai, Redbass en een GT gevangen. Goede start dus! Ook zij komen aan deze kant van het eiland kijken en hebben de onder water liggende rots in het vizier. Maar dat is ‘onze stek’ inmiddels, dus we spreken af dat zij net om de hoek beginnen. We varen met de boot naar de rots en ik stel voor dat Ron als eerste gooit. Die vind het echter wel prima als ik eerst gooi en dat laat ik mij geen twee keer zeggen. Ik smijt de stickbait zo strak mogelijk tegen de rots, geef twee haaltjes en het water ontploft…

Als een bezetene ramt een boze GT door de slip. In misschien tachtig centimeter water probeert de vis de achterkant van de rots te bereiken. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren en terwijl ik blijf aanslaan om de vis uit koers te trekken zet ik mijn hand op de spoel om maximaal druk te zetten. De vis zwemt naast de rots inmiddels, maar kan de kracht niet opbrengen om nog verder van me af te zwemmen en wijzigt dan maar van richting. Over het rif naar dieper water. Ik sommeer de gids om er langzaam achteraan te varen terwijl ik voluit blijf sleuren.

Waanzinnige sleurpartij in ondiep water

Ik voel de kracht uit mijn armen vloeien met elke meter die ik win. Als de vis bij de boot komt zie ik dat het een fraai exemplaar is ook. Die is wel rond de twintig kilo. De vis doet nog een paar rondjes maar geeft dan op. Met een luide kreet komt ze aan boord. Ik ben klaar voor deze trip, hier kwam ik voor. Na een high five volgen de foto’s en mag de vis weer terug. Tijd voor een colaatje nu, ik ben ff kapot…

Hier kwam ik voor!

Een schoot vol GT

We varen terug naar de onderwater rots en Ron gooit hem ditmaal helemaal rond. Helaas blijft het bij de ene GT. Terug naar het witte koraal dan maar en dezelfde drift nog eens maken. Al vrij snel zie ik een donkere vis volgen. Lastig te zien wat het is maar eenmaal dichterbij blijkt het een erg grote pufferfish te zijn. Meermaals valt hij de stickbait aan maar geen van de keren bijt hij met zijn kleine bekkie in de haken. Een tijdje later volgt wel weer een doffe dreun en heb ik geen idee wat ik nu voor nerveus ding gehaakt heb. Sterk is het wel en ik voel zelfs mijn leader kortstondig langs het koraal schuren.

Tot mijn grote verbazing komt er even later een grote Titan Triggerfish boven. De 5/0 Owner dreg zit keurig in de bek en  met de ponstanden zijn er twee fraaie deuken in mijn hard kunstof stickbait gebeten, wat een bizarre bijtkracht moet deze vis hebben. Als ik hem vastpak, zit mijn handschoen bovendien direct vast. De schubben richting staartwortel blijken allemaal weerhaken te hebben. Mooi van lelijkheid? Ik ben er blij mee, weer een vis om aan de soortenlijst toe te voegen.

Titan Triggerfish, wat een verschijning!

Ron heeft inmiddels genoeg gezien en schakelt ook over naar een stickbait. Een zoutwater Salmo Warrior in zijn geval. In de verte zien we Mark ook een flinke vis haken. Grouper wordt er geroepen, maar helaas schiet de vis los. Hierna neemt, op een enkele tik na, de activiteit af en zodoende wordt het tijd voor een nieuwe stek.

In het verlengde van het hoofdeiland ligt een lang lint van kleinere eilanden, het is alleen lastig in te schatten hoe ver alles varen is en zodoende besluiten we voor de ochtendsessie tot het eerste eiland te vissen. Het zijn feitelijk drie kleine eilanden met een heel ondiep rif ertussen. Het duurt even, maar dan krijg ik weer een tik op mijn stickbait. Nog voor ik goed en wel de haak kan zetten zit ik echter al vast in het koraal. We varen er naartoe en eenmaal boven de plek springt onze kapitein direct overboord. Hij duikt naar beneden en komt even later met mijn stickbait boven, met daaraan een kleine coral trout. Misschien twee keer zo lang als de stickbait. Rovers vanaf dag één, zoveel is duidelijk!

Als activiteit verder uitblijft varen we door naar een tweetal eilanden dat naast het hoofdeiland ligt. Ook hier weer een stek te mooi voor woorden. Het is inmiddels wat gaan waaien en de golven beuken tegen de rotswanden. Tussen de twee eilanden in loopt een diepe geul, terwijl voor beide eilanden een lang diep riff loopt tot wel honderd meter in zee. Honderd procent zeker een grote vissen stek, maar het bijtmoment lijkt over.

Soms moet je gewoon even stoppen met vissen, om te genieten van alles om je heen

Pas na een uur door smijten wordt met Heru Cubera popper plots gemist door een vis. Een paar worpen later is het de Halco Roosta opper van Ron die op zo goed als dezelfde plek met bruut geweld gegrepen wordt. Een forse grouper komt half het water uit. Ron zet zich schrap terwijl de vis omdraait en naar beneden dendert, maar dan valt plots de lijn slap. Huh? Wat is dit? De knoop waarmee de wartel bevestigd was aan de leader blijkt losgeschoten. Bizar, wat een pech na al die uren gooien voor Ron!

Er zit niets anders op dan een nieuwe wartel aan te knopen en door te vissen. Mentaal is het wel even een klap, maar er gaan vast nog herkansingen volgen.

We besluiten richting houseboat terug te vissen omdat het zo langzamerhand tijd wordt voor de lunch. Nadat we nog kort de stek van mijn twee GT’s bestoken natuurlijk, maar hier gebeurt nu niets meer. Terug varend naar de houseboat zien we ver uit het rif een enorme jaagpartij ontstaan. Bonitos en veel ook! We hebben beide ons light tackle op de houseboat laten liggen voor vandaag, dus misschien tegen beter weten in, sturen we toch op de jaagpartij af. Een goed kwartier bestoken we ze, maar het mag niet baten. Er lurkt helaas geen grotere rover tussen de vrij kleine bonitos.

Eenmaal terug bij de houseboat begint de kok aan de voorbereidingen van de lunch, als de andere boten ook terug komen. GT’s, Redbass, Blacktip reefshark, Spanish Mackerel en Barrcuda zijn er gevangen. De camera’s gaan de tafel rond terwijl we een bord Pasta España (ik roep maar wat, pasta met Spanish Mackrerel) naar binnen werken. Een half uurtje rust later is de jeuk weer naar een ondraagbaar niveau terug gestegen en wordt het tijd om weer het water op te gaan!

Aangezien er ’s ochtends vrij veel GT actie geweest is op het diepe rif vlakbij de houseboat, besluiten Ron en ik hier nu maar eens een kijkje te nemen. Aan het einde van het rif ligt ook nog eens een prachtig rotseiland met daaromheen wat rotsen die bij hoog water net onder water verdwijnen. Ziet er fantastisch uit!

Ik pak voor de afwisseling mijn zware popperhengel er nu bij. Speciaal gekocht voor deze reis, dus  er zal vis op gevangen worden ook. Lang duurt het niet, want binnen een kwartiertje wordt mijn eigen ontwerp 3D geprinte popper, de DAL GT3D, met een flinke klap gegrepen. Het begint een beetje oneerlijk te worden naar Ron toe, die echt niets verkeerd doet. Met deze zware popperhengel is de overmacht groot en de GT ligt in no time naast de boot. Snel een plaatje en weer verder zwemmen.

GT op de DAL GT3D, gaaf!

We vissen door als Pascal en Ronald naderen. Plots een kreet van Pascal en kort erna zwiept ook de hengel van Ronald krom. Double hook up! High fives en dikke pret aan boord! Wij bestoken het rif nog even maar als er eenmaal drie boten bovenop liggen wordt het wel erg druk. Tijd om verder te varen dus. We varen en vissen nu langs de zuidkant van het hoofdeiland, waar vele kleine eilanden blijken te liggen. Laten we ze één voor één maar eens gaan afvissen. Kijken wat we tegenkomen.

Rondom het eerste eiland is het direct erg diep. We gooien zo strak mogelijk tegen de rotsen en vissen met zware pops de poppers terug naar de boot. Als we het eiland bijna rond zijn komen we bij alweer een waanzinnige stek. Het eiland hangt hier zeker een meter of drie over, met daaronder diep water. Ik smijt mijn popper zo ver mogelijk onder de rots, geef hem een flinke ros en zie van rechts een bak van een GT aan komen stuiven. Het water ontploft, de vis draait 180 graden en trekt mijn zware popperhengel gelijk tot het handvat krom. Kijk, hier had ik deze hengel voor meegenomen!

Ik hang achterover terwijl de vis de hoek van het eiland dreigt te ronden, vol door de slip de diepte in. En dan, als het allemaal goed lijkt te gaan, schiet de vis plots los…

Ik kan een vloek niet onderdrukken, dit was een bakbeest van rond of misschien wel over de dertig kilo. Niets ging er verkeerd, vette pech dus. Ik draai de popper binnen en zie tot mijn verbazing voor de boot nog een bluefin trevally volgen. Die ziet mij echter ook en die aanblik bevalt hem niet…

We blijven nog een tijdje smijten, maar een tweede aanbeet komt er niet. Dan zien we bij het volgende eiland een jaagpartij van grote vissen. Vol gas eropaf dus! Zodra de motor uit gaat beginnen we te gooien. Ondanks dat de grote vissen blijven jagen, volgt er geen reactie op onze poppers. Ze lijken het enkel gemunt te hebben op hele kleine aasvis. Verder vissen dus.

Na een rotswand met diep water ervoor volgt een prachtige baai in het eiland. Een ondiep rif grenst hier aan een steile rand. Je blijft je weer verbazen, na elke hoek die voorbij vaart. Wat is het hier toch waanzinnig mooi.

Waanzinnig mooi

En dan gaat het opeens los. Eerst knalt er een waarschijnlijk Redbass op mijn GT3D popper, om vrijwel direct los te schieten. Lang om te treuren krijg ik niet, want vanaf de rand van het rif zie ik een vis omhoog schieten richting mijn popper. Hangen! Idioot sterk voor het formaat en ik heb geen idee wat ik gehaakt heb. Als de vis later bij de boot uit de diepte omhoog komt slaakt onze gids een kreet van vreugde. Zal wel lekker zijn dus, haha! Het blijkt een prachtige Redthroat Emperor. En wat denk je? De worp erna vang ik er nog één, zij het iets kleiner.

Redthroat Emperor

Het is werkelijk ongelooflijk, maar hoewel Ron al een tijdje voor in de boot staat blijven de aanbeten op mijn aas komen. Ik vis afwisselend met stickbaits en poppers en het lijkt allemaal niet uit te maken. Voor Ron ook niet, maar dan precies andersom. Op Andaman had ik met Hendrik Jan ook periodes als deze, werkelijk onverklaarbaar waarom de een wel beet krijgt en de ander niet. Ik vang overigens geen fluit, want  alles mist of lost. Ze zijn nieuwsgierig, maar niet echt hongerig. De vissen die ik gezien heb, grouper, pufferfish, needlefish en barracuda zorgden allemaal voor de nodige schade aan mijn aas.

De middag vliegt voorbij en met nog een uur te gaan stel ik voor om te gaan trollen. Lesley en Mark hebben ’s ochtends trollend de nodige actie van Spanish Mackerels gehad en ik hoop van harte dat Ron er een flinke kneiter op krijgt. We besluiten rond hetzelfde eiland te trollen als waar we net gegooid hebben en als we de hoek om varen komen ook Lesley en Mark aangetrold. Ze kruisen voor ons langs als Mark een aanbeet krijgt. Snel laten we de boot stilvallen om niet bij hun lijnen in de buurt te komen, liggen al een tijdje stil als de vis van Mark losschiet. We kunnen weer roep ik en op dat moment volgt een klepper van een aanbeet, op mijn stil hangende Halco Laser Pro!

Ron kijkt me aan alsof ik de jurk van zijn schoonmoeder aan heb. Dit slaat echt nergens meer op. De vis neemt een paar korte runs en komt dan stuiterend en sputterend richting de boot. Even denk ik een Dogtooth Tuna  voorbij te zien schieten, maar na nog een run komt de vis boven en blijkt het een fraaie Spanish Mackerel te zijn. Gaaf, die stond op mijn lijstje voor deze trip!

Spanish Mackerel, de zwemmende schaar

We trollen hierna verder langs het eiland. Er wordt weer gejaagd, maar onze pluggen worden niet aangeraakt. We kunnen nog even bij de GT stek van vanmorgen gaan kijken, opper ik en Ron stemt er mee in. We zijn hier niet om te trollen natuurlijk.

We besluiten wel trollend richting de stek te varen, langs de rand van het rif rond het eiland. Ron aan de binnenkant, ik aan de buitenkant. Ron theoretisch in de strikezone dus, maar je raadt het al… Het is weer mijn plug die gegrepen wordt. Nog een Spanish Mackerel, wel een stukje kleiner deze keer.

Teruggekomen op de ochtend stek blijkt de wind gedraaid en bovendien flink aangetrokken te zijn. Blijven staan in de boot is al een hele opgave nu, laat staan fatsoenlijk vissen. Na een kwartiertje gooien besluiten we dan ook maar de handdoek in de ring te gooien voor vandaag. Het is al bijna donker en we moeten nog een stukje varen ook.

Eenmaal terug op de houseboat trekken we snel een Bintang open en vliegen wederom de verhalen over tafel. Lesley heeft nog een Green Jobfish en Bluefin Trevally bijgevangen. Daarnaast bleef het vooral bij Spanish Mackerels deze middag, maar had Ronald nog een leuke GT die zijn aas echt recht onder de hengeltop greep. Hartverzakking!

Terwijl we lekker ouwehoeren laat Ronald nog even een jigje zakken en begint zowaar nog vis te vangen ook. Triggerfish, Horseye Jack en zelfs een paar baby GT´s zouden na het avondeten nog volgen. Weer een paar Bintangs later vallen we allemaal in een diepe coma. Morgen dag twee.

Groet,
Volkmar Strikkers

Gerelateerde artikelen:

• Location GTX – Deel 7 “De finale”
• Location GTX – Deel 3
• Location GTX – Deel 5
• Location GTX- Deel 4
• Location GTX – Deel 6