Kajakvissen in Noorwegen – Deel 2
Zaterdag
Vandaag maken we een uitstapje naar Straumen, een dorp op 20 minuutjes rijden. Straumen staat bekend om de op een na sterkste stroomversnelling van Noorwegen. Het water wordt hier door een vernauwing van het ene naar het andere fjord geperst. Lijkt erg gevaarlijk allemaal maar zolang je met afgaand tij vist kan er weinig gebeuren. Je komt namelijk onmogelijk tegen de stroming in, in de vernauwing. We vissen bij de monding van de vernauwing net buiten het dorp waar een eilandje ligt. Hier, en langs de kanten ontstaat een nering waar de stroming precies de andere kant opgaat. Door deze te gebruiken kunnen we de sterke stroming vermijden en langs de stroomnaden vissen.
Trollend vang ik al snel de eerste koolvissen. Geen grote maar wat klappen ze er hard op hier.. Ook de eerste dikke gul laat zich gelden. Deze gaat vol in de stroming hangen en sloopt de deep-tail dancer.
Misschien toch maar niet van Balsa maken
Hierna is het een beetje zoeken naar de vis. Ik kan de grotere niet vinden maar Leo en Theo blijven wel lang op hetzelfde plekje vissen. Hier op een meter of 4 liggen dikke gullen, zegt Theo als ik polshoogte ga nemen.. Dat laat ik me geen twee keer zeggen natuurlijk en als ik het betreffende stroomnaadje afvis duurt het niet lang.. Bonk, zzzzzztttt! Bedankt voor de tip Theo! Een dikke gul duikt de stroming in en ik kan er achteraan met een grijns van oor tot oor..
Toppertje die Bomber
Na deze volgen er snel nog een paar 70-ers die ook weer leuk sport geven in de stroming.
Donkere kelpgul
Even later hoor ik een raar geluid achter me en kijk ik om. Theo is in een moment van onoplettendheid omgegaan met z’n adventure waar ik best even van schrik. Gelukkig blijft Theo rustig en kan ie na de kajak weer omgedraaid te hebben er zo weer in klimmen. Kost wel een hengel en wat kunstaas maar gelukkig blijft het daarbij.
Kan er nog om lachen gelukkig
We zijn pas ’s middags begonnen en ondertussen is het al half de avond dus gaan we richting de auto. We hadden ook ontzettend zin in een biertje..
Zondag
Vandaag ga ik samen met Leo weer richting het eiland, het water ligt er weer als een spiegeltje bij dus we hebben er weer ontzettend zin in. Met m’n spierblessure gaat het ook steeds beter dus zie ik ook niet meer zo op om lange afstanden te maken.
Wat een weer weer..
Aangekomen aan de overkant vang ik al vrij snel een pollakje en Leo doet er een schepje bovenop. Een mooie van 85 centimeter! We gaan richting de baaitjes en hier vangen we al snel een koolvisje en wat gulletjes. Als ik terugvaar om nog een rondje langs het kantje te trollen zie ik een paar symbolen op half water op het scherm. De pluggen hangen er natuurlijk nog aan en op 20 meter water krijg ik een aanbeet op de bomber. Geen heftige aanbeet maar als ik de hengel uit de steun pak voelt het wel gewichtig aan. Langzaam pomp ik de vis binnen totdat deze besluit dat ie het er niet mee eens is. Dzjieeeeeeeet! Zo’n run heb ik nog niet gehad, kicke! Na nog wat kortere runs komt de vis langzaam naar het oppervlak en krijg ik hem voor het eerst te zien. Brute pollak! De landing gaat goed en ik schiet een paar foto’s met de zelfontspanner waarna ze weer terug mag. Niet voordat ik ze gemeten heb natuurlijk. De maatstrepen op de kajak geven 93 cm aan, m’n eerste 90-er!
Als ik ’s avonds de foto’s op de laptop bekijk blijkt dat ze niet scherp zijn, op een na. En wat voor een..
Wat ben ik hier blij mee!
Na dit succes varen we al trollend verder totdat we bij een jachthaventje komen. Hier beleven we een paar geweldige uurtjes want het barst er van de pollak. Ik besluit een paar filmpjes met de camera op het statief te maken. Hier het resultaat:
Als het een beetje stilvalt gaan we richting de oude steenstort, een tocht van een kilometer of 8. Onderweg vang ik trollend nog een mooie gul die wel fotowaardig is.
Fraaie gul
Leo gaat wat eerder terug maar ik wil perse nog even bij de steenstort gaan kijken. Zou het ook hier prijs zijn? Bij het jachthaventje lag de steiger verankerd met kabels waardoor ik het niet met het lichtste hengeltje aandurfde. Hier durf ik het echter wel en gooi het inmiddels gemeengoede paarse-witte twistertje langs het talud. Even later is het raak en twijfel ik of dat nou wel verstandig was. Het 1000 molentje jankt behoorlijk maar toch kan ik na een paar minuutjes weer poseren met een mooie 85-er.
Noorse turbo-rover
En even later zelfs nog een grotere, 88 cm.
Topsport op licht materiaal
Het blijken maar een paar vissen te zijn maar ze waren de kilometers meer dan waard. Met een heerlijk gevoel begin ik maar ’s aan de teruchtocht, wat een topdag!
Maandag
Dat werd een rustig dagje, ’s ochtends nog naar het eiland gegaan om wat haring te vangen. Er werd niet echt gejaagd en door een aantrekkende wind weer vroeg terug gegaan. ’s Middags nog een poging gedaan op diep water maar op een paar velvet belly’s na niks gezien.
Dan maar een bonte kraai op de foto
Dinsdag
Maandagavond hebben we besloten om ’s middags nog een keer naar Straumen te gaan. Dus ben ik ’s ochtends nog een keer met Leo naar het eiland gegaan. Het is echter niet zo wild als zondag. Maar bij de jachthaven weet ik toch weer een paar mooie vissen te vangen. Ik maak weer een paar filmpjes waarbij ik jullie deze graag wil laten zien.
Half de middag laden we de spullen op en in de auto om de avond door te brengen bij Straumen. Hier vangen we weer de nodige vissen en vermaken we ons prima. Het is een prachtige avond om foto’s te maken en ik schiet er heel wat.
Fraaie kleuren in de lucht
Mooie avond om op het water te zitten
Woensdag
We gaan voor de laatste keer met z’n vieren richting het eiland. De temperatuur gaat nog verder omhoog en ik kan ’s ochtend al in de korte broek het water op.
Wat hebben we het toch slecht
Helaas wordt de vis ook een beetje lui van het lekkere weer en blijft het bij een paar gullen en pollakken.
Nog eentje dan
We besluiten om nog maar een keertje naar Straumen te gaan, dit is tenslotte de laatste lange dag voor ons om te vissen. Eenmaal daar op het water was het best even zoeken om de vis te vinden en ook hier was het toch een stuk rustiger ondanks dat we toch erg veel vis op onze fishfinder zagen liggen.
Het heet hier niet voor niks Straumen
Donderdag
Het laatste dagje op het water. De noren lopen ondertussen allemaal met onbloot bovenlijf en ik zit te zweten in m’n kajak. Maar we klagen niet natuurlijk. Ik vermaak me in de buurt van Mosvik met de shad die regelmatig gegrepen wordt een gul. Een kolonie eenden vliegt op als ik met de kajak te dicht in de buurt kom en ik probeer ze vast te leggen.
Best goed gelukt
Hoogtepunt van de dag is echter een pollak. Ik vis na een worp het twistertje binnen en als ik het een meter onder het oppervlak aan zie komen komt ie het nog effetjes halen. Om er daarna met een bloedgang mee vandoor te gaan. Geweldig zo’n zichtaanbeet!
Half de middag is het welletjes geweest, ik ga als laatste het water af om langzaam de spullen in te pakken. Onder het genot van een biertje bespreken we de plannen voor volgend jaar want we komen hier zeker terug!
Vrijdagochtend is het dan tijd om aan de lange terugreis te beginnen. Maar niet voordat ik een laatste kiekje schiet vanuit de baai..
We’ll meet again
Groet,
Ronald Traas
wat een pracht pollakken… heerlijke visserij.
grt. Cornelis
Wat een prachtige platen, vissen en films. Schitterend!