Kajak avontuur in Panama – Deel 3
De laatste dagen zijn aangebroken en de roosters en cubera snappers hebben zich nauwelijks laten zien. Derek heeft 2 kleinere roosters gevangen en Brittany een mooie cubera, maar het is niet dik gezaaid.
Girlpower!
Hopelijk komt daar nu verandering in. We gaan naar een nieuw gedeelte, wat we alleen de eerste dag een beetje verkend hebben.
Goed ingepakt naar de volgende stek.
Op naar nieuwe visgronden!
Klein bootje, grote zee…
Aangekomen bij de nieuwe stek begin ik met trollen om te kijken of ik een jack of cubera omhoog kan lokken. Nu eens geen Rapala, maar een Storm Doom Bell, wel in blauw uiteraard! Deze gaat iets minder diep, maar heeft wel een dikke ratel, eens kijken of dat uitmaakt.
Het duurt niet lang voordat mijn plug onderschept wordt. En na een stevige dril mag ik een mooie jack vasthouden voor de camera. Even dacht ik een rooster eraan te hebben, maar dat vertekende in het diepe water, het is “slechts” een jack. Rond dit rif zwerven ook scholen jacks, want er worden meerdere vissen gevangen.
Dieplopende pluggen doen het goed.
Jigs ook!
Volgens Pascal hebben ze bij dit rif regelmatig dikke vissen verspeeld. Die waren niet af te stoppen en schuurden de lijn kapot op het scherpe rif. Eens kijken of we die met een jij kunnen verleiden! Rose jigs schijnen favoriet te wezen, dus de keus is al snel gemaakt. Vooral bij de bodem blijven was het advies. Dus rustiger jiggen vlakbij de bodem en af en toe een paar meter versnellen om vervolgens weer af te laten zakken. Plots een tik op mijn hengel, mis! Opnieuw laten zakken en gelijk weer een aanbeet, nu hangt hij wel. Hevig tegenstribbelend komt er een mooie snapper boven. Helaas blijft het hierbij, de rest van de aanbeten worden niet verzilverd.
Ik besluit om de diepduikende Rapala weer tevoorschijn te halen en deze aan een lange lijn te trollen. Zodoende komt hij nog wat dieper en misschien dat ik zo een van de rifbewoners omhoog kan lokken. Precies boven het rif krijg ik een aanbeet, maar helaas blijft deze niet hangen. Ook een 2e poging over de stek levert eenzelfde resultaat op. Het lijkt erop dat de grotere vissen niet thuis zij
Op deze plek zijn er geen grote scholen vis te vinden, de jacks daargelaten. Wel is er een grote diversiteit aan vissoorten dat we vangen. De kleurenvariatie is groot en stuk voor stuk leveren ze een goed gevecht op ons materiaal! Dit is wel afgestemd op grotere vis, maar ook de kleinere soorten geven goed sport.
Grote diversiteit aan soorten.
Schitterend gekleurde rainbow runner.
Forse horse eye jack.
Aan het einde van de middag komen we aan bij een baai wat, volgens de gids, een goede plek is voor roosterfish, we zijn benieuwd! Dus de rangers en poppers worden weer te water gelaten. Dit zijn de topaasjes voor roosterfish, we laten niets aan het toeval over.
Af en toe zien we wat vis door onze polaroid bril, maar ze zitten net te diep om te herkennen om welke soort het gaat. Maar het geeft wel vertrouwen.
Plots heb ik een roosterfish achter mijn popper aan! De adrenaline schiet omhoog en ik zie de vis een tweetal keren happen naar de popper, maar hij mist! Ik heb niet veel ruimte meer over en zie de vis voor de boot wegdraaien…Balen, dit is de tweede kans die ik krijg en waarschijnlijk een van de laatste. Toch laat ik mij niet uit het veld slaan en vis geconcentreerd verder.
In de verte zie ik Bart wat paniekerig in zijn kajak zitten en angstvallig om zich heen kijken. Hij schreeuwt iets over een “te grote vis”. Hmmm, hoe kan een vis nu te groot zijn? Hij komt onze kant op. Als hij dichterbij is horen we dat er een haai onder zijn kajak door zwom! Op zich niet zo erg, ware het niet dat deze zeker net zo groot en breed als de kajak was, zo niet groter! Wow, dat maakt het verhaal wel wat spannender. Goed opletten dus. Uiteraard vissen we gewoon verder…
Het betaald zich uit, want Bart haakt een mooie roosterfish! Schitterend om te zien hoe de hanenkam door het water scheert. Bart drilt rustig verder, in deze baai liggen geen obstakels, er hoeft dus niets geforceerd te worden. Na een paar runs wordt de kracht minder en is ie gereed om te landen. Snel de haak eruit en ik schiet een stel plaatjes van deze prachtige vis. Met zijn drieën bewonderen we de roosterfish, die zijn kenmerkende kam mooi overeind houdt. Hierna kan Jan zijn verhaal kwijt, want die had ook “eventjes” de dril van zijn leven!
Toch nog roosterfish!
Terwijl Bart de roosterfish aan het drillen was, zat Jan op de plek waar de haai zwom. Hij is met een popper aan het vissen en die maakt nogal wat kabaal in het water. Dat is ook de bedoeling, ware het niet dat Jan op deze manier de interesse wekte van de haai. Die was driftig aan het zoeken naar dat “gewonde visje” in de oppervlakte. Jan ziet het allemaal gebeuren en doet maar een worpje zijwaarts om de haai weg te lokken van zijn kajak. Dat lukt niet helemaal, de haai stort zich vol op de popper en gaat met een noodgang richting volle zee! De slip van zijn molen krijst het uit en Jan wordt met kajak en al richting zee gesleept! Dit is natuurlijk onbegonnen werk op het materiaal waar we mee vissen. De haai neemt veel lijn, maar plotseling is alle spanning weg, lijnbreuk. Waarschijnlijk langs de rotsen geschuurd.
Als de adrenaline een beetje weg gezakt is worden de hengels weer tevoorschijn gehaald. We vissen nog een uurtje door en zowaar weet Jan nog 2 roosters te haken. Helaas schiet in beide gevallen de haak zomaar los, dikke pech, maar niets aan te doen. Al met al wel veel actie van de soort waar we voor gekomen waren!
Dan is alweer de laatste dag aangebroken. Zoals elke keer ging het enorm snel voorbij. We vertrekken rond het middaguur en zodoende hebben we alleen de ochtend om te vissen. We gaan weer naar het gedeelte waar we gisteren meerdere roosters zagen.
Jan heeft na een uurtje de eerste actie. Hij ziet een schim achter zijn popper en als deze dichterbij komt wordt die wel erg groot. Dan komt er een monsterlijke haai volledig met zijn kop het water uit! De popper verdwijnt in de enorme bek en de haai schiet met een noodgang onder zijn kajak door! Jan kan geen contact houden en de haai heeft de popper alweer uit gespuwd, voordat de haak gezet kan worden. Gelukkig maar, want ook deze was weer veel te groot…
Volgens Pascal zijn dit bullsharks, een van de gevaarlijkste haaiensoorten. Leuke wetenswaardigheid, maar in dit formaat niet waar je op zit te wachten vanuit de kajak.
Ook tandjes, maar wel handelbaar…
We laten de baai voor wat ie is en vissen de oeverzone af richting het kamp. Onderweg liggen meerdere mooie rotspartijen, dus er is nog hoop op een mooie vis!
Er is weinig actie te bespeuren, maar we vissen alles af wat er enigszins mooi uitziet. Helaas ook veel stukken met een eentonige zandoever en flauw bodemverloop. Toch weet Jan hier een aanbeet te krijgen. Een sterke vis en als deze in de oppervlakte verschijnt blijkt het zowaar een mooie cubera snapper te zijn! Beide zijn we verbaast, want deze soort houdt zich meestal op bij rotsen aan dieper gelegen water. Weer een mooie vis voor Jan, dat geeft hoop!
Even later zien we in het ondiepe water een andere grote vis zwemmen. In eerste instantie kunnen we de soort niet plaatsen. Maar dit moet een rooster zijn, doordat hij zijn kam niet omhoog heeft lastiger te herkennen. Een topvis, schat hem ruim over de 130cm, want hij zit een meter of 3 diep en oogt nu al erg fors. Snel werp ik in zijn richting, maar door alle consternatie slaat de lijn om de popper en is mijn kans verkeken.
Onverwachte cubera snapper.
Meerdere mooie plekken die ruiken naar roosters en cuberas worden afgevist, maar zonder resultaat. De tijd begint te dringen. We komen aan bij een van de laatste mooie plekjes. Een hoek van een baai met grote rotsen in het water en flink diep. Bart heeft deze al afgevist als Jan en ik er aankomen. Ook Bart heeft weinig actie gezien deze ochtend. Geheel onverwacht krijgt Jan een aanbeet, zou het dan toch nog kunnen?
Het kan ineens omslaan of er komt een school roofvissen langs op strooptocht. Dus nooit opgeven! Na een paar worpen zie ik een grote rode gloed uit de diepte komen en die gaat vol voor mijn popper. Een cubera! Het water explodeert en de cubera duikt gelijk de diepte in. De slip, stond al stevig afgesteld, maar ratelt toch en de vis neemt lijn. Snel druk ik mijn hand op de spoel om de vis af te blokken. Losschieten kan altijd, maar als ie de rotsen haalt ben ik hem sowieso kwijt!
Ik probeer de kajak uit de rotsen te houden, maar dat is lastig met een wilde cubera aan de andere kant. Telkens peddel ik weg uit de rotsen, de cubera probeert het tegenovergestelde! Ik pomp de vis een paar meter omhoog en denk aan de winnende kant te zijn. Dit blijkt te vroeg gejuicht te zijn, hij draait om en gaat weer naar beneden. Ik moet weer vol in de hengel hangen en kan hem maar net zorgen dat ie de bodem niet haalt. Ongelooflijk hoe sterk deze cubera snapper is, ik kan maar net de hengel vasthouden! Dit getouwtrek gaat nog even door. Telkens als ik denk dat ie moe is gaat ie er weer vandoor. Uiteindelijk krijg ik meer vat op de vis en kan hem in de oppervlakte houden. Met ontzag voor de grote tanden probeer ik de cubera te landen. Grote ogen kijken me boos aan, maar uiteindelijk lukt het om deze topvis de kajak in te krijgen! Een geweldige vis om deze vakantie mee af te sluiten! Tevreden peddelen we naar de panga die ons terug brengt naar het kamp.
Supervis om de vakantie mee af te sluiten.
Bij een brute vis horen brute tanden!
Terug in het kamp blijkt het een productief ochtendje geweest te zijn voor grote vis. Buiten onze cubera snappers heeft Derek nog een enorme roosterfish gevangen!
Ook hier was de stek al afgevist, weliswaar met een kleinere popper, maar toch. Toen Derek hier met een grote popper aan de slag ging was het raak. Toeval of niet?
Monsterlijke rooster voor Derek!
Voor de laatste keer wordt het kunstaas en materiaal schoongespoeld met zoet water. Handen worden geschut en we nemen afscheid van Pascal en zijn viskamp.
Onze eerste ervaring met de kajak is zeer positief. Het is niet te vergelijken met het vissen uit een gewone boot. De vissen komen veel dichter bij de kajak dan bij een gewone boot en je kan op plekken komen wat te lastig is voor een panga. Je kunt ook lekker je eigen gang gaan en bent niet afhankelijk van de rest van de groep. Popperen, trollen of jiggen, iedereen kan wat anders doen.
Daarentegen kun je niet onbeperkt spullen meenemen in de kajak. Dus keuzes maken qua kunstaas en zorgen dat er niets overboord kan vallen. Hengels worden gezekerd met touw om te zorgen dat ze, bij omslaan, niet verdwijnen in zee.
Ook kun je minder kracht zetten, zittend in een kajak. Hier moet je rekening mee houden bij de keuze van de hengels, molens en kunstaas dat je gaat gebruiken.
Al met al zijn we weer een ervaring rijker, een aanrader!
Groet,
André de Wit
Super bedankt voor het delen van je ervaringen. De buceketlist word maar langer en langer ;-)
Ha Gerard,
Leuk om wat van je te horen en bedankt voor het compliment!
Groet,
André
He André en Bart,
Geweldig verhaal en schitterende vissen. Dat was zeker een onvergetelijke ervaring. Met veel plezier het verslag gelezen.
Groeten,
Gerard Schols