Kajak avontuur in Panama – Deel 1
Tijdens de voorbereidingen voor een buitenlandse vistrip verbaas ik mij er elke keer weer over dat er flink geshopt moet worden. Ik heb een brede interesse in het scala aan vissoorten die wereldwijd te vangen zijn. Hierdoor heb ik een aardige verzameling kunstaas en hengels, maar toch heb je voor elke bestemming weer net dat ene plugje nodig of een ander type hengel…
Zo ook de trip naar Panama, waar we vanuit de kajak op zee zouden vissen. De voorbereiding begint al maanden voor de daadwerkelijke reis. Filmpjes bekijken, verslagen lezen en voor de meest interessante vissoorten uitzoeken wat de beste methodes zijn om deze te vangen. Dit om een zo goed mogelijk beeld te krijgen wat er te verwachten is.
De meeste aandacht ging uit naar poppers, pluggen en speedjigs.
Derek en Brittany, een stelletje uit Canada, vroegen mij mee op deze trip. Beide zijn fanatieke zalmvissers die alleen met de vlieghengel vissen. Nooit eerder visten ze met de spinhengel, maar na hun eerste poppertrip vorig jaar, totaal verslaafd aan deze visserij! Bill, een Amerikaan en vismaten Bart en Jan completeren de groep. Voor iedereen de eerste ervaring met de kajakvisserij, en gelijk op een ruwe zee!
De vlucht verloopt soepel en na een een dikke 11uur staan we in Panama city. Het hotel is vlakbij en hier kunnen we heerlijk relaxen. Dit is erg welkom, aangezien we de volgende ochtend om 4.00 opgepikt worden voor een vijf uur durende autorit! Eenmaal onderweg halen we nog wat boodschappen daar we in een afgelegen gebied verblijven. Het laatste gedeelte van de reis is per boot.
Na een uurtje varen zien we dat het kampement een stevige verandering heeft ondergaan. Er staan een aantal 2 persoons huisjes en een groter verblijf waar we gezamenlijk kunnen eten. Een zonnecel installatie zorgt voor de stroomvoorziening en er zijn zelfs douches!
Verrassende transformatie van het viskamp!
Bij het boeken van deze reis gingen we er vanuit dat we in tenten zouden slapen. Maar Pascal, de eigenaar van dit viskamp, is de laatste maanden druk geweest met de “upgrade” van het verblijf. Wel duurzaam, want alles is gemaakt van drifthout, er is geen boom voor gekapt!
Even een korte rondleiding door het kamp en het optuigen van de hengels kan beginnen! De eerste kennismaking met de kajak begint gelijk met een leuke uitdaging. Ze liggen op het strand en we moeten door een flinke branding heen. We lopen zo ver mogelijk het water in en stappen dan pas de kajak in om niet gelijk bij de eerste golf om te slaan. Gelukkig gaat dat bij iedereen goed en bewapend met een doos kunstaas en 2 hengels kan ons kajakavontuur beginnen!
Klaarmaken voor ons eerste kajakavontuur!
De een gaat werpen met een popper of stickbait, de ander gaat een rondje trollen. Op deze manier leren we snel wat de mogelijkheden van de kajak zijn en hoe er mee om te gaan. Het is bijvoorbeeld belangrijk om te weten hoeveel ruimte je nodig hebt om de kajak te draaien, zodat je weet hoe ver je van de rotsen vandaan moet blijven. De golven beuken met grote kracht op de rotsen en bij de stranden staat een forse branding, het is dus erg belangrijk dat we onze eigen veiligheid goed in de gaten houden.
Brittany laat alle mannen achter zich en is een van de eerste met vis. Niet zomaar een, maar gelijk een dikke Cubera snapper! Gewoon tijdens het trollen op het wijd, terwijl bekend is dat ze vooral houden van grote rotspartijen. Zelf heb ik nog geen actie gezien op de popper en trollend alleen maar missers gehad. Waarschijnlijk van garfish, een grote gepensoort, die erg lastig te haken zijn.
Later op de dag kom ik bij een rotsachtige uitloper die ik afvis met een grote popper. Het ziet eruit als de perfecte plek voor cubera’s, maar actie blijft uit.
Even later komt Bart er ook aan gepeddeld. Hij heeft scholen aasvis gezien in het klotsende water dicht bij de rotsen. Dat geeft vertrouwen en samen vissen we deze plek verder af.
Bart heeft al een paar volgers gehad achter zijn popper, maar aanbeten blijven uit. Ik wissel de popper voor een Ranger die sneller te vissen is. Een paar worpen later is het al raak! Ik race de Ranger over het oppervlak en zie het speltaas uit elkaar spatten, totdat plotseling de Ranger wordt onderschept! Ik probeer de vis gelijk zoveel mogelijk af te blokken om te voorkomen dat de lijn door schuurt op de rotsen. Elke keer als de vis lijn neemt rem ik hem af door mijn hand op de spoel te houden. Ik hang vol in de hengel! Het is buigen of barsten, als ik hem ruimte geef kan het zo afgelopen zijn. Als de uithalen minder worden zie ik uit de diepte een mooie blauwgekleurde vis komen. Een bluefin trevally is mijn deel! Terwijl het zonlicht zwakker wordt zet Bart deze prachtige vis op de gevoelige plaat.
Bij deze actie blijft het, een enkele volger daargelaten. Ze laten zich niet meer foppen door het kunstaas. Het wordt tijd om terug naar het kamp te peddelen.
Na het avondeten is iedereen uitgeteld. De reis, het vroege opstaan en kajakken eisen zijn tol en we zoeken ons huisje op voor de welverdiende nachtrust.
Brittany laat de mannen zien hoe het moet!
Mooie bluefin uit de rotsen geplukt
’s Ochtends zijn we alweer vroeg wakker. We zijn getuige van een schitterende zonsopkomst vanuit zee. De golven rollen het strand op. Dat houd hier nooit op. Niet voor niets heet dit de Panama wild coast!
Vandaag gaan we een groot gebied bestrijken. We worden met de panga’s op verschillende stekken gedropt. Er passen drie kajaks in een panga en zodoende splitsen we ons op in 2 groepen.
Met de dieptemeter wordt er gezocht naar onderwater structuren. Daar bevinden zich meestal scholen aasvis en meer residente vissen zoals snappers en groupers.
Eenmaal zo’n stek gevonden, gaan de kajaks overboord.
We beginnen met popperen of jiggen. Ondanks de diepte, er staat zo’n 25m water, is het mogelijk om jacks, tonijnen of groupers naar de oppervlakte te krijgen. Bart is als eerste met de kajak in het water en heeft gelijk een aanbeet tijdens het jiggen! Een schitterend getekende broomtail grouper die stevig strijdt levert. Zodra wij ook in de kajak zitten peddelen we naar Bart om wat plaatjes van de grouper te maken. Helaas blijft het bij deze ene verdwaalde vis.
Het blijkt lastig om te oriënteren zonder herkenningspunten. We zitten een paar honderd meter van de kant af en voor je gevoel zit je “zomaar” ergens te vissen en dat is niet goed voor het vertrouwen, zeker als de aanbeten uitblijven.
Niet alleen supersterk, maar ook prachtig getekend.
We besluiten om naar de rotsachtige oeverzone te peddelen om die af te vissen. Hier zie ik de eerste roosterfish van de vakantie! Mijn Ranger stuitert over het water als ik plotseling 3 roosters zie volgen. Voorop een rooster met de kenmerkende hanenkam uit het water, mijn hart zit in mijn keel! Helaas blijft een aanbeet uit en als de Ranger te dicht bij de kajak komt duiken ze weer de diepte in. Hierna kan ik ze niet meer verleiden, ondanks dat er flink gewisseld wordt met kunstaas. De rest van de kant levert ook niet echt veel actie op en we laten de stek voor wat ie is en verkassen weer naar een nieuw gedeelte.
De pangas zijn groot genoeg voor het vervoeren van 3 kajaks.
Hier zien we ook de rest van de groep weer en samen vissen we deze plek af. Pascal dropt nu een boei op de stek. Een boei is erg handig, omdat je door de stroming al snel afdrijft. Zeker wat verder van de oever is het lastig navigeren, je bent al gauw 50 of 100m afgedreven na een paar worpen!
Gezamenlijk het gebied rond de boei afvissen. Het uitzicht is ook niet onaardig…
Hier levert het jiggen wat meer actie op. We vissen met 100 tot 150 grams speedjigs die we, bij de bodem aangekomen, eerst een paar keer optikken. Dit om aanbeten uit te lokken van de bodemvissen. Hierna gaat het tempo omhoog en racen we de jigs al speedjiggend naar de oppervlakte!
Beide manieren leveren vis op. Vlakbij de bodem krijg ik een beuk op mijn hengel en met moeite komt de vis mee. Altijd een verassing wat er uit de diepte omhoog komt. Het blijkt een pompano te zijn, die hevig strijd levert. Prachtige hoog gebouwde vis met grote ogen, een echte zichtjager! Even later weer een keiharde aanbeet bij de bodem, maar deze heeft geen zin om omhoog te komen. Mijn 150 grams hengel krijgt flink op zijn donder en ik probeer de vis af te blokken. Als de lijn ergens de rotsachtige bodem raakt is het gebeurd. Het lukt niet om de vis van de bodem te krijgen en mijn 50lb hoofdlijn begeeft het. Dit blijkt toch iets te licht te zijn voor deze visserij, vanavond maar even vervangen door een spoel met zwaardere lijn. Helemaal als we later horen dat Bill een broomtail grouper gevangen heeft van 20kg+!
Pompano, verrassing uit de diepte.
Bill met zijn brute broomtail grouper!
Geen grote scholen, maar wel veel verschillende soorten.
Sashimi!
We vinden verder geen grote scholen, maar iedereen weet wel zijn vis te vangen. Alle manieren leveren vis op, jiggen, popperen, maar ook trollen rondom een onderwatereiland kan productief zijn. Met diepduikende pluggen zijn het vaak jacks en gebruik je kleinere plugjes heb je ook kans op tonijn en bonito’s. Enige nadeel van de kleine plugjes is dat ze niet berekend zijn op de kracht van grotere vis. Iets wat Jan aan den lijve ondervind als de staartdreg, inclusief ijzerwerk, uit zijn plugje is getrokken door een jack!
Zo kunnen we deze dag positief afsluiten. De kajaks worden de panga in getrokken en we koersen richting huis. Voordat we bij kunnen komen en een drankje nemen, spoelen we eerst de hengels en molens we af met zoet water. Op deze manier krijgen de molens geen kuren door de zoute aanslag, waar ze de hele week aan worden blootgesteld.
Na dit werkje kunnen we aan tafel. Meestal beginnen we met onze eigen gevangen vis, liefst witte tonijn, gedipt in sojasaus…overheerlijk! Uit de simpele keuken komt een prima warme maaltijd en het toetje wordt ook niet overgeslagen. Elke keer staan we weer verbaasd te kijken wat we op deze afgelegen plek, met beperkte middelen, voorgeschoteld krijgen!
Niet onbelangrijk, kwaliteitskunstaas…
Dagelijks terugkomend ritueel.
De beloning van een lange dag op het water, overheerlijke sashimi!
De dag erna zijn het voornamelijk jacks die zich op het kunstaas storten, het jiggen levert slechts sporadisch wat vis op. De jack heeft niet de naam en faam, zoals bijvoorbeeld de roosterfish, maar is een top sportvis! Ze zijn supersterk, agressief en komen vaak in grote scholen voor, zodat dit een veel gevangen vis is. Het is dus geen straf om ze te vangen. Zeker de aanbeten op poppers zijn spectaculair en hart verzakkend!
Tussen de middag wordt er een rustige baai opgezocht waar we kunnen lunchen. Even een rust moment na alle inspanningen in de kajak. De rest van de middag is het rustig, alleen Bart weet een mooie bluefin trevally te vangen. Kort ervoor had hij een roosterfish die de popper volgde, maar “helaas” kwam de aanbeet van een bluefin.
Als Jan en ik deze hoek verder afvissen blijkt weer dat je constant op moet blijven letten. We peddelen op een meter of 20 van de rotsen en de golven zijn meestal niet meer dan één meter hoog. Maar uit het niets worden we verrast door een drie meter hoge golf! Jan ligt gelukkig in lijn met de golf, ik daarentegen haaks…
Geen tijd meer om de boot te draaien hoop ik er het beste van. We zien de muur van water dichterbij komen en vrezen het ergste. Verbaasd staan we te kijken als we slechts door de golf omhoog gedrukt worden en zelfs niet richting de rotsen meegenomen worden. De schrik zit er wel in, al kunnen we er door de adrenaline wel om lachen.
Afsluitend vang ik nog een soort grouper met een schitterende tekening. Als ik s’avonds de foto’s laat zien aan Pascal blijkt het een giant hawkfish te zijn. Niet echt giant qua formaat, maar de vis heeft wel een setje brute tanden!
Flinke sport vanuit de kayak
Voornamelijk jacks, dit keer op de jig.
Mooie bluefin voor Bart.
“Giant” hawkfish…
Tot zover deel 1 van onze belevenissen in Panama. Zou het nog lukken om een roosterfish of cubera snapper te vangen? Hierover binnenkort meer…
Groet,
André de Wit
Erg gave verslagen! Ben elke dag aan het checken of het volgende deel al online staat.
Stoere visserij en prachtige foto’s!