IceFishing 2012, the movie!

De “horrorwinter” slaat toch toe. Na een weekend geen hengels aangeraakt te hebben, begon het dusdanig te jeuken dat ik op zoek ging naar vismogelijkheden. Vismaat Sander kwam met het idee om te gaan wakvissen en was hier ook al succesvol mee geweest. Als HJ zich ook aansluit spreken we af op zaterdag, niet wetende wat een leuke morgen ons te wachten stond. Zo leuk, dat we zondagmiddag weer op het ijs stonden. Deze twee halve visdagen zijn vastgelegd in een video en verslag: IceFishing 2012. Veel kijkplezier toegewenst!

De video is af te spelen in HD kwaliteit, ook kan full screen gekozen worden. Gezien het formaat van de video kan het even duren voordat deze helemaal geladen is. De video laten laden terwijl deze op pauze staat kan schokkerig afspelen dan verhelpen.

Groet,
Volkmar Strikkers

IJsvissen

Met een flinke tik zet ik zaterdagochtend de wekker uit op een wat mij betreft onzalig tijdstip. Met mijn neus boven de deken kan ik al voelen dat het niet warm gaat zijn buiten de klamme lappen. De gemaakte afspraak om met Volkmar en Sander een potje te gaan ijsvissen zorgt er uiteindelijk toch voor dat ik het bed verlaat en beneden de koffiepot aandruk.

Als ik niet veel later onderweg ben naar het afgesproken water geeft de auto pittige temperaturen aan. De thermometer in de Nissan blijft eenmaal op de plaats van bestemming op een coole -13 staan. Ik pak mijn hengels en tuig ze vast op en terwijl ik hiermee bezig ben arriveert Sander. Niet veel later komt ook Volkmar aanrijden en we bespreken waar we willen gaan vissen. Dat ‘waar’ impliceert overigens eerst een beste hakpartij aangezien we met een bijl eerst het ijs te lijf zullen moeten gaan om überhaupt een aasvis te water te kunnen laten.

Na een half uurtje hebben we een viertal wakken in het ijs gehakt en liggen de eerste hengels in positie. Door al het gehak heeft in ieder geval niemand het nog koud en op de kant schenk ik een bak koffie in. Lekker een beetje ouwehoeren terwijl we wachten op de eerste aanbeet.

Prachtig winters sfeertje

Die laat niet lang op zich wachten als met een fikse plop de dobber van Sander onderschiet waarbij er een fontein van water omhoogschiet. Ook al had je de aanbeet niet gezien dan had je nog het geluid van brekend ijs in het inmiddels weer aangevroren wak niet kunnen missen.

Buitelend over het ijs rennen we richting hengel waar Sander aanslaat en niet veel later Volkmar de eerste vis van vandaag in de kieuwgreep neemt. Een mooie 90-er wordt snel onthaakt en weer teruggezet. Zeker bij dit soort temperaturen is het belangrijk om je vissen zoveel mogelijk in het water te houden en weer snel terug te zetten om bevriezing van de vis te voorkomen.

Als we weer op de kant staan duurt het weer niet lang voordat we de dobber van Volkmar niet meer kunnen zien. De tweede sprint wordt ingezet en resulteert weer in een mooie vis van wederom in de 90 centimeter. Hierna is het lang rustig. We hakken wat nieuwe wakken, maken glühwein warm, krijgen wat twijfelachtige aanbeten die niet doorzetten en hebben het ondanks de rustige periode prima naar ons zin.

Mijn eerste ‘echte waksnoek’!

Wat ook opvalt is dat het ondanks de lage temperaturen helemaal niet koud is. Zelfs mijn handen geven zonder handschoenen geen krimp, ook niet als ik ze in het water steek om het telkens aangroeiende ijs uit de wakken te scheppen. Toch merkwaardig hoe je lichaam went aan kou en reageert op dit soort omstandigheden door extra warmte naar je handen te sturen.

Rond het middaguur is het dan eindelijk mijn beurt, mijn dobber plopt onder en de lijn kringelt traag weg onder het ijs. Met een droge tik zet ik de haak en niet veel later weet ik een leuke 70-er boven het ijs te krijgen. Ook deze vis gaat weer vlot terug en een nieuwe voorn neemt de plaats in van het zojuist gegrepen exemplaar.

Sander hakt nog een nieuw wak waar hij niet veel later nog een 90-er uit weet te toveren waarna Volkmar en ik het bijltje er bij neergooien. Er wordt nog vaag wat gesproken over de zondag maar ik besluit dat maar aan me voorbij te laten gaan.

Het blijft vriezen deze dag

’s Avonds spreek ik John die wel heeft afgesproken voor de andere dag en als mijn zoontje me verteld dat hij ook wel zin heeft om gaten in het ijs te hakken besluit ik om me aan te sluiten. Een belletje met Michel levert na wat twijfel nog een passagier op en zo vertrekken we de andere ochtend aan het eind van de ochtend naar een andere stek dan die van zaterdag.

Ik kom ook nu weer als eerste aan en we checken vast het ijs waar hier een beste laag sneeuw op ligt. Omdat we zelf geen bijl bij ons hebben is het wachten op John en Sander en Volkmar die niet veel later ook arriveren. Door de laag sneeuw blijkt het ijs hier een stuk dunner te zijn en dat helpt flink bij het hakken van een paar wakken.

John heeft nog een echte ijshengel meegenomen en ik hoop dat hij er een vis op gaat vangen aangezien ik dat wel eens wil zien, een dikke snoek op een halve meter hengel met 2 geleideogen. Toch zullen we daar op moeten wachten want het duurt zeker anderhalf uur voordat we de eerste actie krijgen. Met een schokje verdwijnt de dobber van Michel richting ijsrand om daarna onder het ijs te verdwijnen.

Strakdraaien en aanslaan en een fikse dril begint. Gezien het gebrek aan animo van de vissen de dag ervoor hopen we even op een echt goede vis maar het blijkt een mooie bonkige 80-er te zijn die even liet zien wat hij waard was.

Hierna wordt het erg rustig, te rustig eigenlijk. Dat blijkt ook wel uit de grappen en grollen die worden uitgehaald, stiekem dobbers onder het ijs drukken en sneeuwballen gooien geven al aan dat de vissen ons in ieder geval niet bezig houden. We zien het nog een half uurtje aan en besluiten dan toch te verkassen richting de stek van zaterdag. We kregen daar toch flink meer actie en bovendien zal het niet veel moeite kosten om de wakken van de dag ervoor weer op te hakken.

Een goed half uur later liggen de meeste hengels er al weer in en het duurt niet eens heel lang voordat Michel weer een fraaie aanbeet krijgt die wederom resulteert in een mooie vis van in de negentig. Sander besluit om het verderop te zoeken en verspeelt al snel een vis en ook ik krijg een mooie aanbeet die ik helaas jammerlijk mis sla.

Michel Rijnberg, Nederlands meest bekwame Shimano YASICE consultant :)

Hierna krijgt Sander weer een beet die een vis van ongekende schoonheid oplevert. Met een compleet doorlopende tekening op zowel de rug als de kop is het een van de mooist getekende snoeken die ik ooit zag en bij meting blijkt ze ook nog precies een meter te zijn.

Prachtig getekend!

Het zijn dus Michel en Sander die de beten krijgen en vis vangen en het is de rest met 6 hengels in het water die niks vangt. Volkmar krijgt geen beet en John’s ijshengel wordt ook maar niet ingewijd en ook ik krijg na het misslaan geen enkele actie meer.

Het loopt tegen het eind van de middag als Michel weer aan de beurt is met zijn derde aanbeet van de dag die wederom resulteert in een mooie en dikke negentiger. Niet veel later krijgt hij in hetzelfde wak nog een aanbeet die helaas niet blijft hangen maar het is wel duidelijk wie er vandaag vooraan staat bij het uitdelen van de aanbeten.

Volkmar en ik doen nog een uiterste poging om een vis te vangen door nog een keer een heel eind te verkassen maar rond half zes moeten we toch de handdoek in de ring gooien. Ook vandaag kwamen er weer 4 vissen uit hoewel de inspanning dit keer verdubbeld werd over 6 man en er maar 2 waren die de vissen op de kant brachten.

Veiligheid

IJsvissen is natuurlijk superlollig en een grappige aanvulling op je vismogelijkheden bij hard water. Toch zijn er wel wat zaken waar je rekening mee moet houden om het leuk en vooral ook veilig te houden.

– Hak geen wakken op plekken waar veel mensen lopen of schaatsen om te voorkomen dat er ongelukken gebeuren.
– Markeer je wakken met pionnetjes of stukken hout. Zeker na een nacht vorst kan een dun laagje ijs op een wak een recept voor ellende zijn.
– Wees voorzichtig met allen het water op gaan, zeker als het ijs niet al te dik is.
– Vis niet vanaf het ijs in windwakken, je kunt niet met zekerheid zeggen dat het ijs je gaat houden en als je 3 meter van de rand staat is het lastig zo niet onmogelijk om je vis te landen.

Wat hadden we gezegd over windwakken..?

Strakke wakken gewenst,
Hendrik Jan

Gerelateerde artikelen:

• IceFishing 2013 – The movie!
• Mist, gemis en niet te missen…
• Passief de sleutel
• De overtreffende trap
• Pike Party of Party Pikes?