Hit ’n run
De eerste roofbleisessie van het jaar. Altijd weer spannend, hopend op die eerste beuk der beuken van het jaar. Met een dag vrij zag ik de mogelijkheid om er een sessie aan te wagen. Lekker uitslapen, dat kan ook na het vissen immers…
Nog in het donker kom ik aan bij de stek. Waadpak aan en op pad. De rivier is veranderd, het water staat niet alleen laag, de zandbank is een stuk hoger dan andere jaren. Veel vis zal er nu niet meer over de plaat trekken en zodoende loop ik direct naar de taludrand. Rangevib aan de speld en gooien maar.
BOEM! Niet meer dan vijf worpen zijn nodig om de eerste vis te verschalken. Dat is nog eens een lekkere start! Na een korte strijd onthaak ik de 60er in het water. Omdat de roofblei vooral actief is in de schemer, heb je feitelijk maar een half uur tot een uur effectieve vistijd. Die wil ik optimaal benutten, dus foto’s maken doe ik alleen als ik iets bijzonders vang.
Ik gooi weer verder, de visserij is als vanouds. Hier en daar een loze knal, maar regelmatig blijven er ook vissen hangen. Na een goed half uur staat de teller op vier stuks, allemaal zo rond de 60cm. Prima vissen, maar ik heb het gevoel dat er meer in zit vandaag…
Ik schakel over op een andere techniek. Laat de rangevib eerst helemaal afzinken, om hem vervolgens met lange halen binnen te vissen. Misschien liggen de grotere vissen dieper? De activiteit in het oppervlak is überhaupt al gestopt, het is al te licht ben ik bang…
SNOK! Stompend gaat er iets stroomafwaarts met mijn rangevib. Flinke massa en rust. Kon nog wel eens een hele knappe snoekbaars zijn! Ik heb het me net bedacht als de vis een gierende run neemt. Ik weet genoeg, dit is een bak van een roofblei, of heel misschien een barbeel. Die
kennen dit spelletje ook! De eerste minuten is er geen meter lijn te winnen en ik besluit rustig achter de vis aan te waden. De uithalen worden langzaam korter en dan komt plots die enorme grijze staart in het oppervlak. Niet normaal wat een bak! Die gaat gewoon over de 80!
Ik heb geen net bij me, maar zie al snel dat de vis perfect gehaakt zit. Gewoon rustig naar de oever waden dus, die schiet heus niet meer los. Bij de kant schiet de vis er nog een keer vandoor, maar dan is het echt over. Eenmaal op de mat gaat direct het meetlint er onder. 83 Centimeter maarliefst, 1 centimeter onder mijn PR. En dat op de eerste sessie van het seizoen!
Wat een bak!
Snel de camera op het statief en een paar platen. Grote roofbleien vechten zich helemaal leeg en moet je echt vlot terugzetten. Ze heeft er lang moeite mee, maar vertrekt dan toch. Yes!
Ik ga het toch nog even proberen, waad weer naar de rand en begin opnieuw te gooien. De activiteit lijkt over, alhoewel? Na een kwartier vissen toch nog een mooie knal. Als de dikke 60er boven komt zie ik dat ik nu 2 voor de prijs van 1 vang. Een 25 centimeter lange rivierprik hangt aan de flank van de roofblei en is niet van plan los te laten. Dit heb ik nog nooit gezien! Ik waad weer naar de kant en leg de vis op de onthaakmat. Razendsnel pak ik mijn camera en net als ik wil klikken springt de roofblei waarna de prik los laat en er vandoor gaat, een half wazige foto is het resultaat, helaas…
Zeldzame gast
Toch nog maar even proberen dan? Het is nu echt helemaal over. Nog voor de meeste mensen in Nederland hun wekker horen gaan kruip ik
weer het bed in. Slapen komt er niet meer van, zie alleen maar roofbleien…
Groet,
Volkmar Strikkers
