Het laatste uurtje
Vandaag zit ik alleen in de boot. Om eerlijk te zijn vind ik dat voor een keer best prettig. Na een week van hectiek en vergaderingen is het zo af en toe best lekker helemaal niets om je heen te hebben. Ik heb er dan ook zin in als ik half de ochtend de boot van de trailer laat rollen. Het is prima weer en er staat weinig wind dus ik ga er echt van genieten vandaag.
Ook vandaag ga ik weer proberen een dikke snoek te vangen. Met onder een dobber een flinke baars en een midddelgrote voorn op de fireball hebben we de laatste weken al de nodige mooie vissen weten te strikken. Eens kijken of dat vandaag weer lukt. Aangekomen op de plas stel ik eerst mijn camera met statief op. Het zal niet de eerste keer zijn dat juist als ik alleen in de boot zit ik beloond word met een fraaie Esox en dan is toch leuk als je er een foto van kunt maken. Ik vaar de plas op en zie tot groot genoegen dat ik alleen ben, iets wat op deze plas helaas niet meer zo vaak voorkomt. Begrijp me goed, ik heb niets tegen andere bootjes en vissers maar zo alleen op de plas geeft me toch altijd een heerlijk gevoel. Misschien is het wel een soort van oerinstinct, een gevoel van vroeger. Een eenzame visser, mijmerend en zwervend in zijn bootje op jacht naar een avondmaal… Een heerlijk gevoel.
Alleen op de plas
Ik besluit ook vandaag weer langzaam backtrollend de randen van deze diepe plas af te gaan vissen op zoek naar een groene rover. Als ik na een paar uur echter nog geen teken van leven heb gezien slaat de twijfel toe. Ik vind dat er weinig leven in het water zit en ik zie ook veel te weinig vis op de dieptemeter. Ik besluit terug te varen naar de helling om naar een ander stuk rivier toe te rijden. Daar ligt een plas die veel minder zwaar bevist wordt maar waar ik toch al eens succes had en hier wil ik de rest van de middag gaan vissen. Vooral het einde van de middag wil in deze tijd van het jaar nog wel eens voor een verassing zorgen. Als ik de plas opdraai zie ik dat ik ook hier het rijk alleen heb. Ik stel het statief weer op, zet de aasvissen overboord en schenk mezelf nog een bak koffie heen. Genietend van de rust vis ik zo rustig de scherpe taluudjes af. Ook hier krijg ik echter geen teken van leven. Toch heb ik er, naarmate de middag vordert nog steeds een goed gevoel over. Je kent dat misschien wel, zo’n gevoel dat het elk moment kan gebeuren. Toch blijft het stil.
Toch nog aktie
De middag is al ver gevorderd als ik dan toch ineens mijn baitrunner hoor aflopen. Ik schrik op en zoek mijn dobber. Deze staat nog gewoon boven water maar beweegt wel langzaam het taluud af. Of verbeeld ik me dat maar en beweegt de boot juist naar de kant toe? Als ik de dobber dan toch een paar vreemde schokken zie maken weet ik genoeg. Ik draai strak en haal aan. Ja, die hangt. De eerste vis van de dag komt er aan! De vis komt gemakkelijk mee en ik heb dan ook het idee dat het geen al te grote is. Vlak bij de boot zie ik de vis dan voor het eerst in het helder water zwemmen. Wow, dit is toch een hele beste, zeker 1,20 meter! Deze snoek ziet er heel vet uit. De snoek krijgt nu echter in de gaten dat er iets goed mis is en neemt een lange run, dwars door de slip. Ik stuur de boot met mijn vrije hand uit de kant van de plas boven dieper water zodat ik geen enkel risico loop dat de vis vast kan komen te zitten. De vis hangt er zwaar op en neemt keer op keer een run. Na 5 minuten is het dan toch klaar en kan ik de vis aan boord hijsen. Nu valt nog meer op hoe ontzettend hoog gebouwd en dik deze vis is. Gewoon niet normaal meer, dat zag ik nog nooit eerder. Bij meting blijkt dat de vis “slechts”117 centimeter, maar wat is ze zwaar. Ik onthaak haar snel en maak met de zelfontspanner een paar foto’s. Dan hijs ik de vis overboord met de bedoeling haar nog even te ondersteunen. Dit lukt echter niet want meteen gaat ze er vandoor. Wow!
Ik ben er beduusd van. Ik ga zitten en schenk mezelf nog een koffie in. Hiervan genietend overdenk ik nogmaals de aanslag, de dril en de vangst van deze mooie vis. Wat een waanzinnige snoek was dit. Het duurt nu niet lang meer voor het donker zal zijn. Ik ben voldaan. Zal ik inpakken? Toch besluit ik nog even door te vissen. Niet met idee nog een vis te vangen, maar gewoon om nog even na te genieten op deze mooie plas.
Het houdt niet op
Ik ben eigenlijk niet echt verbaasd als na 15 minuten de dobber weer onderplopt. Ik zet de beugel van mijn molen open. De vis gaat er als een haas vandoor en trekt veel lijn van molen af. Zou het snoekbaars zijn? Want die willen nog wel eens de neiging hebben na het grijpen van de aasvis er hard vandoor te gaan. Ik sluit de beugel, laat de lijn straklopen en trek de boel strak. Ook deze hangt. En goed ook. En weer is het een mooie vis. Als ik even later een snoek van 108cm weer terug in het water laat glijden vind ik het echt mooi geweest. Het blijft toch ongelooflijk. De hele dag geen beet en dan toch nog 2 dikke vissen. Wat een heerlijk laatste uurtje was dit.
Al vaker maakte juist in de koudere maanden het laatste uurtje de visdag goed, net als vandaag. Dat laatste uurtje, sla hem niet over…
Michel
Hoi Jesper,
Dat is de scotty extender (http://www.scotty.com/fishing-gear-equipment/rod-holders/rod-holder-extenders.htm)
Door zo’n berkley quickdraw steun iets te verdikken past deze perfect in zo’n scotty extender.
Zelf heb ik deze ook maar is er bij mij een langere pijp in gemaakt door de bestaande uit te boren en er een langere in te popnagelen.
Hendrik-Jan Verheij
Hoi Michel,
Allereerst, super vissen zeg!
Ik heb een vraagje. Als ik het goed zie heb jij je hengelsteunen op een verhoging staan, een pootje. Dit zijn de Berkley vertikaalsteunen zo te zien? Welke pootjes zijn dit precies, ik zoek deze pootjes namelijk nog! Hopelijk kun je mij verder helpen.
Bedankt,
Jesper
Schitterende vis zeg. Wat is die dik
Maar wat dat fotograferen betreft ik heb zo’n afstandbediening met een knopje voor mijn EOS, zo’n balletje had ik vroeger ook en werkt wel beter maar idd niet op die nieuwe camera. Het knopje moet je wel indrukken met je grote teen. Dit is natuurlijk wel lastig in de winter maar met mooi weer loop ik altijd op sandalen en werkt het prima.
Het grote voordeel is dat hij nu gewoon scherpstelt op de vis en dat je zelf bepaalt wanneer je afdrukt.
Verder ook handig is een statief van manfrotto wat je op de rand van je boot kunt schroeven met een soort van lijmklem. Het is een soort van arm die je met een beweging kunt fixeren in een positie.
Het ding is niet goedkoop maar werkt echt perfect en kan ook niet omvallen. Het heeft mij al heel wat fraaie plaatjes opgeleverd.
Het zou toch jammer zijn als je geen foto van zo’n geweldige vis had.
Hoi Simon. Die zelfontspanner, daar heb ik in het verleden veel mee geëxperimenteerd. In “the early days” met mijn analoge camera was dat veel gemakkelijker omdat ik daarbij zo’n lange draad had een rubber “knijpbal”. Deze legde ik dan op de grond en die kon ik perfect met mijn voet bedienen. Makkelijker kon niet.
Echter werken dergelijke draden-met-knijpbal niet meer op de moderne camera’s. Daar werk ik dus met de instellingen en de zelfontspanner op de camera. Die van mij (Nikon D90) kan ik zo instellen dat deze bijvoorbeeld 10 foto’s achter elkaar maakt met slechts 1 druk op de ontspanner. Die functie gebruik ik dus. Ik zet als ik alleen in de boot zit het statief met de camera al klaar opde juiste afstand. Die weet ik inmiddels want heb ik uitgebreid “droog” geprobeerd. Ik heb altijd een onthaakmat (zo’n karpermat) in de boot liggen en daar leg ik de vis op. Vervolgens druk ik op de zelfontspanner, pak de vis en neem plaats op de stoel. De vertraging kan ik instellen en die zet ik meestal op 10 seconden. Zodra ik positie heb ingenomen maakt de camera dan dus 10 foto’s snel achter elkaar en daar zit meestal wel een goeie bij. Alhoewel het ook wel eens mis gaat moet ik zeggen. Want ik wil snel handelen en ga dus niet tussentijds checken of ze gelukt zijn. Dat heeft dus al eens geresulteerd in mislukte foto’s (niet mooi, niet scherp, niet goed belicht) maar dat is nou eenmaal het risico.
Dit keer ging het redelijk alhoewel de foto’s wel overbelicht waren. Dat kon ik echter in Photoshop iets corrigeren.
Alhoewel het op deze manier dus zeker lukt vind ik het toch nog niet optimaal. Ik zou nog steeds graag mijn “oude” systeem met de rubber knijpbal op mijn camera hebben. Want daarme stelt de camera ook automatisch scherp en kiest de juiste belichting. Ik ben dan ook nog steeds van plan een beugel te fabrieken waardoor ik deze draad met knijpbal weer kan gebruiken. Als me dat is gelukt zal ik er een paar foto’s van plaatsten op deze site.
Belangrijk is in ieder geval dat je een en ander test voordat je een dikke vis in de boot hebt. Want op dat moment moet alles op de automatische piloot gaan en wil je in het belang van de vis niet gaan lopen klooien.
Succes!
Michel
Goejemorgen zeg! Dat is mooi meegenomen dat laatste uurtje van de visdag…
Prachtige snoeken.
Supervis Michel!
Toch nog een vraagje, hoe maak jij je zelfontspanner foto’s? Ze zien er namelijk erg goed uit.
Gr. Timon