Hedesunda Camping, meer dan vissen
Ik denk dat de meeste van ons het wel kennen. De vakantie staat voor de deur en waar gaan we heen? Voor mezelf sprekend, als er maar water in de buurt is vermaak ik me wel. Ideaal wordt het als er ook gevist kan worden. Toch, aangezien Judith niet vist, zit dat laatste er meestal niet in. Toen de het idee ontstond om dit jaar naar Scandinavië te gaan, besloot ik het toch op te wagen…
Hoe vaak ga je dan? Was de eerste wantrouwige reactie. Niet geheel onterecht want ik vis het liefst alle mogelijke uren vol. Gewoon een paar ochtenden en de rest gaan we andere leuke dingen doen… En zowaar, natuurlijk vooral omdat Judith zo een schat van een meid is (ja… ze leest mee…) werd er ingestemd met het plan. Nu nog een locatie…
Daar had ik al naar gezocht. Jaren terug las ik er al goede verhalen over en de nette en informatieve site maakte me des te geïnteresseerder. De Hedesunda Camping, gerund door de Nederlanders Meindert en zijn vrouw Renata, de kinderen en een aantal vakantiekrachten. Inmiddels al acht jaar wonen zij op een fraai gelegen eiland in de Nedre Dalälven, waar ook de camping zich op bevindt.
Aangetrokken door de natuur, mogelijke activiteiten in de omgeving, maar natuurlijk ook de vismogelijkheden, stuur ik een mailtje in de hoop dat er nog huisjes beschikbaar zijn. Reactie volgt snel. Vijf dagen is er een huisje beschikbaar, dus wordt er geboekt en tegelijkertijd gezocht naar een 2e accommodatie voor de rest van de vakantie.
Omdat het voor zowel Judith als mij de eerste echte autovakantie is, en de afstand niet bepaald gering, besluiten we een tussenstop te maken in Denemarken, halverwege ongeveer. Na wat google-werk kom ik tot de conclusie dat Helsingør best een leuk stadje moet zijn, dus wordt er een B&B in de buurt geboekt en zijn we klaar. Uiteindelijk besluiten we om nog een extra tussenstop te maken in Zweden op een paar uur van de camping. Dit om, op tijd en fris aan te komen en zo gelijk van de eerste dag te kunnen genieten, eenmaal daar. We besluiten niets te boeken, omdat we ongetwijfeld wel iets tegen zullen komen onderweg.
Dan komt het lastigste deel van de voorbereiding. Wat neem ik aan visspullen mee..? Augustus is natuurlijk niet wat je zegt de beste vismaand van het jaar en ik hoor dan ook dat vangst voornamelijk uit kleinere baars en snoekbaars zal bestaan. Dropshotten met aasvisjes scoort daarbij beter dan kunstaas. Afijn, gelukkig heb ik een grote kofferbak in de auto want uiteindelijk gaat er toch gewoon een beste bult spullen mee. Verticaal, jerkbaits, trolspul, baarsplugjes, fireballs, klein materiaal… Paar schone sokken erbij en ik ben klaar voor vetrek! : )
Donderdags gaan we vroeg op weg. We verwachten ongeveer 10 uur onderweg te zijn naar de B&B en willen ’s avonds graag nog wat wandelen in de omgeving. De reis verloopt via Meppen, Bremen en Hamburg richting Puttgarden, alwaar we de pont nemen naar Rødby. Duitsland schiet niet echt op met om de 5 kilometer ‘baustellen’ waar de maximum snelheid op 80 ligt, maar eenmaal met de pont over zijn we zo bij de B&B. Die pont hoef je trouwens niet te reserveren vooraf. Kan wel, maar dat levert enkel haast op en biedt geen meerwaarde. Eenmaal moesten we 45minuten wachten, de andere 3 overtochten reden we in één streep door de pont op.
We komen aan bij een fraai gelegen boerderijtje. Paar schapen in de wei en drie poezen op het erf. Judith, die helemaal poezen-gek is, kan haar lol op met de grootste slijmerd van het stel.
Hiermee heb ik toch zeker 2 ochtendjes vissen verdiend :)
’s Avonds bezoeken we de kasteeltuinen van Kasteel Fredensborg. De Deense Royals wonen hier ’s zomers maar toch blijft de tuin (2 bij 2 kilometer…) vrij toegankelijk voor publiek. Er zijn nauwelijks andere mensen en al snel staan we oog in oog met een ree moeder en haar jong.
Fredensborg Castle, best sjiek!
De vijver…
Oog in oog
Uiteindelijk zien we 7 reeën, sommige op slechts enkele tientallen meters afstand. Ook doen we nog een bijzondere waarneming, namelijk de zeldzame wilde Europese kat. Heerlijk om even in alle rust een rondje te wandelen na al die uren sturen. Redelijk bijtijds zoeken we daarna het bed op, terugkijkend op een lange dag.
Helsingør
De dag daarna bezoeken we Helsingør. Nadat we de auto op één van de gratis parkings zetten lopen we langs de haven richting het grote kasteel. Gedurende de eeuwenlange strijd om de stad, tussen de Zweden en de Denen, werd het kasteel keer op keer versterkt en uitgebreid, met als resultaat dat je er nu zo een paar uur rond kunt lopen. Het museum binnen bezoeken we niet, we willen namelijk nog meer van de stad zien. Een aantal straten, klooster, kerk en groot park later ploffen we neer bij een restaurantje. Heerlijk weer, lekker eten, prima dag!
Kronborg Castle
Genoeg te zien in de oude stad
700 Km rechtdoor…
De ochtend erna rijden we opnieuw naar Helsingør, maar dit keer dus in één streep door de pont op. Zweden licht op een ‘Olympische steenworp’ afstand en voor we het weten rijden we alweer op het asfalt. Althans, dat denken we…
We laten Denemarken achter ons
En kijken uit naar Zweden
De Zweedse douane denkt daar anders over. Pikt dat langharige stuk tuig uit de rij met Duitsers, Denen en Zweden en voordat we het weten staan we op een aparte parkeerplaats, achter een hek, met 3 douane ambtenaren om ons heen. Ik moet uitstappen en de kofferbak open doen. Geen probleem. “Do you smoke weed”. No… “Do you have weed in your car?” No… “Dou you smoke?” “Do you have cigarettes?” “Does your girlfriend smoke weed?” “Does your girlfriend smoke?” No, no, no… Afijn, één blik wordt er in de kofferbak geworpen, er wordt gevraagd waarom we zo weinig bij ons hebben…??? en dan mogen we gewoon doorrijden. Dus…. Al had ik 2 kuub wiet achter mijn visspullen verstopt dan hadden ze het nog niet gevonden… Merkwaardig…
Eenmaal op de snelweg schiet het lekker op. Welgeteld 1 afslag op 700km rijden, en na een paar tussenstops zijn we Stockholm voorbij rond een uur of vijf ’s middags. Tijd om een hotelletje te gaan zoeken dus. Achteraf hadden we beter voor Stockholm kunnen stoppen, kijkend naar de prijzen, maar we slapen prima en krijgen nog wat van de Olympische spelen mee via de tv.
Eindelijk op de camping
Omdat we pas rond een uur of 11 op de camping aan kunnen komen slapen we lekker uit, genieten van een uitgebreid ontbijt en gaan dan op pad. Eenmaal van de snelweg af komen we al snel bij het water en dat ziet er direct helemaal fantastisch uit. Rotsen, stromend water, alvers in het oppervlak… Helaas blijven de hengels nog even in de koker…
Kriebels…
Kever formaatje shadrap…
Weer een klein half uur later rijden we dan eindelijk het camping terrein op. Direct worden we herkend door Meindert en Renata en voor we het weet zitten we met een bord macaroni onder de party tent. De gesprekken volgen als vanzelf en gaan natuurlijk al snel over vissen (wat is dat toch…)?
Het huisje moet nog even schoongemaakt worden en dus besluiten Judith en ik even een rondje te lopen om de boel te verkennen. Na twintig stappen sta ik over de Dalälven te turen en dat uitzicht bevalt me wel. Gelukkig heb ik gedurende ons verblijf een prima visboot, met dieptemeter en electromotor, tot mijn beschikking en ik kan dan ook niet wachten tot ik op pad mag…
Als we ons even later in het huisje aan het installeren zijn komt Meindert vragen of we zin hebben om ’s avonds mee te gaan met de natuurtocht. Visarenden, zeearenden en bevers zullen we mogelijk gaan zien en uiteraard stemmen we hier direct mee in. Direct na het avondeten stappen we aan boord van de Lund en varen we weg van de camping. Er zit nog een Nederlands gezin aan boord en al snel blijkt dat Meindert het gebied en de dieren op zijn duimpje kent.
We komen langs twee visarendnesten, waarvan de eerste heel bijzonder boven op een kale rots midden in het water ligt. De jongen zijn reeds uitgevlogen maar de ouders blijven dan nog even hangen. De camera schiet overuren en al snel zien we de visarend laag over het water scheren, om na een succesvolle jacht met een grote brasem terug te keren. Fantastisch!
Visarend nest met uitzicht over ‘de stekken’
Op jacht…
En met succes!
Woorden overbodig…
Dan, na het bekijken van een aantal verlaten beverburchten, gaan we op zoek naar de bevers zelf. Hiervoor moeten we een heel smal kanaaltje door. Helaas wemelt het hier, door de zeer natte zomer dit jaar, van de muggen. Om ons heen slaand en regelmatig de muggenspray vervangend komen we uiteindelijk wel een bever tegen, die uiteindelijk slechts 2 meter naast de boot onder duikt. Zeker de moeite waard dus en een mooie afsluiting van deze avond. De zeearend zien we helaas niet, maar dat zou later in de week wel goed gaan komen…
“Timber!”
Hier moeten we de bevers vinden
Van heel dichtbij..,
Nadat we moe maar voldaan op bed neerploffen gaan de ogen snel dicht. De volgende morgen ga ik een paar uurtjes het water op, en de nacht kan dan ook niet snel genoeg voorbij zijn. Rond een uur of acht sta ik bij de receptie en krijg ik alle toebehoren voor de boot. Belangrijkste onderdeel van deze uitrusting: de kaart! Zonder ben je volkomen kansloos hier tenzij je een gps met kaart of kaart op je gsm hebt.
Meindert en ik nemen de kaart even door en al snel volgen de pennenstrepen met goede taludjes en andere hotspots. Dat zijn er nogal wat, genoeg te verkennen dus! Omdat ik nog geen enkel benul heb welke visserij het beste zal zijn zeul ik al mijn hengelsportmaterialen mee richting waterkant. Gelukkig is er een karretje beschikbaar…
Als alles geïnstalleerd is gooi ik de touwen los en vaar ik uit. Op letterlijk 20 seconden varen ligt reeds de eerste stek en een collega campinggast zag ik er al een mooie 80er snoek vangen. Ik besluit een eindje door te varen naar de eerstvolgende pennenstreep op de kaart. Voornaamste aasvis nu aanwezig zijn kleine alvers, dus logischerwijs gaat er een alver kleurige Fin S naar de bodem. Vis twee keer het talud af maar zie weinig vis en besluit dan ook door te varen richting brug. Daar stroomt het behoorlijk onderdoor en ik laat de Fin S de nering in dwarrelen. Een enorme knal volgt…
Binnenkort deel 2…
Groet,
Volkmar Strikkers
En dan niks meer te schrijven hebben na de volgende vakantie zeker… Alles voor de site! :)
Toch een keertje naar de kapper dus…. :P