Groot water klotsen
We hebben onderweg afgesproken. Daar leg ik de spullen bij Michel in de auto en rijden we gezamenlijk door; wel zo gezellig en ook veilig. Hendrik-Jan en Volkmar komen deze dag ook en we zien elkaar op de helling. Daar aangekomen blijkt de wind toch harder te zijn dan verwacht en strak uit het Noorden. HJ en Volkmar liggen er al op en wij besluiten een andere plek dan hen te zoeken, beiden op een luwe plek. Via de telefoon praten we dan wel bij en kunnen we besluiten wie zich bij wie gaat voegen. Het blijkt bij ons te zijn. Michel heeft nog een paar waypoints staan van onze vorige sessie en die blijken opnieuw productief. Knalharde aanbeten volgen wanneer we de shads rustig hangend presenteren. Je hart zit elke keer weer in je keel maar oh-oh wat blijft dat toch heerlijk, die beuken op je hengel!
Knalharde beuken van fraaie snoekbaarzen!
.
De andere boot sluit aan en al snel zien we bij hen ook de hengels krom staan. Toch loopt het niet in de grote aantallen. En irritant genoeg zijn er regelmatig harde aanbeten bij die niet verzilverd kunnen worden. Misschien toch alleen agressie en geen aasgedrag? Een ander verschijnsel is deze dag ook opvallend bij Michel en mij. Een aantal keren wanneer één van ons een vis haakt krijgt de ander ook gelijk beet! Terwijl het tussen die aanbeten vrij rustig is. Waarschijnlijk toch een teken dat de vis er ligt maar inderdaad niet aan het azen is en alleen agressief wordt wanneer er actie in de buurt is.
In ieder geval gaan we om een uur of één maar eens lekker in de luwte liggen voor de traditionele “shore-lunch”, dit keer op het water met de boten zij-aan-zij. HJ heeft lekkere bockworsten en broodjes mee en de soep van een ieder dampt heerlijk! We kletsen lekker bij en besluiten daarna dezelfde plek verder uit te kammen. Ze liggen er, zijn allemaal maats en we hopen dat ze nog even “aan” gaan later op de dag. Zelf besluit ik een sardine mee te laten hobbelen. De bijhengel heeft nog geen snoekbaars opgeleverd en in het verleden zijn er op deze plek wel al lekkere snoeken aan gaan hangen. De zogenaamde “alles of niets” hengel wordt in stelling gebracht!
Michel en ik gaan in ieder geval gelijk lekker na de lunch. De ene na de andere snoekbaars knalt erop en we verzilveren er ook een flink aantal in een korte tijd. Michel haakt er nog een mooie zeventiger bij die flink tekeer gaat. Alle andere vissen zijn dik en maats. Prachtig!
Prachtige 70-er voor Michel en kerngezond!
.
De GPS bewijst zich vandaag helemaal. De vis ligt strak tegen kleine oneffenheden aan en met deze wind erbij komt het erop neer hele precieze drifts te maken over deplekken waar je eerder aanbeten hebt gehad. Dit lukt goed doordat we de sporen op het scherm blijven volgen en we slagen er dan ook in om elke drift wel een aanbeet te krijgen. Tijdens één van deze drifts haak ik een vis op mijn shad. Hij knalt erop, ik sla aan, de vis hangt even en schiet los. HJ, die vlak bij ons ligt, lacht me uit en roept dat ik “eens moet leren vissen”. Goed, dat zijn nou mijn vrienden…. Op dat moment zie ik een kleine tik op mijn sardine hengel! Ik haal gelijk de reel van de lijnratel waardoor de vis vrij lijn kan nemen. Michel neemt mijn andere hengel over en ik sla aan, in een lekker massief gewicht! Een fijne dril volgt en een mooie dikke snoek laat zich zien. Snel ermee op de gevoelige plaat en met een flinke klap en een plons water in mijn gezicht schiet ze weer weg. Wat is het toch geweldig als je plan lukt! En wat een lekkere dag; mooi snoekbaarzen, een fraaie snoek en gewoon lekker zitten vissen in de mooie vismachine van Michel, heerlijk!
Prachtige snoek op de “alles of niets” bij-hengel met sardine!
.
We vissen nog even door maar in tegenstelling tot wat vaak gebeurt op dit water blijft het avondoffensief uit. In het licht halen we daarom de boten er nog uit en rijden we terug naar huis. Nagenietend van een lekkere dag op het grote klotsende water.
John Smit
