Gericht op groot
Het is al weer even de tijd van het jaar waarin de snoekbaarzen zich samen met de witvis verzamelen op de rivierplassen en de wat diepere gedeelten van rivieren en meren. Vaak een prima moment om subtiel vissend aantallen te knallen maar wat opvalt is dat je hierbij meestal geen, of op zijn minst weinig grote vissen vangt.
Zelf kies ik er dan ook al jaren voor om juist op de rivieren zelf te blijven vissen als ik groot wil vangen of om op de plassen en meren afwijkende dieptes te bevissen. Absoluut een visserij voor doorzetters en een prima recept voor een blank maar soms scoor je flink met een serie betere vissen. Alleen de kans daarop is vaak al motivatie genoeg om een hele dag of tenminste een belangrijk deel van een dag ‘anders’ te vissen.
Afgelopen weekend koos ik daarom samen met John voor een grote rivierplas waar in dit jaargetijde altijd een paar kneiters te vinden zijn. De dag begon koud en glad met aangevroren wegen en de voorspelling van winterse buien, maar eenmaal op het water kwam er al snel een zonnetje bij en zaten we met grote shads heerlijk te vissen tussen 4 en 9 meter diepte. Dat leverde helaas niet al teveel op en omdat we geen zin hadden in een ‘blank’ verkasten we naar een luw stuk van de plas waar ik op ca 9 meter op een stilhangende vorkstaartshad al snel een paar vissen wist te verschalken.
John wist strak in het talud op een spiering een mooie vis te strikken die de fireball zo hard had geïnhaleerd dat er geen redden meer aan was, besloten werd dan ook om deze te promoveren tot kerstdiner.
John met het kerstdiner
Ook in de middag waagden we nog diverse pogingen om een flinke snoekbaars te strikken maar de echte grote vissen lieten zich niet zien. Met een score van 8 vissen waarvan twee 70-ers verlieten we die dag het water.
Prima vis, maar net niet wat we zochten
Op dinsdag zit ik op kantoor als ik besluit om even snel het weer voor het komende weekend te checken. Op www.windguru.cz zien alle dagen eruit als een bonte mengeling van kleuren wat gemiddeld genomen neerkomt op veel wind. Wat wel opvalt is dat de voorspelling voor woensdag er zeer goed uitziet, zelfs zo goed dat ik mijn agenda check, de dag als vrij markeer en een e-mail de wereld instuur of er nog liefhebbers zijn van een potje snoekbaarzen.
Liefhebbers zijn er genoeg maar niemand kan op korte termijn vrij krijgen zo blijkt uit de reacties en ik besluit om dan maar alleen te gaan. Dan schiet me te binnen dat Tim nog wel eens tijd zou kunnen hebben en ik bel hem op met de vraag of hij zin heeft in een dagje vissen op zoek naar grove snoekbaars. Tim neemt niet op maar even later belt hij zelf terug en de afspraak staat snel, om 05:15 zal hij woensdagochtend bij mij voor de deur staan.
De andere ochtend is Tim mooi op tijd en met een ritje van 2 uur voor de boeg bespreken we onze opties. Veel vis of grote vis is de keuze en we zijn het beiden al snel eens dat we liever een paar ‘goeie’ vangen dan dat we de hele dag halfwas vissen zitten te vangen.
Eenmaal op het water stuur ik de boot naar wat waypoints die al vaker vis opleverden in dit jaargetijde. Door hier het talud op en af te varen van 7 tot 11 meter hoop ik snel uit te vinden op welke diepte eventuele actieve vissen zich ophouden.
Na een uur zonder aanbeet komen we tot de conclusie dat ze ‘hier’ in ieder geval niet liggen en we besluiten nog even heel ondiep te gaan vissen om te kijken of daar misschien nog een vis rondzwemt. Ik stuur de boot naar de bovenkant van het talud en op op de wind driften we al snel tussen 4 en 5 meter met een shad op de handhengel en een spiering op de fireball aan de bijhengel.
De gok wordt snel beloond als met een flinke dreun mijn shad te grazen wordt genomen en niet veel later een dikke zestiger kopschuddend in het oppervlak ligt. Een mooie dikke vis wordt onthaakt en als ik de vis even omhoog hou voor de foto hoor ik het belletje aan de bijhengel rammelen ten teken dat er een nieuwe kandidaat geïnteresseerd is. Snel kieper ik de vis in mijn hand overboord, dan maar geen foto, en sla ik aan maar helaas schiet deze goed aanvoelende vis na enkele seconden los, we hebben ze gevonden.
De drift wordt verlengd en al snel volgen er enkele vissen op voornamelijk de fireball met spiering. Eén aanbeet is zo hard dat de top van mijn bijhengel compleet onder water wordt gerost en daar zelfs na de aanslag blijft. De vis neemt een flinke run en even denk ik een snoek gehaakt te hebben maar in het oppervlak blijkt het een schitterende geblokte en woest ogende snoekbaars te zijn.
Een woeste snoekbaars
Zo vang ik nog een paar vissen terwijl Tim met lede ogen zit te kijken, zijn dropshotmontage en shads worden door geen vis aangeroerd. ‘Zul jij wel weer de grootste vangen’ is mijn reactie op zijn gebrek aan actie. We vissen nog een poosje door maar de vis lijkt uit te staan, we krijgen vrijwel geen beet meer en wat ik nog vang zijn kleine visjes.
We kiezen er daarom voor om wat verschillende waypoints af te vissen om te kijken of we ergens snel wat actie kunnen krijgen. Dat lukt vrij aardig hoewel het elke keer van korte duur is. Overal waar we ons aas laten zakken vangen we vrij snel een paar vissen waarna het snel weer stilvalt.
Overal vangen we wel een visje
Ook Tim weet van de ‘0’ af te geraken en omdat de wind inmiddels is gaan liggen zitten we heerlijk scherp en secuur te vissen. Tim besluit een forse voorn aan een dropshotmontage te knopen en dat blijkt al snel een goed idee want hij weet er de grootste vis van de dag op te landen.
De grootste van vandaag
Tegen het einde van de middag varen we terug naar het randje waar we de dag begonnen en weten we al fireballend nog een paar vissen te vangen. Omdat ik hierbij de snelheid er goed inhoud en we toch aanbeten krijgen stel ik voor om nog even een uurtje te speedvertikalen. De vis lijkt verspreid te liggen en met wat meer tempo hopen we er domweg sneller een tegen te komen.
Dat blijkt ondanks de watertemperatuur van slechts 3 graden een prima zet aangezien we het laatste uurtje vullen met ramharde aanbeten van grove vissen. December 2011, vlak voor kerst vangen we speedvertikalend op 4 tot 6 meter een prachtige serie grove vissen.
We eindigen de dag met 18 vissen, gezien de moeilijkheidsgraad van het water helemaal geen slecht resultaat. Ook nu bleef een echte kneiter uit maar die komt er deze winter ook vast nog wel een keer uit, we blijven het proberen :)
