Fishing the Mexicoast – Deel 7
Net als gisteren en eergisteren melden we ons in Puerto Angelito in plaats van op Baya Principal. Als Fillo de boot op het strand parkeert gaan de spullen aan boord, waarna we een tijdje in de rustige baai blijven hangen. Fillo staat met het werpnet in de aanslag en na twee worpen op de verkeerde plaats is het raak. En hoe! Met 100 á 150 aasvissen moeten we, gezien het beeld van afgelopen week, de dag wel door kunnen komen.
We varen de baai uit maar Jezus stuurt de boot in een andere richting dan de voorgaande dagen. We gaat het eerst eens ‘voor de stad’ proberen en na een half uurtje varen vraagt hij of we de pluggen over boord willen gooien. Er is geen waarneembare activiteit dus het zal toch weer zoeken en dus trollen worden…
Ik ben als eerste gereed en gooi de Halco Laser Pro 190 een meter of 20 achter de boot. Omdat ik me nog moet insmeren zet ik de hengel in de steun, om vervolgens de slip perfect af te stellen. Niet geheel onbelangrijk gezien de aanbeten die je hier krijgt. Met mijn neus op de molen draai ik aan de slipknop, steeds strakker totdat er net geen lijn meer afloopt. Net als ik denk, “dit is ‘m,” giert de lijn van de spoel! Huh? Euh vis!
Na een schot van enkele tientallen meters begint er iets te bibberen aan de andere kant van de lijn. Tonijnsoort dus en ik ben benieuwd of het weer een nieuwe is. Bij de boot volgen nog een paar hele harde uitvallen maar dan is het beste er wel vanaf. Vanuit de diepte zien we een tonijnachtige omhoog komen en inderdaad, het betreft weer een nieuwe soort. Striped Bonito om precies te zijn en eenmaal in de boot lijkt het wel het kleine neefje van de dogtooth tuna. Heftig gebitje voor een tonijnachtige! Én, weer een fraaie nieuwe vissoort op de lijst!
Striped bonito, tuna wih a bite!
Plug weer overboord en inmiddels zijn ook Georges en André er klaar voor. Met drie pluggen achter de boot varen we terug in de richting waar ik de aanbeet kreeg. Het is André die al rap een knalharde beet op zijn 18cm Magnum krijgt waarna de vis in één streep zijn spoel half leeg zwemt. Nu zat daar maar 200 meter lijn op, maar het blijft een indrukwekkend gezicht. Het tragere stompen dat volgt verraad dat we het met een flinke jack aan de stok hebben. Slepend vissen we met veel zwaarder materiaal dan werpend, maar je bent nog altijd ruim vijf minuten bezig om zo’n vis onder controle te krijgen. Onder de boot volgt nog een lange run recht naar beneden, maar dan raakt André aan de winnende hand. Even later tillen we een schitterende zware jack aan boord.
Prachtige zware jack voor André
Wat een stoere vissen zijn het toch!
En verder trollen maar weer. André en ik houden de hengels in de hand, toch wel het mooist natuurlijk! Het duurt niet lang alvorens ik een beste knal voel, maar de vis hangt niet. Kan het nauwelijks melden echter want ja hoor daar giert de volgende vis door de slip. Vallen we dan eindelijk met onze neus in de boter vandaag?
Het blijkt weer een Stiped Bonito die de Halco te grazen genomen heeft. De tanden staan er inmiddels goed in en als ik beter kijk zie ik dat er zelfs deuken in de haken gebeten zijn. Enige voorzichtigheid bij het onthaken is wel geboden dus…
Deuken in de haken…
Na deze vis is het Georges hengel die binnen het kwartier krom slaat. Striped Bonito nummer drie en niet veel later volgen vier en vijf uit een double hook up, dit keer voor André en Georges.
Na deze snelle vangsten wordt de boot verder de zee op gestuurd. Jezus ziet in de verte vele vogels duiken en aangezien de werpende visserij toch het leukst is stuurt hij daar op aan. Maar helaas, na een half uur trollen is de jachtpartij zo goed als over. De vogels zitten op het water uit te buiken en we zijn dus gewoon te laat. Toch trollen we er voor de zekerheid nog maar even een rondje doorheen alvorens weer een stukje terug te varen richting kust. Tijdens een lange bocht voel ik drie keer achter elkaar een tik tegen mijn plug, waarna deze alsnog met bruut geweld gepakt wordt. Hangen!
Ook deze vis giert er weer vandoor. Natuurlijk heeft de boot ook aardig gang, maar zodra deze stilligt blijft de lijn gewoon op hoge snelheid van de molen lopen. Dan volgt het kenmerkende bonken van vriend Jack. Nadat André eerder deze ochtend al een nieuw PR ving, ben ik nu ook aan de beurt. Heerlijke ochtend! Eindelijk flink wat actie!
Ook voor mij weer een nieuw PR!
Wat een plaatje!
Dan ziet Jezus in de verte weer meeuwen duiken en sturen we nog verder de zee op. Een slechte keuze zo zou blijken, want de uren die volgen zien we alleen dolfijnen. Ook komen we nog een zeilvis tegen, maar het is zo langzamerhand geen verrassing meer dat deze de aasvis van André volstrekt negeert.
Zeilvis nummer..?
Zo gaan de uren voorbij en zijn we weer terug bij af. André en ik stellen dan ook voor om terug te varen naar het gebied waar we vanochtend begonnen zijn. Jezus ziet er, gezien het tijdstip op de dag, niet heel veel heil in, maar het zal wellicht beter zijn dan hier ver op zee.
Een dik uur later komen we aan in de zone waar we vanochtend alle actie kregen. Het duurt niet lang of Georges hengel staat te zwiepen in de steun. Georges zit voorin de boot en zodoende grijp ik de hengel uit de steun om die aan hem te overhandigen. Jou hengel ook! Hoor ik André vervolgens roepen en inderdaad, ook die staat goed krom! Nadat ik Georges hengel af geef ontferm ik me over de mijne. Hevig rammelend komen er even later twee Black Skipjacks bij de boot, die toch een stuk minder sterk zijn dan de Striped Bonito, laat staan de White Skipjack. Opmerkelijk hoeveel verschil er in zit!
Vanuit het niets een doublet black skipjacks
Vol goede moed vissen we verder, we zitten weer op de vis. Toch? Niets lijkt minder waar want er volgen geen aanbeten meer. Één moment wordt het nog spannend, als vlak naast de boot een stuk of vijftien grote jacks beginnen te jagen. We gooien ze aan maar weten geen interesse te wekken helaas…
Dan zit het er alweer op voor vandaag en varen we terug richting Puerto Angelito. Een ochtend vol actie. Eindelijk een beetje een weergave van een normale visdag hier. Helaas daarna de verkeerde keuze gemaakt om achter de meeuwen aan te gaan. Doe je weinig aan.
Puerto Escondido vanaf zee
Morgen dus maar weer in dezelfde regio beginnen en laten we hopen dat de rovers daar dan ook weer uithangen. Nog twee visdagen te gaan, gaan we dan toch nog een beetje aantallen vangen?
Eenmaal thuis spoelen we al ons materiaal af waarna we aanschuiven aan de eettafel. Ceviche, een soort frisse tonijnsalade en typisch Mexicaans als voorgerecht, gevolgd door twee rondes tonijnsteak. Biertje erbij, zonnetje zakt in zee. Tjonge, gewoon weer een topdag hier!
En of die White Skipjack smaakte!
Hasta Luego,
Volkmar Strikkers
Bedankt voor alle reacties!
Paul, ja alleen aan tafel haha en John, niks abdicatie, voelde me gewoon even ‘de koning te rijk’ :)
Groet,
Volkmar
Dus je doet toch je petje af aan tafel ;-))
fantastische foto’s, ik heb genoten van de hele serie.
bedankt voor het plaatsen van al dit moois.
Gr
Krijn
Heerlijke verhalen!Ik voel helemaal met je mee.
Heb je nu een geel kroontje op tijdens het diner? Vast ter ere vd abdicatie!? Mooi verslag weer, top! Johm
Zeg, wanneer komen die andere 27 delen.
Man, vroeger las ik winnetou.
Maar dit is spannender.
Prachtig fotowerk erbij.