En dan vang je de eerste snoek in je leven …..
Toen Jelle vorig jaar zijn 122cm metersnoek ving en deze op school uitgebreid werd gevierd (zie artikel) viel dat ook in de smaak bij Aalt, één van zijn schoolgenootjes. Ook hij houdt erg van vissen en samen met zijn vader Klaas is hij regelmatig op pad. Zelfs in de winter staan ze in de haven te vissen en dat zijn er niet veel die dat volhouden! Via mijn werk kom ik Klaas nu wat vaker tegen en op één van die momenten maakten we de afspraak om met Aalt en Jelle een keer vanuit mijn boot te gaan vissen. Om natuurlijk ook te proberen net zo’n grote, en liefst grotere, snoek als Jelle te vangen. Jongens onder mekaar; wedstrijdje dus!
Dit najaar was het zover. Ik had een dag vooruit gepland waarop normaal gesproken de herfst al ingevallen moest zijn en de temperatuur van het water voldoende gedaald zou zijn. En dat je er dus vanuit kan gaan dat de snoek lekker actief is geworden. De dag ervoor had ik mooie grote aasvissen gevangen zodat we de snoek een lekker vers hapje konden aanbieden en het materiaal nog een keer helemaal nagelopen. Ook al lijkt het misschien op deze site soms alsof de metervissen in de boot springen, niets is minder waar. Topvissen vangen is topsport, alles moet kloppen en zeker het materiaal moet in orde zijn. Al is het alleen maar om te voorkomen dat bijvoorbeeld door lijnbreuk een vis met een takel in zijn bek rondzwemt……
’s Ochtends vroeg, in het donker nog, hebben we afgesproken bij mijn garage en haken we de boot achter de auto. We gaan op weg naar de trailerhelling van een groot water dat ik ondertussen goed ken. Ik hoop dat we hier een succesje kunnen boeken. De dagen ervoor waren met name de ochtenden goed voor een aanbeet, daarna viel het later op de dag vaak stil. En omdat de herfst qua temperatuur dit jaar zoveel later invalt (en dus mijn planning in de war schopte qua datum….) verwacht ik dat we ons best zullen moeten doen om überhaupt een mooie vis te vangen.
Bij de trailerhelling maken Klaas en ik de boot en materialen klaar terwijl het langzaam licht wordt. De jongen weten ondertussen een achtergelaten kampvuur op te porren hetgeen we vaststellen uit de flinke vlammen die we opeens zien ontstaan. Altijd leuk om te zien dat wanneer je kinderen mee naar buiten neemt ze opeens allerlei (ondeugend) initiatief nemen :-). Ik rij de boot het water in, start de motor en het feest gaat beginnen. Op naar een metersnoek!
Jelle vaart de boot. Dat gaat ondertussen prima en daarnaast is dat vandaag ook hetgeen hij zal doen. Hij heeft namelijk een paar dagen ervoor een stuk van de top van één van zijn vingers eraf gesneden en zit in het verband; voor hem nog even geen contact met natte vissen en dito vismateriaal. Ik laat Aalt en Klaas zien hoe we gaan vissen. We gaan slepen met aasvissen en ook hang ik een aasvis aan de fireball onder de boot. Later op de dag gaan we nog wat slepen en gooien met pluggen en shads. Op de eerste plek aangekomen, dicht onder kant langs de steigers van een paar huizen, beginnen we met slepen. Leuk om te zien dat Aalt en Klaas het beiden ongeveer even spannend vinden, echt het gevoel dat er deze dag misschien iets bijzonders gaat gebeuren. Nou, en dat duurt niet lang! Weliswaar geen vis maar een bever of grote muskusrat passeert onze boot en wordt nauwlettend gevolgd door iedereen. Prachtig gezicht!
.
Kort erna wordt de eerste aasvis al gegrepen. Ik stuur de boot richting het meer van de kant weg en sla aan waarna ik de hengel aan Aalt geef. Jammer genoeg blijft de vis maar heel even hangen en schiet dan los. Zonde! Maar het lijkt wel een goed teken. Dus blijven we nog wat langer onder de kant hangen om te kijken of de vis nog wat meer trek heeft deze ochtend. Helaas moeten we vaststellen dat dat niet zo is en na ongeveer anderhalf uur “radiostilte” besluit ik naar de volgende plek te gaan, een scherp talud in een hoek van de plas met een mooi plateau erachter. Daar kwam laatst een mooie vis vanaf, ook in de ochtend. Daar maar even verder proberen.
Aangekomen vaar ik vanaf afstand op de elektromotor het plateau op. Ik wil de boel onder water niet verstoren met het geluid van een benzinemotor. Ik stel de dobbers ondiep af, ongeveer een meter en vaar over het twee meter diepe plateau. Klaas en ik staren naar de dobbers, evenals Aalt die ook niets liever wil dan een vis vangen.
.
Ik zie een korte tik op één van de dobbers en gooi gelijk de beugel van de molen open zodat de lijn vrij afloopt en de dobber op zijn plaats blijft. Klaas kijkt me vragend aan en ik leg uit dat snoek soms kort het aas aantikt en dat als je dat ziet het een goed idee is het aas even niet te verslepen. Vaak pakken ze het daarna wel. Ik heb het nog niet gezegd of de dobber schiet weg! Ik pak de hengel op, vraag Aalt bij me te komen staan en zodra alles onder controle is sla ik aan. Yes, dat is een goede vis! Ik geef Aalt de hengel en leg hem uit hoe hij de vis moet drillen. Lijn strak houden, omhoog trekken en naar beneden draaien. Vis een beetje sturen met de hengel, allemaal van die visserswijsheden.
Aalt doet het prima en Jelle staat vanaf de zijkant ook allerlei supporterkreten te slaken: “ja, dat is ook een grote, maar hij lijkt niet zo groot als die van mij”…… “kom op Aalt, je kunt het”, “en dan moet je er straks nog mee op de foto ook”, etc. Als de vis wat dichter bij de boot is help ik een paar keer mee om wat bij te sturen, zeker wanneer ze bijna onder de motor doorschiet. Op die momenten kan ik zien hoe lang ze is. En Aalt merkt hoe sterk, want op één moment moet ik hem echt even in zijn jas vasthouden als de vis weer een schot neemt! Klaas maakt het net klaar en niet veel later weten we de vis erin te parkeren. Wat een kanjer! De vis gaat op de onthaakmat in de boot en snel wordt het meetlint ernaast gelegd……. 117cm! Prachtig! De eerste snoek in het leven van Aalt is gelijk 1 meter 17.
.
Ik geef Aalt een handschoen zodat hij zelf de vis kan vasthouden. Nou, dat gaat niet lukken want hij staat te schudden op zijn grondvesten. Dit was duidelijk erg spannend. Dus vraag ik Klaas om de vis op te pakken en samen met Aalt op de foto te gaan. Sowieso natuurlijk een mooi momentje; zoon en vader met hun “trofee”!
.
Na de fotoshoot pak ik de vis op en laat haar terugzakken in het water. We hebben alles zo snel mogelijk gedaan. Het water is nog warm waardoor de vis sneller verzuurd in het gevecht en ik wil niet dat de snoek hierdoor niet teruggaat. Maar ook dat gaat goed en met een ferme slag van de staart verdwijnt ze weer in de diepte. Aalt en ik doen een high-five en Klaas staat alleen maar te grijnzen. Nou, dat mag ook wel. Er zijn genoeg vissers die hun hele leven al vissen en deze lengte nog niet hebben gevangen! Ook de mama van Aalt krijgt snel een foto doorgemaild, zij moest die dag nog aan het werk.
De rest van de ochtend kan ik redelijk kort over zijn. We vissen nog een aantal taluudjes af en slepen daarnaast ook met pluggen en rubber shads. Aalt en Klaas staan ook nog een tijdje vanuit de boot te werpen. Maar vangen naast wat waterplanten verder geen vis.
.
Het lijkt erop dat we het met één vis moeten doen, maar dan wel een goeie! Jelle en Aalt beproeven hun geluk nog even met een potje poker en rond een uur of één gaan we het water weer af.
.
Het was een leuke dag. Gezellig en met een prachtig succes. Duidelijk is dat Aalt en Klaas ervan hebben genoten. En ik ook: het is minstens zo leuk om iemand te helpen een mooie vis te vangen in plaats van alleen zelf te vissen. Een aanrader voor iedereen die vist om dat eens te doen!
John Smit
Hallo John,
Ja we hebben echt met volle teugen genoten van ons visavontuur.
Nogmaals hartelijk dank voor deze prachtige dag!!
Groet en tot ziens
Aalt & Klaas