Een mistig dagje snoeken
Op zaterdag zoek ik samen met mijn zus Joanne een van de havens op die ons land rijk is om te kijken of we daar een winterse buffel kunnen verschalken. We zijn die dag niet alleen zo blijkt want zowel bij de helling als op het water is het ronduit druk te noemen. Niet echt ‘my cup of tea’ maar omdat we maar een ochtendje hebben is het ook niet de moeite om nog te verkassen. We vissen daarom met dode voorns onder de dobber wat snoekige stekken af waarbij we 2 dikke vissen lossen maar gelukkig een vis van net 90 wel vangen. Geen monsterscores maar lekker gevist in het zonnetje.
Joanne met een 90-er die al aardig op wintergewicht is
Een dag later zien de omstandigheden er heel anders uit, alles zit potdicht met mist en voorzichtig rij ik dan ook richting Michel waarna we doorrijden naar het water. Het plan is om samen met Michel een rivierplas te gaan bezoeken om daar de eerste doodaas sessie van dit najaar te gaan vissen. Michel heeft er wadend al een aantal mooie snoeken gevangen en deze week al 2 keer gevoerd dus de verwachtingen zijn redelijk hoog. Daarnaast heeft het ook wel wat om een dagje in een hele kleine mistige wereld op je stoel te zitten wachtend op ondergaande dobbers of piepende optonics. Komt nog bij dat ik op voorhand al blij ben vanwege het vooruitzicht van een dagje totale rust aan het water.
Na een ferme wandeling met stoel, rugzak en hengels arriveren we op de stek en niet veel later werp ik mijn hengels voorzien van een dobbermontage in. Michel vist vandaag statisch op de bodem met de piepers en met totaal 4 hengels op verschillende dieptes moeten we er toch redelijk snel achter kunnen komen op welke diepte actieve snoeken zich ophouden. Een dampende bak koffie en een pak koeken completeren het geheel en genietend zak ik onderuit in mijn stoel hopend op de eerste aanbeet.
In het struikgewas langs de plas is een groepje kramsvogels op zoek naar wat eetbaars. Dat zoeken wordt abrupt onderbroken als een buizerd zijn schelle roep laat horen. Ook al hebben de kramsvogels van hem geen gevaar te duchten het is wel het signaal dat de hele groep in de wieken jaagt. Wat mij betreft een dikke bonus bij het doodaasvissen, zittend langs het water wordt je opgenomen in de omgeving en lijken dieren hun natuurlijke schroom snel te verliezen.
Dat laatste geldt overigens niet voor de snoeken, want het loopt al tegen het middaguur en we moeten de eerste actie nog krijgen. Ik tuig dan ook een shadhengel op met een saltshaker en loop naar mijn meest linkse dobberhengel om daar een paar worpen langs het talud te maken. Al tijdens de 2e worp wordt de shad wel heel abrupt afgestopt. Na de aanslag denk ik heel even dat ik in het talud zit maar dan zie ik een fikse snoek in het heldere water de diepte in duiken. De vis hangt er lekker zwaar op en gaat een aantal malen flink door de best zwaar afgestelde slip heen.
In eerste instantie schat ik de vis in als een dikke negentiger maar eenmaal in het oppervlak moet ik dat toch bijstellen naar een vis van boven de meter. Met het meetlint komen we op 1 meter 6 waarna de vis vlot wordt onthaakt en na een fotootje weer mag zwemmen. Toch raar dat je met 4 hengels met doodaas geen actie krijgt en dan op een shad binnen een paar worpen een vis vangt op een plek waar je met de dobber al een paar uur ligt.
Mooie vis….
Omdat deze vis redelijk ondiep de shad pakte verhuizen er 2 hengels naar de bovenkant van het talud waarbij Michel 1 bodemmontage vervangt door een dobbermontage. Ik gooi na het snelle succes nog even door maar mag geen aanbeet meer noteren. Michel heeft meer succes want door wat heen en weer te slepen vlak langs de taludrand met de hengel in de hand weet hij een snoek tot aanbijten te verleiden.
De aanslag volgt en de vis lijkt goed te hangen maar helaas is dat van korte duur want na een paar kopstoten schiet de takel los en komt de voorn in het oppervlakte drijven. Om nog wat extra zout in de wonde te wrijven komt snoekmans ook nog even naar boven gezwommen om de voorn te verorberen waarna een boven het water zwaaiende staartvin bijna als een opgestoken middelvinger ons een beetje bescheten op de kant achterlaat. Een paar worpen met de shadhengel en even later een nieuwe voorn weten de snoek niet meer te activeren en we gaan weer over op het stoelzitten.
Als we tegen het eind van de middag besluiten om vanwege uitblijvend success dieper te gaan vissen en het nog een half uurtje aan te zien lijkt onder water toch iemand de etensbel te hebben geluid. Mijn dobberhengel die vanwege de mist op een pieper ligt gaat af en als ik bij de hengel aankom wordt er al flink lijn genomen. Ik draai snel strak en zet de haak waarna een mooie vis even een flink staaltje vechten weggeeft. Dat is nog eens wat anders dan de laffe haven 90-er van de dag ervoor. Even denken we dat de fraai getekende snoek metervis nummer 2 is maar het meetlint stopt bij 96 cm. De vis heeft de voorn al behoorlijk diep zitten maar als we eerst de voorn eruit proberen te trekken komt de dreg zo mee naar buiten. Helemaal prima wat ons betreft.
Prima vis
Vanaf dat moment vissen alle hengels voor Michel en gelukkig hoeft hij ook niet lang te wachten. De pieper waar de net vers ingeworpen dobberhengel op ligt braakt wederom een serie piepen uit en hoewel ik in eerste instantie niet zie waar we dat aan te danken hebben zie ik als ik goed kijk toch de dobber heel gluiperig iets verplaatsen. Snel roep ik Michel die strak draait en gedecideerd de haak zet.
Mooie 80-er
Een mooie 80-er mag even de wereld boven water bekijken waarna we besluiten om het toch nog een poosje aan te zien. Dat blijkt tevergeefs en tegen vijven ruimen we dan ook de boel op om in de potdichte mist terug richting de auto te lopen. Een lekker dagje dat naar meer smaakt wat ons betreft.
Mooie vissen mannen en vrouw! :)
die meter is mooi donker fijne stipjes gaaf!
toch vind ik die 90ger wel mooi kicke tijger print…
michel ook mooie puntgave vis