De eerste loodjes – Snoek

Toch wel lekker, zo’n tropische vakantie in de gesloten tijd. Breekt de boel lekker op en met een week voorbereiding en een week nagenieten/verslagen schrijven zat de helft er al weer op. En enkele karper en wat windes later was de dag dan ook alweer daar. We mogen weer op roofvis en dat laat ik mij geen twee keer zeggen.

Ik kies voor het grote water en ga me voornamelijk richten op baaien met lange rietkragen. Elk jaar goed voor spektakel dus waarom veranderen? Nou, zouden ze er wel liggen dit jaar? Van vogelkuikens is nog nauwelijks sprake en het water zal niet meer dan 12 graden warm zijn. Alles is anders en loopt anders. Ach, we zien het wel.

Om 04:00 gaat de wekker en dat valt toch altijd weer even tegen die eerste keer in het seizoen. Alles staat al klaar, maar ik twijfel nog even bij het kiezen van een jas. Zomerjas, tussenjas of warmtepak? Ik kies optie twee en eenmaal buiten krijg ik daar absoluut geen spijt van. Warmtejas had ook nog gekund…

Eenmaal bij het water mag de boot nog even op de trailer blijven staan. Links naast de helling ligt een prachtig kantje wat me al vaker mooie vissen heeft opgeleverd. Nu kun je natuurlijk eerst de boot traileren en dan dat kantje uitvissen, maar ik zie de meerwaarde ervan niet echt. Ik hang een Mattlures Hardbass aan de speld en begin te gooien. Bij de Basspro had ik in april een Daiwa Lexa 300HSL meegenomen en deze mag zich vandaag voor het eerst gaan bewijzen. Veel goede verhalen over gelezen op het net, dus de verwachtingen zijn hoog. 22Lbs dragforce voor een low profile is in ieder geval niet mis!

Worp nummer vijf is strak tegen de basaltblokken. Ik grijp naar mijn slinger maar mis deze finaal omdat er een enkele power handle op zit ipv een dubbele zoals ik gewend ben. Om de swimbait uit de stenen te houden gooi ik de hengel achterover en dan wordt het water tot schuim geslagen. Een grote snoek schuift over de swimbait heen en schiet dan schuin naar me toe richting dieper water. Ik kan totaal de haak niet zetten, draai de lijn snel strak en besluit dan alsnog aan te slaan. Net op dat moment komt de vis half ’t water uit en ik sla de swimbait zo uit de bek. Hmmmm, dat he’j mooi doan Strikkers… Dat was, met een geschatte lengte van zo’n 115, wel de vis van de dag denk ik…

Kwartiertje later schakel ik over op ander aas. Zou niet de eerste keer zijn dat een kunstaaswissel alsnog mooie vissen oplevert op dit stukje. Een handgebouwde jerkbait genaamd de Index gaat aan de speld. Leuke van deze jerkbait is dat de foto van die waanzinnig mooie snoek, gevangen door Sander tijdens IceFishing 2012, als sjabloon heeft gediend voor de print. Ratel erin, mooie actie en makkelijk wat dieper te vissen, die bevalt mij wel. Na enkele worpen doe ik er één parallel voor de kant en na twee haaltjes volgt een beste snok. Tot mijn grote verbazing komt er een grote baars boven! Vorig jaar opende ik al met een 40er baars op een 20cm streamer, nu met 43cm op een jerkbait. Lache!

De eerste van het nieuwe seizoen!

Onder het mom, misschien ligt er nog één, gooi ik naar exact dezelfde plek en na één haaltje volgt een enorme kleun. Hmmm, als dit een baars is dan is het een nijlbaars, mompel ik als een enorme rug het oppervlak door breekt. Wat een moddervette bak!

Een dijk van een snoek heeft de jerkbait opgeslokt

De dril is kort. Heb weinig ruimte en dan komt die 22lb dragforce van de Lexa goed van pas. Dicht is dicht en deze snoek zwemt dan ook geen centimeter door de slip gedurende de dril. Eenmaal op gang zijn ze niet meer te stoppen, dus moet je er voor zorgen dat ze domweg geen schot kunnen maken. Uiteindelijk kan ik de vis landen en sta ik wel even te klapperen…

Winters dik, en dat eind mei!

Ze moet wel gedacht hebben: “Hij in zijn winterjas, dan ik ook!” Man man wat een vetklep, ongekend voor de tijd van het jaar. Bij 115 en een serieus geschat gewicht van zo’n 14 kilo een hele knappe opener. Wauw!

Anyway, ik ging kijken of er nog een baars zat… Dus worp nummer 3 op dezelfde vierkante meter. Tik tik SNOK! Ja hoor… 47cm Baars op de Index. Dit gaat lekker zo!

Met 47cm een hele beste baars!

Nog een worpje dan maar? Nee het is nu echt op hier. Prima, dan ga ik de boot maar eens klaarmaken voor vertrek. Eenmaal getrailerd vaar ik gelijk naar het meest productieve hoekje van dit gebied. Hier ligt eigenlijk altijd wel een flinke snoek en ook al moet je er soms een dik kwartier voor gooien, je wordt vanzelf een keer beloond. Ik pak de vliegenlat erbij en maak mijn streamer even goed nat voordat ik de eerste worp doe.

Klats… Vol in de biezen waar ik nou juist een snoek tussen verwacht… Muur en muurvast en dus zit er maar één ding op en dat is ter plaatse onthaken. Slim gedaan, gelijk de hele hoek verprutst want veel water staat er niet… Ik vaar even later terug naar het talud, werp en  een windvlaag parkeert mijn streamer in diezelfde drie stengels… Hoe is het mogelijk!!!

Gefrustreerd vaar ik opnieuw naar de biezen, ruk de streamer eruit en vaar nogmaals naar het talud. Kansloze situatie nu maar vooruit ik gooi nog maar een keer. De streamer land nu strak naast de biezen, ik geef er een haaltje aan en wordt zowat uit de boot getrokken door een flinke snoek. Ja hoor, dat had ik dus echt niet meer verwacht!

Een prachtige dril op de zachte lat. Springen, lange runs. De vis is net geen 90 maar is wel prachtig hoog gebouwd. Snel een foto en weer terug.

Snoekgeweld op de vliegenlat

De stilte die daarna volgt is net zo onverwacht als voorgaande snoek. Ik vis een hele baai uit en zeker op één stuk van die baai volgt eigenlijk altijd wel de nodige actie van kleinere snoeken. Nu blijft het bij een vis die twee keer met een enorme knal mijn streamer aanvalt, maar niet hangt. Kon nog wel eens een snoekbaars zijn.

Rond een uur of half twaalf besluit ik dan maar te verkassen naar een ander stuk van hetzelfde water. Kijken of hier meer te beleven valt. Na een uur zoeken knalt er een vis van rond de 85 op mijn eigenbouw whopper maar helaas schiet deze net zo snel weer los. Een tweede kans komt er niet meer en dus zoek ik verder.

In een ander baaitje wordt diezelfde whopper tot de boot gevolgd door een knappe snoekbaars van rond de 80. Worp na worp zwemt ze naar de jerkbait om hem even een oplawaai te geven, maar pakken ho maar. Ik vervang de whopper voor de index, gooi hem een eind over de plek heen en na twee haaltjes krijg ik een belachelijk harde aanbeet. Zie de snoek zo onder een boot vandaan scheren en dat blijft toch altijd een prachtig gezicht. De vis is echt opvallend sterk voor haar lengte, die zo’n 85cm zal zijn. Na een paar platen onthaak ik de vis in het water.

Snoek eet snoek

De snoekbaars heeft geen zin meer, wel mis ik nog een snoek op een shad. Ook weer een mooie 80er. Grappig hoe geconcentreerd de vis hier ligt, want in de rest van het gebied krijg ik totaal geen respons. Rond de klok van vijf uur vind ik het wel mooi geweest en wordt de boot weer getrailerd. De opening zit er op en ik heb heerlijk gevist! Jammer van die losser, maar ook een waanzinnige bak gevangen. Spectaculaire aanbeten en mooie baarzen als bijvangst. Een dag waar je vooraf alleen maar op kan hopen. Top dat het dan ook zo uitpakt!

Maandagavond

Een avondje met HJ nieuw water verkennen. We starten op snoekbaars maar dit levert totaal niets op. Vis ligt er zat, maar trek in shads hebben ze gewoonweg niet lijkt het. Na een dik uur prutsen besluiten we dan ook andere dingen te gaan proberen. We komen enkele schitterende stekken tegen en zijn het er beide over eens dat we hier vaker naartoe moeten. Potentie is er, nu de codes nog kraken. Dat lijkt te lukken als ik langs een strekdam een vermoedelijk grote snoekbaars haak op de Index. Helaas schiet de vis vrij snel los maar de kolk spreekt in ieder geval boekdelen…

We gooien door. Na een klein half uurtje wordt mijn Index hard onderschept. Het blijkt een prachtige geblokte vis van midden 80. Gaat er voor en is goed voor een prachtige dril. Met het ondergaande zonnetje schieten we snel een serie platen waarna de vis weer mag zwemmen.

Heerlijk die zomerse avondjes op het water!

Het blijkt het laatste wapenfeit van de avond. Heerlijk weer, verkennen en beloond worden met een vis. Helemaal niets mis mee!

Zaterdag

04:00 Gaat de wekker, ik wil er bijtijds bij zijn vandaag. Hoofddoel is om mijn nieuwe Raymarine Dragonfly voor het eerst aan ’t werk te zetten, maar dan kan er natuurlijk ook gevist worden. Ik kan maar tot twaalf uur vissen dus ga voor efficiency. Enkel een paar hotspots afvissen en de mindere gebieden overslaan.

In alle vroegte start ik op een rivierplas. Gisteravond bij een vismaat een partijtje aasvissen opgehaald en daarvan verdwijnt er één onder een dobber. Ondertussen gooi ik het talud uit met een bulldawg. Na een uurtje actie. Vals gehaakte brasem… Zucht… Nee laat maar ik zeg er niets meer over…

Half uurtje later is de eerste rover een feit. Snoekje 1,5 keer zo groot als de bulldawg. Dapper hoor! Kwartiertje later mis ik er één en weer een kwartier later mis ik een significant grotere vis. Aanbeten zijn voorzichtig, vreemd met dit op en top snoekweer.

Dan maar een driftje terug over hetzelfde talud. Dit keer met de fireball naast de dobberhengel. Talud is prachtig te volgen en met de downvision kan ik ook een eindje naast de boot het talud goed zien. Ideaal om snel te anticiperen op wat komen gaat. Het scherm is daarbij echt kraakhelder en tevens goed af te lezen met een polaroid en onder grote kijkhoeken. Binnenkort zal ik wat uitgebreider terugkomen op deze unit, hier op Dutchanglers.nl.

Mijn nieuwe speeltje

SNOK! Geweldige kleun op de fireball. Een 70er snoek is de sjaak en wordt in het water onthaakt. Nieuwe voorn aan de fireball en zakken maar. Hier was het ongeveer. Enkele minuten verder een heerlijke snoekbaarssnok, jep, zo kunnen alleen snoekbaarzen op je fireball tetteren. Een zwart/blauw mannetje komt in het oppervlak, beste vis! Op de plank kom ik tot 80cm en, terwijl de vis van zwart opeens naar goudgroen verkleurd, schiet ik snel een plaatje. Daarna zoek ik op de GPS de plek van de aanbeet terug en zet de vis daar overboord. Vang eigenlijk liever geen nest bewakers, hopen dat ie zijn broed terugvind.

Nestbewaker…

De boot drift in het riet terwijl ik een nieuwe voorn uit de bun pak. Eenmaal aan de fireball hang ik deze naast de boot en zet de motor in de achteruit. Het talud wordt bereikt en ik schrik me wezenloos als er een dijk van een snoek zo vanaf het talud over mijn voorn heen schuift, met een meter lijn uit de top! Ik zet de haak en een zwaar gevecht begint. De snoek gaat  compleet  door het lint maar blijft gelukkig wel hangen. En wat een prachtbak! 112 maar liefst!

Wat een spektakel!

Na deze vis blijft het stil en ik zoek een ander talud op. Hier ben ik amper onderweg als de dobber er met een bloedgang vandoor peert. Strak draaien, vol uithalen en… Dit is weer een bak! PATS!! Huh? Los? Ik draai binnen en mijn maag draait zich om… Zie namelijk geen takel. K… Als ik beter kijk zie ik een halve wartel. Een 130lbs wartel kats door de midden… Snoek gemold, mijn dag is verpest…

Nieuwe takel aan de speld, toch maar. Ik start dezelfde drift nog eens en als ik me bedenk ‘hier was het net’ snokt de dobber zo verschrikkelijk hard de diepte in dat het water gewoon omhoog spuit. Slaan = Hangen. Ik hoop natuurlijk maar één ding en… Wat een geluk! Dezelfde snoek! Met 2 takels en 2 ca 30cm voorns in haar snuffert geeft ze alles wat ze heeft. Runs, tailwalken, salto’s. Het enige wat ik wil is de vis bevrijden van haar takels en gelukkig krijg ik de kans. 104, wat een plaatje!

Dolblij dat ze er alsnog uit kwam!

En weer door dus… Uurtje verder opeens een grote kolk naast de boot. Veel te groot voor een watervogel. Ik kijk op mijn scherm en zie op de downvision een grote vis naar de bodem zwemmen. Moet haast wel snoek zijn?! Als mijn dobber erover heen gaat zakt deze heel traag onder. Taludje? Nee hoor…

Ik zet de haak en kan het bijna niet geloven. Weer een bak! De vis komt snel in het oppervlak en is groot, echt groot, 115+! Dan gaat ook deze vis compleet door het lint en ik zag al dat ze aan een velletje gehaakt was. Runs nemen is er niet bij, enkel naar de boot zwemmen en maar blijven kopschudden. Ik sta machteloos en dan… Los…

Ik ga er even bij zitten. Kom op, mag nog steeds niet klagen volgens mij. Maar toch knaagt het! Kwartiertje verder komt de volgende furieuze aanbeet. Prachtige sterke vis van 89. Het is dan net voor twaalven en ik moet stoppen wegens andere verplichtingen. Tjonge, wat een ochtend!

Mooi geweest…

In een volgend verslag komt de snoekbaarsvisserij van de eerste twee weken aan bod. Ook daar reeds drie sessies aan besteed en, ik mag niet klagen, zijn de gevleugelde woorden…

Groet,
Volkmar Strikkers

Gerelateerde artikelen:

• Hoge verwachtingen
• ‘Tis wat ’t is
• Surreavistisch
• Snoekbaars wordt monster-snoek
• De keuze gemaakt – “Wie zaait zal oogsten”