Change of plans

Donderdagmiddag kijk ik reikhalzend uit naar het eind van de middag. Ik heb afgesproken  om samen met Volkmar te gaan vissen op de rivier.  Het verkeer zit mee dus ik  arriveer  veel te vroeg aan de helling en ik besluit alvast wat op het water te gaan pielen en een beetje rond te kijken. Al werpend met shads en wat verticalend krijg ik alleen geen actie dus als het afgesproken tijdstip nadert vaar ik terug naar de helling waar ik de boot aanleg en de plano dozen maar een beetje begin op te ruimen.

Niet veel later komt een vrolijke Volkmar de helling afgelopen met een bos hengels en het nodige kunstaas en we overleggen wat het gaat worden. Ik heb wat aasvis in de bun, flink wat verticaal materiaal bij me en ook het wat grotere kunstaas is ruim aanwezig. Keus genoeg dus en we besluiten eerst maar eens te beginnen met het verticalen met groter rubber om te kijken of we een mooie snoekbaars kunnen verschalken.

Tegen beter weten in geef ik Volkmar een wit twinlertje met een 28 grams kop en zelf hang ik er een 7″ saltshaker aan. Er staat een beste bak stroming maar met de 80 lbs vector weet ik de boot nog redelijk op koers te houden. Ergens halverwege het eerste talud krijgt Volkmar een mooie frommel aan de verticaalstok en de eerste maatse snoekbaars meldt zich op het twinlertje. Stom van mij natuurlijk, die had ik er zelf aan moeten hangen :) Om die gedachte nog maar eens te bevestigen slaat Volkmar een paar minuten later weer aan om wederom een leuk knokkende vijftiger even tijdelijk uit het water te toveren.

Heb je zo'n ding in je kist, knoop hem er dan lekker zelf aan :)

Na nog wat gepruts zonder verder resultaat besluiten we verder te varen om het op een andere stek op grove snoekbaars en snoek te gaan proberen. Een uur lang (speed)verticaal/trollen we ons suf maar heel veel actie weten we niet uit te lokken. Wat wel prettig is, is dat de wind inmiddels flink aan het afnemen is. Vooral het eind van de middag maakte die het vissen wat onaangenaam. We besluiten dan ook om via een andere route terug te varen om het dan maar eens met een aasvis op snoek te gaan proberen.

Terwijl we over een ondiepe plaat heenvaren en ik de motor wat omhoog trim om mijn schroef uit een eventuele gevarenzone te houden, zie ik opeens dat er geen koelwaterstraal uit de motor komt. Een prima recept om de boel helemaal in de soep te draaien dus snel een anker overboord en eerst maar eens kijken of de inlaat niet geblokkeerd is. Dit blijkt niet het geval te zijn en als we het spoelkanaal loshalen blijkt daar zand in te zitten.  Met een waterflesje dat we op de spoelaansluiting draaien spoel ik de leiding schoon maar vermoedelijk te laat. De  impeller zal wel naar de bliksem zijn aangezien er absoluut geen druppel water meer uit de koelwateruitlaat komt.

Dat veranderd de plannen drastisch… in plaats van met dik 50 terug te varen stroomopwaarts wordt het korte stukjes tegen de, ook nog eens keiharde, stroming invaren en dan af en toe maar even voor anker. Het hoort klaarblijkelijk bij het leven van de bootbezitter dat er af en toe eens wat stuk gaat maar ik had me een leukere locatie kunnen voorstellen om op deze manier panne te krijgen.

We gooien daarom dan ook maar wat pikefighters overboord terwijl we met een slakkegangetje tegen de stroming inploeteren. Het vele drijfvuil in het water maakt het trollen er ook niet echt veel grappiger op behalve dan als ik een inlegkruisje weet te haken. Niet de eerste keer overigens, kennelijk is mijn vistechniek uitermate geschikt voor het vangen van deze ‘specimens’.

Terwijl de zon langzaam richting horizon zakt en wij richting helling pruttelen komen we langs een vissige stek waar we besluiten om eens met heel klein kunstaas aan de gang te gaan. Een leuke winde of een knappe roofblei zou toch leuk zijn. Ik geef Volkmar dan ook de stuurknuppel over, hij kent het hier beter dan ik en kan dan ook beter het talud varen. Een CB Mighty plugje aan de wartel van de vertikaalhengel en slepen maar.

In eerste instantie is het even rustig maar dan gaat het toch opeens hard, ik krijg een leuke tik op het mini plugje en hoewel we in eerste instantie allebei aan een winde denken blijkt het een leuke baars te zijn.

Leuke baars

De volgende drift laat ik het plugje op diepte komen om zodra ik bodem voel wat in  te draaien. Toch hou ik elke keer het gevoel dat ik op de bodem zit door wat gefrommel aan de lijn, hoewel dat gezien de diepte en de hoek die de lijn maakt eigenlijk niet zou moeten kunnen. Het zal toch niet ? Nou, wel dus. Als ik binnendraai hangt er een absoluut mini baarsje aan het al niet al te grote plugje.

Eten of gegeten worden

Een volgende drift is bijna ten einde als ik een echt goeie beuk op het plugje krijg en een leuke roofblei weet te landen. De vis doet niet al te veel tijdens te dril en bevestigd zo mijn beeld van de roofblei dat het qua dril allemaal niet al teveel voorsteld. Niet dat ik nu zo veel op roofblei  heb gevist maar in het verleden ving ik ze trollend met kunstaas  vrij veel op de IJssel en was ik nooit echt onder de indruk van de dril.

Zilveren Pijl

Hierna verkassen we naar een andere spot waar we het met topwaters willen gaan proberen op roofblei. Lange stukken kunnen we niet varen dus maken we maar van de nood een deugd door al vissend richting helling te gaan. De topwaters vliegen niet veel later dan ook alle kanten op en met korte polsbewegingen worden ze binnengetikt.  Ondanks gebrek aan actie vind ik het wel een leuke visserij, de topwaters lijken precies op een wegspringend visje en in het fraaie avondlicht staan we toch gewoon lekker te vissen.

Het zal na een kwartiertje zijn geweest als ik naast me ‘Ah nee he’  hoor weerklinken. In eerste instantie denk ik aan een gemiste vis, maar al snel blijkt dat een eenjarige zilvermeeuw wel wat in de door de lucht vliegende topwater zag. Terwijl Volkmar de vogel binnendraait kan ik mijn lachen niet bedwingen, het ziet er niet uit ! Bij de boot grijpen we de vogel in de nek en wordt hij netjes onthaakt. Het dregje zat precies in het randje van een van de zwemvliezen van het onfortuinlijke beest.  Toch nog een PR gesneuveld vandaag :)

Nieuw PR voor Volkmar

Na dit kleine debacle besluiten we maar om verder te varen, het gaat nu snel donker worden en we moeten nog best wel een eindje varen. Omdat we dat niet op tempo kunnen doen worden er maar wat kleine plugjes overboord gekieperd om wellicht nog een visje te foppen. Dat resulteert na een kilometertje varen in een klein maar dik snoekbaarsje.

Als we een paar pijlers naast een damwandje in de rivier naderen zien we een paar leuke vissen door het wateroppervlak heenklappen, roofblei ! Om de vissen niet te verstoren en de motor wederom wat rust te geven manouvreer ik voorzichtig richting de damwand waarna we snel de motor uitzetten en voor anker gaan. Een rapala x-rap uit de doos van Volkmar gaat aan de verticaalstok en al snel sta ik te werpen en vooral binnen te draaien of mijn leven er vanaf hangt.

De eerste paar worpen gaan ‘uneventfull’ voorbij waarbij het zo is dat de roofblei toch vrij snel je aasje dient te pakken nadat je hebt ingeworpen. ‘Binnen 3 slagen’ volgens Volkmar. Dit blijkt de volgende worp maar al te waar te zijn. Mijn plugje land naast de damwand en binnen 2 slagen krijg ik er een beuk op waarna een roofblei het luchtruim kiest. Een grappige dril verder kan ik mijn eerste werpend gevangen roofblei landen.

Mooi hoog exemplaar

Een paar worpen later knalt er weer een vis op, ik mis een aanbeet, ik pak een behoorlijk goeie vis en  ik mis er weer eentje.  Ik moet zeggen dat ik dat roofbleien op deze manier toch wel erg leuk begin te vinden. Ook de drils hier op de volle stroming zijn best aardig en ik kan me zo voorstellen als je de hengel nog wat lichter pakt dat je heel aardig schik kunt hebben op deze turbo brasems.

Bij het scheiden van de dag

Dat wordt weer kunstaas kopen :)

Gerelateerde artikelen:

• Rovers van de rivier.
• Tropisch Warm
• Wisselen(d) succes
• Jaaroverzicht 2011, de mooiste foto’s!
• Uren maken…