Blessure tijd

De hele week werd het weerbericht nauwlettend in de gaten gehouden. Volgende week op vakantie naar Rhodos en het zou toch wel erg fijn zijn om voor die tijd nog een dag het water op te gaan. Snoekbaarzen, graskarpers, karpers en zelfs een meerval zag ik de afgelopen visdagen, maar snoek werd met het warme weer met rust gelaten. Nu leek er echter ander weer aan te komen, interessant!

Op vrijdag krijg ik echt de kriebels. Maximaal 20 graden zaterdag, met een koele NW wind, kracht 4. Dat ik daar de kriebels van krijg is omdat er elk jaar wel een dag als deze is in de maand juli, en er elk jaar een grote snoek uit komt op zo’n dag. Het zijn van die dagen waarop de vis even actief wordt en die dagen moet je erbij zijn. Ik besluit er voor te gaan en neem van alles mee. Groot kunstaas, maar ook klein kunstaas om wellicht nog een baars te vangen voor onder de dobber. Vier hengels mee in de boot en een bult kunstaas. We gaan het zien!

Als ik om vijf uur aan de helling sta is het gewoon fris. Blij dat ik mijn fleecejack meegenomen heb rits ik deze helemaal dicht. Vlot gaat de boot te water, waarna ik naar de eerste stek vaar. Een blik op de dieptemeter laat zien dat het water toch eigenlijk nog wat te warm is. 23,4  graden is een temperatuur waarbij ik, had ik het van tevoren geweten, geen snoekdag ingepland had.

Maargoed de voorspelde wind zal het water hopelijk mengen met dieper gelegen water en zodoende wat afkoelen. Daarbij is het gewoon een kwestie van snel handelen en dan moet het allemaal wel goed komen. Eerst maar eens een vis zien te haken!

Ik start met het afwerpen van een mooi kantje. De eigenbouw ratel-Whopper gaat aan de speld en wordt secuur langs wat planten en andere mooie stekken gevist. Het water is prima helder maar staat wel wat laag, wat over het algemeen niet bevorderlijk is voor de vangsten. Toch is het gewoon onwijs genieten om weer eens te kunnen doen wat je het liefste doet, in plaats van telkens weer alternatieven te zoeken.

Na een half uurtje gooien is het tijd om te verkassen. Ik besluit de eerste stek nog snel af te trollen om een dieper gelegen vis mogelijk alsnog over de streep te trekken. Als ik op den duur een scherpe bocht draai en mijn Fatso even op zijn plaats blijft wiebelen, wordt deze met een fikse dreun te grazen genomen. Een mooi gevecht volgt waarna ik een fraaie vis onder de kieuw kan pakken. Met 88cm een prima start van de dag!

Prima start!

Als de vis na enige ondersteuning weer verder zwemt vaar ik alsnog door naar de volgende stek. Hier zie ik al snel een paar flinke kolken, overduidelijk van jagende roofblei. De enige soort waar ik vandaag niet echt materiaal voor heb meegenomen maar ik probeer het toch even. Geen enkele respons en het jagen is eigenlijk al voorbij als ik goed en wel begonnen ben. Door met het volgende plan. Mosselbankje afspeuren op zoek naar snoekbaars!

Ik sleep eerst een flinke shad over de mosselbank, maar als deze met rust gelaten wordt vis ik de stek nog eens werpend uit. Het is nog steeds super rustig op het water en dus kan ik met een lichte loodkop uit de voeten, wat toch wel het lekkerste vist. Met lange glijvluchten vind mijn shad keer op keer zijn weg naar dieper water, maar wordt hierbij helaas niet gestoord. Ze liggen er dus niet vandaag, of ze hebben er écht geen zin in.

Ik vaar door naar de volgende stek, hier ga ik weer voluit op snoek. Een paar flinke fonteinkruid bedden schreeuwen om grinder spinnerbaits. Het enige kunstaas wat hier nog doorheen te vissen is momenteel. Gestaag begin ik de plantenbedden uit te kammen. Hier moet er toch gewoon een liggen? Als ik het beste stuk zorgvuldig heb uitgekamd, zonder enige actie vernomen te hebben, begin ik toch te twijfelen. Water dan toch té laag? De weersomstandigheden zijn toch goed?

Een kwartier later komt de bevestiging. Als een heuse sluipmoordenaar glijdt een snoek uit de planten om mijn spinnerbait te grazen te nemen. Ik voel amper een aanbeet maar het logge mokken spreekt boekdelen, dit is een beste vis! Als de vis vervolgens tergend langzaam het talud af zwemt (ow wat blijft dat een heerlijk gevoel!) weet ik het helemaal zeker.  Hier kom ik voor!

Een aantal pijlsnelle runs volgen en mijn baitcaster krijgt zwaar op zijn donder. Ik zet de slip zo strak mogelijk om de dril niet te lang te laten duren. Dan komt de vis in het oppervlak. Wat een bak, maar zo lang als verwacht is ze zeker niet! De omvang, die heeft ze wel! Nog tweemaal gaat de vis er goed vandoor en dan kan ik haar onder de kieuw vatten. Paar platen en opmeten. 92cm, maar wat een verschil met die vorige vis.

Kerngezonde vis

De grinder netjes in de scharnier

Ook deze vis gaat er weer prima vandoor en ik ga er even bij zitten. Heerlijk om weer echt te kunnen vissen, precies zoals ik het wil. En dan zo’n mooie rustige ochtend er bij. Geen mens op het water! Dit zijn de mooiste sessies die je je kunt wensen!

Ik ga weer verder, kam de rest van de stek ook helemaal uit maar kan geen actieve vis meer vinden. Ook de twee daarop volgende stekken leveren geen vis op en dus gaat het gas weer open naar een verder gelegen stek. Kijken of daar wel wat te vinden is!

Heerlijk die rust!

Ik maak een lange drift langs een fraai talud. Met enige regelmaat wissel ik van kunstaas maar nu de zon er door gekomen is lijkt het helemaal over met de actie. Als ik uiteindelijk een Creeper van Joost Stegeman monteer komt er toch een dapper snoekje uit de planten suizen. De creeper wordt een meter opzij gedrukt maar de snoek hangt niet. Toch een geinig gezicht zo’n vis van twee keer de lengte kunstaas!

Ik ben inmiddels het middag uur gepasseerd en het wordt tijd voor plan B. Een paar baarzen vangen en er daar één van onder een dobber aanbieden op een echte hotspot. Het is deze visserij, op verschillende hotspots, die elk jaar erg goed scoort op dergelijke dagen en ik voel gewoon dat het vandaag ook weer gaat lukken!

Het is even wennen om na al dat zware kunstaas met zo’n klein peuterplugje te vissen, maar na een paar mislukte worpen gaat het alweer als vanouds. Na een klein uur vind ik een flinke school baarzen en dan gaat het hard. De een na de andere komt in de boot maar de meesten zijn veruit te klein om onder een dobber te hangen. Dat doe ik die grote snoek niet aan!

Als er uiteindelijk toch drie maatse vissen bij zitten gaat het gas weer open en vaar ik naar de laatste stek van de dag. In eerste instantie bestook ik het talud met de FatBastard maar dit levert helaas niets op. Dan tuig ik de dobberhengel op voor de laatste drift van de dag. Om vier uur moet ik echt terug naar de helling dus het kan nog net…

Ik start de drift en in gedachten zie ik de dobber al wegscheren de diepte in. Toch blijft het akelig stil en terwijl de tijd weg tikt tikken ook mijn kansen op een laatste vis weg. Nog maar eens op de klok kijken. 15:58, helaas…

BAF! Met een enorme klap verdwijnt de dobber de diepte in. Terwijl deze zeker een meter of acht achter de boot ligt voel ik de aanbeet alsnog vol doordreunen op de hengel. Wat een klap! De dobber blijft twee meter onder het oppervlak heel even staan en racet dan opzij weg de diepte in. Ik wacht geen moment, draai de lijn strak en hijs mijn toch niet lullige baitcaster tot het handvat krom. Wat een massa, dit is er een uit de bovenste categorie!

De vis neemt gelijk een denderende run de diepte in en ik kan niets anders doen dan achter haar aan blijven varen. Terwijl ik met de ene hand de driftzak uit het water sleur moet ik met de andere hand de lange runs zien op te vangen. Minuten lang blijft ze uit het zicht, dit moet echt een kneiter zijn! Weer een run de diepte in, het houdt maar niet op! Dan, na een dikke vijf minuten zie ik de vis voor het eerst. Ik ben sprakeloos, wat een mega bak! Zo breed en gespierd zie je ze zelden, veel mooier worden ze niet!

De vis draait om en daar gaat ze weer. Meters lijn vliegen van de spoel en mijn dobber verdwijnt wederom met een rotgang uit zicht. De slip gaat een paar tandjes strakker en ik zet maximaal druk. Dan komt ze wederom in het oppervlak. Niet normaal! Een puntgaaf schilderij formaatje nachtwacht, geweldig!

Ik pak de vis onder de kieuw en ze geeft nog een paar flinke klappen, dan is het gedaan en til ik haar binnen boord. Ik leg haar in de solution en vaar direct de boot een nabij gelegen strandje op. De vis onthaak ik en leg ik dan naast de boot in het water. Zwemt ze weg? Pech gehad, maar ik wil haar nu zo min mogelijk uit het water hebben. Ik zet de camera op de punt van de boot en druk de ontspanknop in. Snel til ik de vis op, om haar daarna weer in het water te leggen. Zo nogmaals voor de tweede foto en dan is het mooi geweest.

Machtige snoek

Snel de meetplank in het water, 118, 120 misschien wel? Wederom zit ik er flink naast vandaag. De vis meet 113 en ik moet echt twee keer kijken om het te geloven. Zo zie je maar weer, die centimeters zeggen echt niet alles! Ik stap weer aan boord en terwijl ik de vis bij de staartwortel vast houd vaar ik langzaam achteruit naar dieper water. Ik duw de kop naar beneden en laat haar rustig bijkomen. Ze ligt stabiel maar heeft er nog niet veel zin in. Weer een stukje achteruit varen dan maar, daarna laat ik de vis een paar keer plonsen. Dit doe ik door de kop uit het water te tillen en dan weer in het water te laten vallen, wat vaak resulteert in een snelle release. Ook nu lijkt de vis helemaal bij te komen en even later zwemt ze met rustige slagen de diepte in. Ik blijf nog een kwartier liggen, gewoon voor de zekerheid. Ondertussen ruim ik alle spullen op en wring ik mijn broek alvast uit.

Het is lang en breed half vijf geweest als ik eindelijk terug kan naar de helling. Een half uur vertraging, ik ben er nog nooit zo blij mee geweest! Een koele winderige dag in Juli bracht weer wat het al zo vaak gebracht heeft en ik kan met een voldaan gevoel op vakantie!

Groet,
Volkmar Strikkers

Gerelateerde artikelen:

• Keep the faith
• Lopende band
• Met bruut geweld
• Combineren
• Dom doordoen