BIZAR: Belachelijk Indrukwekkend en Zeer Absurd Resultaat

Snoeken, daar keek ik me toch een potje naar uit! Verscheidene sessies dit jaar en eind vorig jaar liepen uit op niets en vaak ook frustratie. Vandaag ga ik weer eens met Sander op pad. De afgelopen maanden hebben we vier keer samen gevist. Vier keer was het ruk…  Zonder over te willen lopen van arrogantie kan ik toch best stellen dat we ze beide over het algemeen behoorlijk kunnen raken, maar samen vissend zit het gewoon steeds niet mee.

Even leek het weer de verkeerde kant op te gaan. Behoorlijke vorst de laatste dagen voor het weekend. Op zaterdag bel ik Sander op en we stellen het plan bij. Niet met de boot maar met de auto op pad. Zal wel wakvissen worden en dan ben je met de auto mobieler dan met de boot. Om zeven uur ’s ochtends sta ik bij Sander voor de deur. Hij staat al buiten te wachten en snel gooien we zijn spullen in de auto. Twintig aasvissen heb ik mee, zegt hij. Dat moet volgens ons meer dan genoeg zijn. Gezien de kou hebben we geen enorme verwachtingen van vandaag.

We rijden naar het water, het laatste stukje neemt de spanning toe. Zou het open liggen? Nadat we de auto parkeren lopen we de dijk over. IJs maar ook kabbelend water! Een enorme opluchting en we weten niet hoe snel we de spullen moeten pakken. In record tijd vliegen vier dobbers richting de stek, alle voorzien van een voorn. Het wachten kan beginnen…

Nu vis ik niet zo vaak vanaf de kant, maar Sander kent dit spelletje maar al te goed. We moeten nog even wachten geeft hij aan, als het een beetje licht begint te worden gaat het los. En gelijk krijgt hij! Met dat het begint te schemeren schiet zijn dobber weg. Een korte dril verder mogen we de eerste snoek bewonderen, een knappe vis van 98cm!

08:15 De eerste vis van de dag, 98cm

Tijd voor veel foto’s krijgen we niet want ook zijn andere dobber staat nu stil onder het oppervlak, de tweede negentiger van de dag is een feit! Tjonge, wat een begin! Sander beaasd zijn eerste hengel opnieuw, gooit in en mag gelijk weer aan de bak! Dit keer wordt de vis gemist, waarna hij ook zijn andere hengel opnieuw gevechtsklaar kan maken.

Even schiet die dag in november weer door mijn hoofd. Toen kreeg Sander de een na de andere aanbeet en stond ik er maar bij te kijken. Het zal toch niet weer? Dan wordt mijn dobber resoluut 30cm onder gesnokt, om vervolgens te blijven staan. Als ik vervolgens mijn casting corner hoepeltje rond sla weet ik dat ik goed zit, mijn eerste van vandaag is een bak. Zoveel is duidelijk! Na een kort maar heftig gevecht leggen we de vis op de mat, die gaat wel over de 110 heen! 118 Hadden we echter beide nooit gedacht! Vuistjes tegen elkaar, die is maar vast binnen!

08:19 Dan is opeens ook mijn dobber weg: 118!

08:19 Prachtige geblokte snoek!

Hierna volgt een chaos die werkelijk met geen pen te beschrijven is. Binnen tien minuten sta ik met mijn tweede metervis van de dag, 100cm precies, op de kant. Ook Sander heeft inmiddels een negentiger bijgevangen. Net als ik wil poseren verdwijnt ook zijn andere dobber resoluut de diepte in. Als we zien dat zijn vis een stuk forser is zet ik snel mijn vis terug om hem te assisteren met landen. Eenmaal op de kant blijkt ook deze vis de metergrens te passeren. Waar gaat dit naartoe? Twee meters binnen één minuut?!

08:32 Nu al metervis nummer vier: 103

We krijgen niet heel veel tijd om er over na te denken, amper tijd om de hengels te beazen zelfs. Het is gewoon om en om vis drillen, dobbers die verdwijnen, snoeken onthaken en weer terugzetten. Normaal ga je ’s winters snoekbaarzen of baarzen om een beetje leuke aantallen vis te scoren, wat over het algemeen wel een geringer formaat vis betekend. Vandaag staan we minstens zulke belachelijke aantallen te hakken en zijn de formaten ook nog eens bizar! Wat nog opmerkelijker is, is het feit dat Sander er op een paar vierkante meter de een na de andere meter of net niet meter uit trekt, terwijl mijn dobber, slechts een paar meter verderop gepositioneerd, steeds onder getrokken wordt door vissen van eind 80- begin 90. Alsof ze gewoon op lengte gesorteerd liggen hier! Een aantal double hook ups of bijna double hook ups volgen elkaar op maar gezien het tempo besluiten we enkel van de metervissen foto’s te maken. Te belachelijk voor woorden, maar het is niet anders zullen we maar zeggen…

08:55 Alsof ze van een lopende band rollen!

09:07 109, fraaie tekening en een heerlijke hangbuik!

09:21 Een meter met een raar gezwel aan de kaak

Sander probeert het eventjes iets verderop met één hengel. Ondertussen hou ik de andere dobbers in de gaten. Na een tijdje roept hij dat hij vis staat te drillen, een 90er. Als ik hem wil komen assisteren schiet ook mijn dobber weg. Ik sla hard aan en al snel komt er een fraai gebouwde vis van tegen de meter in het oppervlak. Dan zie ik ook mijn andere dobber vertrekken. Meen je niet! Triple hook up! Ik grijp mijn vis onder de kieuw, laag haar op de onthaakmat en grijp direct mijn andere hengel. Ook een negentiger! Sander heeft zijn vis snel in het water onthaakt en komt terug om wat platen te schieten. Geen meters, ‘maar vooruit’…

09:44 Twee vissen uit een triple hook up!

Sander zijn andere dobber ligt al zeker een half uur roerloos op dezelfde plek. Vreemd want zo lang heeft nog geen enkele aasvis op één plek gelegen vandaag. Toch hebben we er een soort voorgevoel bij, en terecht blijkt want resoluut zoekt zijn dobber de diepte op. De drie ponds karperstok vliegt hoepeltje rond en al vrij snel komt er een kneiter van een snoek in het oppervlak. Gelijk gaat alles in de zesde versnelling. Ik ros alle andere hengels binnen, geen gezeur nu! Als de vis bij de kant is grijp ik haar gelijk bij het enorme handvat, wat een schoonheid, wat een bak!

09:56 Wat een schilderij! 126 bij 33 pond!

09:56 En wat een kop!

Voor de zoveelste keer vandaag boksen de vuisten tegen elkaar, geraspt door kieuwbogen en rood van het bloed, maar who cares?! Wat een belachelijke sessie!

In euforische stemming gooien we weer drie aasvissen op de stek. Sander gaat het weer even verderop proberen. Ik grap dat hij nu wel lang genoeg op ‘de meterspot’ gelegen heeft en dat het nu mijn beurt is na al die 80-ers en 90-ers van ‘verderop’. Al snel wordt ik geroepen, kon wel weer eens een meter zijn. Ja hoor… Alweer een meter precies vandaag! Als we de vis terugzetten loopt ook mijn dobber weg, op dé meterspot! Ik sla hard aan en we lachen ons beide suf als er een vis van nog geen tachtig centimeter in het oppervlak komt. De vis wordt snel in het water losgetikt en de aasvis opnieuw op de plek gedeponeerd.

10:08 De derde ‘meterrond’ van vandaag!

Het begint langzaam rustiger te worden, nou ja wat heet want  we blijven gewoon met enige regelmaat vis drillen. Dan is het weer raak op dé meterspot. Als dit weer een 80-er is wordt ik gek. Het blijkt niet zo te zijn. Er komt een enorm brede rug naar het oppervlak. Sodekneiters dat kon nog wel eens de tweede 120er van vandaag zijn! Na een zwaar gevecht land Sander de vis, waarna we haar snel op de onthaakmat leggen. Ja, die moet wel 120 zijn! Snel het meetlint er langs. Huh? Wat? Vol verbazing staan we naar de getallen te kijken… 110…? Beide hebben we ons nog nooit zo verkeken op de lengte van een snoek, geen idee waarom deze vis zo groot lijkt, maar ook tijdens de fotosessie kan ik maar moeilijk geloven dat ze ‘slechts’ 110 is… Wat een bakbeest!

11:04 Een prachtige wintersnoek, 110!

11:04 Wat een schitterende vis!

Met inmiddels knap verzuurde armen til ik de vis weer het water in. Mijn tweede regelrechte topvis van vandaag! En dan de rest nog… Wel doen we een vervelende ontdekking. Het is nog geen half elf en de bak met aasvissen is… Leeg! Dit hadden we nooit verwacht, laat staan kunnen hopen… Sander besluit zijn vriendin te bellen. Drie weken ontbijt op bed, zes weken afwassen, vijftien massages, alles voor een paar aasvissen nu! En wat zit het mee vandaag! Ze komt aasvissen langsbrengen, de droomvrouw voor elke doodaas visser! Op weg naar ‘opa’ zal even een bak aasvissen bij ons droppen, we zullen het nog wel een uurtje uit moeten houden met drie vissen, maar de middag is in ieder geval veilig gesteld. Super!

Twee van de drie aasvissen zijn in no time verdwenen. Twee krappe negentigers worden onthaakt en terug gezet. Dan valt de beet weg. Enkel één voorn van mij op dé meterspot. De andere hengels liggen op de kant. We kunnen, terwijl we wachten, mooi gebruik maken van de rust en ik pak een grote bubbel envelop uit de auto. Sander heeft er vreselijk lang op moeten wachten, maar eindelijk zijn de jerk en swimbait die ik voor hem gemaakt heb klaar. Een FatBastard en een zo natuurgetrouw mogelijk bebouwde barbeel. Vele uren schuren, vijlen, spuiten en lakken, maar dan heb je ook wat. Samen bekijken we de actie en ik laat Sander zien hoe de FatBasterd te vissen. Een kleine tien minuten later staan de eerste krassen er al in. De vis wordt helaas gemist, maar het is in ieder geval veelbelovend.

11:14 Even ‘rust’. Ik overhandig Sander 2 eigenbouw baits waar hij lang op heeft gewacht

Dan worden we gebeld, Sanders vriendin en zoontje zijn in de buurt en we lopen ze tegemoet om de aasvissen op te halen. Met een stuk of dertig vissen erbij gaan we de dag zeker uitvissen vandaag en we gooien dan ook snel de drie werkeloze hengels weer in. Even kijken of we nog snel een mooie vis mee kunnen pakken!

Het is de laatste aasvis van vanochtend, op dé meterstek, die resoluut gegrepen wordt. Kijk daar komt er één! Verbaasd staan we te kijken als ik kort na de aanslag een enorme snoek omhoog pomp. Dit meen je niet, daar is die 126 weer!  Dit is toch wel te bizar voor woorden, een vis van uitzonderlijk formaat en die vervolgens gewoon binnen twee uur nog een keer vangen! Afijn, nog voordat de vis op de onthaakmat ligt weet ik al wat mijn nieuwe PR is dus, een vreemde gewaarwording en misschien niet de mooiste mannier om je PR te vangen, maar vandaag past het perfect in het plaatje. Al mijn records gaan er aan vandaag. Meeste snoeken op één dag, meeste metersnoeken op één dag en mijn grootste snoek, dit alles in een paar uur vissen. Belachelijk!

11:41 Snel een familieplaat, wie heeft de grootste mond?!

11:41 Alle records verbroken vandaag!

Als we de vis terugzetten vissen wij verder en vervolgen Sanders vriendin en zoontje hun weg naar opa. Een beter moment om die vis nog eens terug te vangen hadden we ons niet kunnen indenken en met een leuke familieplaat voor aan de muur op zak is het wachten op de volgende aanbeet.

En die komen er! Nog geen half uur later mag ik met de volgende metersnoek poseren. Een prachtig getekende en ook knap sterke vis van 108!

12:08 “Creatief met metersnoek”, een prachtige 108!

Dan valt het toch ‘behoorlijk stil’ en we besluiten een eindje op te schuiven. Ik mis na een klein half uur een aanbeet door wat dieper te vissen en vervolgens is het bij Sander nog twee keer raak. Een zeer fraai getekende 80er en een net zo mooie 106 brengen de teller op zevenentwintig snoeken. ZEVENENTWINTIG!!! We zijn al lang blij dat we al vrij snel zijn gaan aanvinken op papier, anders hadden we dit nooit onthouden. 11 metervissen, waarvan 6 voor Sander.

13:27 De laatste vis van een belachelijke ochtend. 106

En wat we ook proberen daarna, die score blijft staan als een huis! Het weer veranderd, mist en kou komen ons tegemoet en de schakelaar klikt om. Uit is de stand nu en tot vier uur staan we slechts naar dobbers te staren. Dan zijn we er klaar mee, waarom zitten we hier eigenlijk nog? Met 1,15 gig aan foto’s op de kaart hebben we nog genoeg te bekijken thuis. Snel worden de spullen opgeruimd en rijden we weg. Tijd om lekker te kwijlen achter het scherm, zwevend, net boven de bank…

Groet,
Volkmar en Sander

Boks ouwe!