Chinezen

Ze zijn niet allemaal mega :)

Met de heersende temperaturen ben ik blij dat ik overdag in mijn airconditioned kantoor zit, buiten is het warm en vochtig en binnen is het best aangenaam zogezegd :)

Wel omstandigheden die roepen om wat late avond acties aan de waterkant, karpers liggen massaal bovenin en ook de graskarpers laten zich goed zien. Daar waar ze overdag nu lastig te vangen zijn willen ze in de schemering nog wel eens los gaan op een goed gepresenteerde broodvlok.

De basis voor deze visserij ligt in goed vers en vooral veel, ongesneden brood.  De lokale warme bakker begint me dan ook al wat vreemd aan te kijken als ik weer binnen kom lopen voor een partijtje ‘melkwit ongesneden’.  Toch heb je juist dit brood nodig om optimaal successvol te ziin. Gewoon gesneden brood heeft vaak niet de benodigde elasticiteit en ‘kleefkracht’ om het goed op je haak te zetten en vooral goed te blijven zitten.

Dat dit nodig is blijkt wel uit de wijze waarop de meeste vissen op het brood azen, vol achterdocht (terecht) worden de vlokken onder water getrokken en weer uitgespuugd danwel wordt er eerst eens flink met de staart op het brood geslagen om te kijken of het wel zuivere koffie is. Zit je vlok dan niet goed op de haak dan ligt deze er binnen no time uit en kun je opnieuw beginnen terwijl een dikke graskarper je vlok naar binnen zit te werken zonder dat je nog de kans hebt om hem te haken.

Dinsdagavond fietst Jeroen nog even bij me langs en omdat ik nog een wat ouder brood heb liggen stel ik voor om dat nog even op te vissen op een gekende graskarper stek. We voeren eerst wat stukken brood en als we een vis zien die ze één voor één naar binnen begint te werken wordt er pas een vlok voorzien van haak tussen gelegd. Het is dit keer door de late avondzon niet goed te zien wat er nu precies aan het azen is en als uiteindelijk de vlok dan ook gepakt wordt en ik aansla is de verrassing vrij groot als het een schub van midden 20 pond blijkt te zijn. Zeker een welkome vis.

Leuke schub op de vlok

Hierna valt het stil en hoewel we nog wel wat vis zien lijkt de echte bijt er wel af. We voeren dan ook het resterende brood aan de eenden / meeuwen / visdiefjes en natuurlijk de vissen en ik besluit de avond erna weer te gaan.

In de middag bel ik dan ook Michel met de vraag of hij zin heeft om even mee te gaan, hetgeen niet tegen dovemansoren is gezegd want vrij vlot na ons gesprek rijdt zijn auto al voor en na een bak koffie en het inpakken van wat spullen zijn we weer ter plaatse.

In eerste instantie zien we geen vis maar toch hebben we beiden het gevoel dat ze er wel zitten.  Misschien ken je het gevoel wel, het water is in beweging je ziet geen 100% vissige signalen zoals kolken, draaiingen o.i.d. maar je weet bijna zeker dat de ‘onrust’ in het water van vissen afkomstig is. Het is net alsof de hele sloot een beetje heen en weer golft.

Ik trek daarom een zak brood open en voer wat stukken over het water heen en we wachten rustig af op de dingen die komen gaan. Het is na een minuut of 10 als we de eerste vis woest met zijn staart op een stuk brood zien slaan, een verschijnsel wat we daarna steeds vaker zien. Als we beiden het idee hebben dat de vissen met wat vertrouwen beginnen te azen tuigen we allebei een hengel op waarbij de afspraak is dat de eerste vis voor Michel zal zijn.

Michel begint links van de voerplek daar waar ik aan de rechterzijde plaatsneem. Het duurt niet eens lang voordat mijn vlok ondergetrokken wordt om daarna meteen weer uitgespuugd te worden. Ook Michel heeft een azende vis op de stek en als ik 2 minuten later zijn kant opkijk zie ik nog net hoe zijn hengel in een hoepel vliegt als hij aanslaat op een vis die zijn vlok heeft genomen.  Snel loop ik naar hem toe met het schepnet waarna ik uit mijn ooghoek zie hoe mijn vlok weer onder getrokken wordt.

Een snel sprintje de andere kant op helpt me niets, de vlok wordt weer uitgespuugd. Ik draai de hengel binnen en loop terug naar Michel die de vis inmiddels genet heeft en na wat foto’s gaat een fraai exemplaar weer retour.

Michel met een mooie

Meestal valt het stil na de vangst van 1 vis, maar toch heb ik het gevoel dat er nog wel eentje inzit. Ik voer daarom nog wat bij en inderdaad beginnen er weer enkele vissen te azen. Het duurt toch nog zeker 20 minuten voordat ik er dan zelf ook nog eentje weet te foppen, wederom een fraaie grasser.

Ze zijn niet allemaal mega :)

Uiteindelijk door gericht te vissen deze week toch 3 zeer fraaie vissen weten te vangen met een minimum aan benodigde tijd. Zo zie je maar weer ook heel gerichte en korte sessies kunnen erg lonend zijn.

Gerelateerde artikelen:

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *