Noorwegen, vistrip Lyngseidet, deel 2

Dit is deel 2 van het verslag van onze vistrip naar noord Noorwegen, in het Lyngenfjord bij Lyngseidet. Het verslag van het eerste deel is hier te vinden

Aankomst in het fjord, de materialen

Nadat we de materialen in de bus van Stein-Eric hebben geladen rijdt hij ons met zijn busje richting de huisjes. Een mooie tocht waarbij je al een goed beeld krijgt van de omgeving en de fjorden. Ook de oversteek met de ferry is leuk en geeft even tijd voor een kop koffie. Na ongeveer anderhalf uur komen we aan in Lyngseidet. Een klein lieflijk dorpje gelegen aan de mond van één van de baaien van het Lyngenfjord. Stein-Eric is de eigenaar van drie huisjes die op een prachtige locatie aan het fjord staan. De huisjes zijn ZEER luxe ingericht met comfortabele bedden, moderne keuken, twee badkamers, wasmachine, wasdroger en een woonkamer met breedbeeld-TV en DVD speler. Er zit zelfs een sauna in en droogfaciliteiten voor kleding en schoenen! De huisjes staan op een grote steiger die directe verbinding heeft met de steiger waaraan de boten liggen (30meter) en de ruimte waar je de gevangen vis kunt schoonmaken. Stein-Eric heeft twee typen boten: drie aluminium boten, 19ft, met veel dekruimte en een 50pk Yamaha en één grotere boot met een 200pk inboard diesel en huif. Wij hebben de aluminium boten gehuurd. De grotere boot is meer bedoeld voor de langere tochten op het fjord, of wanneer je met je maten op één boot wil vissen. Alle boten zijn voorzien van dieptemeter/GPS, zwemvesten en een gaff. Stein-Eric verzorgt dagelijks aanvulling van de brandstof en naast de standaard tank heb je ook extra jerrycans tot je beschikking.

Op ongeveer 300 meter lopen bevinden zich een pinautomaat, een goede supermarkt en een outdoorwinkel die ook (wat) visspullen verkoopt (waaronder in ieder geval lijnen, haken, pilkers en gummi’s). Kortom: alles wat je nodig hebt is in de buurt!

Stein verzorgt bij aankomst de introductie op de materialen , bespreekt een aantal veiligheidsaspecten en neemt met ons de waterkaarten door waarop een aantal hotspots staan gemarkeerd. Het vissen kan beginnen!

Help, dolfijnen!

Gebaseerd op de informatie die we tijdens de informatieavond hebben gekregen beginnen we met de technieken die ons zijn uitgelegd. We concentreren ons op het vissen met shads op kabeljauw en koolvis en het aanbieden van klein aavissen bij de bodem voor heilbot. De eerste twee dagen vissen we op de relatief ondiepe stekken vlakbij de kant (20-50 meter) op kabeljauw en op een paar plekken midden in het fjord die dieper zijn op heilbot (ongeveer 100m). Helaas leverde dat tot onze verbazing nagenoeg niets op. En midden op het fjord hadden we flink last van de wind die af en toe de kop op stak. Het lijkt er dus op dat de situatie zo kort na de winter (begin mei) compleet anders is dan de periode in de zomer waarin de vissers aanwezig waren die ons uitleg hadden gegeven. Navraag leerde dan ook dat de vis in grote getallen in de winter het fjord uittrekt richting de Barentsz zee en in het voorjaar pas weer in het fjord komt wanneer de aasvis dat ook doet. Daarnaast zagen wij dolfijnen en hadden we ze zelfs rond de boot. Wij helemaal uit ons dak van enthousiasme, wat een mooi gezicht. Stein-Eric reageerde daarentegen lichtelijk geïrriteerd in het Noors. Wat is het geval? We leren van Stein-Eric dat dolfijnen namelijk alle vis wegjagen.

We zullen het dus anders aan moeten pakken en moeten proberen de locale populatie die in de winter in het fjord blijft te vangen en uit de buurt te blijven van de dolfijnen. Deze “locale” vispopulatie lijkt veel meer gegroepeerd te liggen.

Het gaat hierbij steeds meer lijken op het snoekbaarzen in Nederland. Scherpe taluds opzoeken waarbij met name de onderkant van het talud de plek lijkt te zijn waar vis ligt. Dat zien we op de fishfinder waarbij we met ferme rukken aan shads en pilkers de vis proberen te verleiden. Toch lukt het nog niet goed de vis te vangen. Door toeval komen we erachter. Joeri staat op een gegeven moment wat balorig de pilker overdreven stil te houden en imiteert een bekende snoekbaarsvisser die dat op zijn video’s altijd benadrukt. En bam! De hengel wordt bijna uit zijn handen gerukt, grote kabeljauw! Als ik daarna de hengel tussen mijn benen steek om een kop koffie in te schenken en deze ook bijna overboord verdwijnt is het duidelijk: niks grote halen, rustig vissen! Met de pilker stilhouden vlak boven de bodem en daarboven een paar gummi’s die vrolijk meebewegen beginnen de aanbeten te komen. En daarbij zitten flinke vissen! De shads leveren nagenoeg niets op, dus daar stoppen we mee. Ook de locatie speelt een grote rol, de grote vis ligt geconcentreerd onderaan scherpe taluds zo rond de 70 meter, de kleinere vis met name rond structuren in de bodem waarlangs de stroming trekt op ondieper water (20-30meter). We beginnen nu goed te vangen! André vangt de eerste heilbot, klein, maar wel de eerste! En ondertussen hebben we ook door dat de zeewolven tussen de stenen op 20-30 meter liggen.  Met pilkers en stukken aasvis weten we ook die nu goed te vangen. Met name André en Roel hebben het trucje goed door!

Zo komen we dag 3, 4 en 5 goed door, met regelmatig veel vis waaronder een aantal mooie grotere maten. Wat we dan ook beter beginnen te begrijpen zijn de aasperioden. De vis komt zo’n twee uur voor hoogwater los en blijft dat tot ongeveer twee uur erna. Dan valt het stil. We besluiten ons daarop in te gaan richten, met als nadeel dat we waarschijnlijk oververmoeid raken. Maar ja, we zijn er om vis te vangen! Ons nieuwe schema is als volgt: we gaan het hoogwater volgen! Dus twee uur ervoor het water op, twee uur erna eraf, vis schoonmaken, eten (heerlijk, je eigen verse vis, perfect gekookt door kokkie-André!), boodschappen, paar uur slapen en het volgende hoogwater weer pakken. Dat kan natuurlijk zonder problemen want het is 24 uur per dag licht! En zo worden we steeds effectiever. Wel blijft de wind ons parten spelen op het grote fjord, daar kunnen we maar af en toe terecht. We blijven dat wel doen want heilbot zit in ons hoofd!

Aasvissen, heilbot!

Vlak voor de huisjes van Stein-Eric kun je prima aasvis vangen, ook als de vis nog niet in het fjord zit. Max en ik besluiten dat te doen voordat we het fjord opvaren. Ik tuig mijn spinhengel op met een veren-jig en laat deze naar de bodem zakken. Max doet hetzelfde. Al snel hebben we een paar aasvissen te pakken. Als ik later mijn aas opdraai en in het kraakheldere water kijk zie ik een donkere schaduw omhoog komen. Op ongeveer 6 meter diepte zie ik dat een heilbot mijn aas volgt! Snel hang ik de jig stil en wacht af. Ik zie de heilbot loeren. Hij zwemt een beetje onder mijn aas langs en laat het dan links liggen en verdwijnt in de diepte. Snel laat ik mijn jig weer naar de bodem zakken en draai hem rustig omhoog. En jawel! Daar is ie weer, vlak erachter. Opnieuw hang ik de jig stil en weer blijft de heilbot kijken. Deze keer wacht ik niet af. Met een gerichte beweging laat ik de jig op zijn kop vallen. Meteen volgt een aggressieve hap, hij grijpt het aas en ik sla aan: hangen!! Mijn arme Shimano Symetre molentje…… In niet meer dan twee seconden zit de heilbot weer op de bodem, mijn hengeltje kraakt tot in het handvat, wat een run! Langzaam voer ik de druk op en de heilbot komt mee. Tot een meter of drie onder de boot. Dan heeft ie er genoeg van en gaat in hetzelfde tempo weer op de bodem liggen. En dat gaat nog een paar keer zo, wat een geweld! En dit is niet eens een supergrote! Na een aantal keren heb ik de vis uitgeput in de oppervlakte en weet Max met een snelle beweging de vis in de boot te krijgen, binnen! Mijn eerste heilbot! Aan mijn spinhengeltje, fantastisch!

Driftzak, een uitkomst!

Iedere dag gaat het beter. Helemaal toen we de boten onder de knie kregen en met de meegebrachte driftzakken de boot goed op de plek konden houden of mooie gecontroleerde drifts konden maken vingen we goed. Joeri weet zelfs tijdens één van die driften een mega-vis te haken. Op ongeveer 50 meter diep krijgt hij een ferme aanbeet en daarna speelt de vis met hem. Een heftige dril volgt waarbij de vis meerdere keren vele meters lijn neemt. Na ongeveer een kwartier krijgt hij de vis boven en waar we dachten dat het om een heilbot zou gaan blijkt het een super-kabeljauw te zijn: 1 meter 32! Wat een vis! Luid gejuich klinkt uit de boot. Joeri is van ons de meest ervaren Noorwegen ganger en heeft zijn sporen er al verdiend maar zo groot heeft hij ze ook nog niet gevangen!

De laatste dagen gaan we op dezelfde voet door. Verticalend met pilkers, weinig bewegen, gecontroleerde drifts bij scherpe taluds. Elke sessie levert weer goed vis op. Dat blijkt overigens niet overal zo te zijn. Meerdere andere viskampen vangen slecht vertelt Stein-Eric. Hij is hierdoor erg nieuwsgierig geworden hoe wij dat doen en stapt zelfs bij ons in de boot om het mee te maken. Met name de techniek met de driftzak kent hij niet en heeft hij nog niet eerder gebruikt zien worden!

De vangsten

We vangen diverse vissoorten. Het meeste is kabeljauw. Maar ook zeewolf, schelvis, lom, leng, roodbaars en twee heilbotten komen boven. Af en toe belanden we in een schooltje kleine koolvis. Maar duidelijk is dat de grote koolvissen nog in de Barentsz zee zitten en niet in het fjord. Grote vis komt van ongeveer 70 meter onderaan het talud. De rest is kleinere vis van ondieper water. Max is de schelvis koning. Kan ook niet anders, want als je naar de foto kijkt dan lijken ze ook wel een beetje op elkaar grappen we!

De succesvolle technieken

• Houdt rekening met de periode van het jaar waarin je gaat; laat je goed informeren. De vangsten en benodigde technieken verschillen enorm door het jaar heen.
• Geef nooit op, de vis zit er! Blijf zoeken en nadenken en sla goed op wat werkt en bouw daarop verder. Ook praten met locals is dan van belang.
• Niet lang op een plek “blijven hangen”. Geen vis = wegwezen naar de volgende plek!
• Zeewolven liggen tussen de stenen op ongeveer 20-30 meter, als je beet gelijk krijgt gelijk hard trekken want ze zwemmen zich zo vast!
• Heilbot lijkt in deze periode op de zandplaten te zitten die oplopen van 50 meter naar ongeveer 20 meter. Daar hebben we ze althans deze keer gevangen.
• De periode net voor en net na hoogwater is het best; zorg dat je zo snel mogelijk weet wanneer de getijden zijn.
• In deze periode (begin mei 2009) lijkt rustig verticalen met pilkers en gummi’s vlak boven de bodem beter te werken dan actief vissen met shads (en pilkers). Als de vis nog niet in het fjord is moet je echt zoeken. Dat lijkt in de zomer anders te zijn, dan zit de vis overal, en groot (kijk maar eens op de DVD “Noorwegen”)!
• Vlak boven de bodem betekent vaak vastzitten; hou rekening met voldoende pilkers (150/200 en 300 gram).
• Om optimaal te verticalen is een driftzak essentieel; met de motor net in zijn achteruit tegen de wind in en de driftzak voor op de punt heb je boot volledig onder controle. Als je dan waypoints zet op de lijn van de taluds kun je prima gericht vissen en vind je ze ook makkelijk terug.
• Het is belangrijk de apparatuur aan boord zo snel mogelijk te leren kennen!
• Houdt rekening met de wind. Die is erg variabel. Niet alleen heeft dat effect op hoe je vist, en hoe je dus een talud kunt benaderen, maar je moet ook (veilig) terug kunnen komen.

Conclusie

Duidelijk is geworden dat ook in Noorwegen, hoe goed het vissen er ook is, niks vanzelf gaat. Je moet er rekening mee houden dat je de manier van vissen zelf moet ontdekken. En dat perioden in het jaar erg uitmaken. Toch is dit een absolute topstek. De faciliteiten zijn fantastisch. Het fjord is prachtig en erg divers en daardoor is er altijd wel een plek uit de wind te vinden. Er zitten veel vissoorten en je kunt daardoor meerdere technieken toepassen. Het aanreizen per vliegtuig is erg makkelijk en Stein-Eric verzorgt de rest. Het materiaal is top! Ik kan deze plek dan ook aan een ieder aanraden, je gaat het zeker naar je zin hebben!

Gr. John Smit.

Gerelateerde artikelen:

• Lyngenfjord, een verjaardagscadeau, deel 2
• Lyngenfjord Noorwegen, een verjaardagscadeau
• A week fishing in Lyngseidet, Norway
• Vistrip Lyngseidet, de laatste dagen
• Vistrip Lyngseidet Dag 3,4,5