Vissen en niks anders
Thuisgekomen van de lange dag met Timon duik ik bijtijds mijn bed in. Maar niet voordat ik André even gebeld heb over morgen. Ik stel voor niet te vroeg te beginnen aangezien het voor mij dan wel een heel taai verhaal zal worden. We spreken af dat ik André om 7:10 op pik van het station en dat is nog wel te doen.
Terug gekomen van een heerlijke vakantie kriebelt het behoorlijk. Er moet weer gevist worden en rap ook. Zaterdagavond doe ik al een poging om een roofblei te vangen, maar net als eerdere vruchtenloze sessies levert het enkel een paar windes op. Het uitzicht op vismoordende Polen en de constante regen maken het vissen er niet leuker op.
Dinsdag en woensdag heb ik ook een visdag gepland. Woensdag met André, dinsdag staat voorlopig nog open….
De hele week werd het weerbericht nauwlettend in de gaten gehouden. Volgende week op vakantie naar Rhodos en het zou toch wel erg fijn zijn om voor die tijd nog een dag het water op te gaan. Snoekbaarzen, graskarpers, karpers en zelfs een meerval zag ik de afgelopen visdagen, maar snoek werd met het warme weer met rust gelaten. Nu leek er echter ander weer aan te komen, interessant!
Met de aanhoudende hoge temperaturen zit een stevig potje snoeken er ook dit weekend niet in. Ik besluit dan maar wat nieuwe stekken te gaan verkennen om deze bij betere tijden efficiënt te lijf te kunnen gaan. Dan belt Michel, hij had via John gehoord dat ik nog een vismaat zocht en was benieuwd naar mijn plannen. Na kort overleg werd voor mij het roer toch omgegooid. De rivier op en werpend de snoekbaarzen belagen, zo luidde het plan.
Na een warme, maar lekker gevarieerde visdag op een grote rivier afgelopen weekend, met veel maar wel kleine vis, besloot ik vanavond nog even een poging te wagen op snoek. Na een paar broeierige dagen was daar eindelijk die verfrissende noordwesten wind en met de wetenschap dat deze later op de avond zou gaan afzwakken vermoedde ik dat er nog wel eens een mooie vis uit kon komen.
Na een weekend niet gevist te hebben ivm de laatste tentamens van dit studiejaar, werd het toch weer hoog tijd voor een leuke dag met de boot op pad. Omdat de rivieren vaak juist eind juni erg goed zijn werd er voor gekozen hier een dag naartoe te gaan. Met het warme windstille weer in het vooruitzicht geen al te hoge verwachtingen, maar een leuke vis zou er toch te vangen moeten zijn.
Midden in de week zit ik met Hendrik Jan aan de telefoon als hij naar mijn plannen vraagt voor komend weekend. Die zijn er nog niet echt en als hij oppert zaterdag nog wel wat tijd te hebben besluiten we samen een poging te gaan wagen.
Ik kom er helaas veel te weinig aan toe, die ‘verloren uurtjes’ aan de waterkant. Want alhoewel ik het liefst gewoon een hele dag buffel voor een of meer mooie vissen, blijven die verloren uurtjes toch altijd heerlijk. Geen hoge verwachtingen, één doel en dus gericht met een geringe hoeveelheid materiaal op pad.
Nadat we op zondagavond alle natte zooi uitstallen en genieten van een heerlijk avondmaal, is het tijd om te gaan bedenken wat we de maandag zullen gaan doen. We hebben min of meer drie opties. Het water waar medeauteur John dit weekend een leuke serie vissen gevangen heeft, een voor mij onbekende plas of natuurlijk de stek van afgelopen zaterdag.
Thuisgekomen na die prachtige opening start ik mijn pc op. Timon heeft een zip bestand met foto’s klaar en na wat vismaten gesproken te hebben besluit ik nog even een paar uurtjes slaap te pakken. André komt ’s avonds laat aan en we zullen de zondag en de maandag samen vissen. Zondag op de rivier en aangrenzende plassen, maandag laten we even afhangen van de vangsten.
Negenentwintig mei, de dag waar veel roofvissers naar uitgekeken hebben de laatste maanden. Persoonlijk heb ik mij prima vermaakt met een serie mooie karpers, veelal op de korst gevangen. Toch ben ik blij dat we weer mogen. Want dat het snoekvissen op nummer één staat spreekt voor zich lijkt mij!
Na zeven jaar Poldersnoeken.nl is het tijd voor wat anders. Vanaf heden kom ik het Dutchanglers team versterken en de website voorzien van de nodige verslagen en artikelen.
Na een half uur rijden moeten we volgens de kaart in de buurt komen. Koen en ik hadden op Google Maps al even gekeken en zagen dat er geen enkele weg direct aan het meer eindigt. Des te mooier natuurlijk, want dan is er ook geen trailerhelling en wordt er vanzelfsprekend niet of nauwelijks gevist. We zoeken een tijdje rond en dan zegt Herman het gebied te herkennen. Als we hier afslaan komen we bij het water. Zo gezegd zo gedaan…
We zijn ruim op tijd bij Shannon airport. Gelukkig land het vliegtuig van Koen ook prima op tijd en even later kunnen we de BBBB begroeten. Handen worden geschud en op de terugreis naar Killaloe zit de stemming er gelijk goed in. Er wordt dom geouwehoerd maar natuurlijk vooral over vissen gepraat, of dat veel minder dom is durf ik niet te zeggen, maargoed dat even terzijde.
Halverwege juli krijg ik een mailtje van Herman Molenaar. ‘Kom je nog bellyboaten in augustus?’ In eerste instantie had het in mei al moeten gebeuren, tezamen met Gerrit Jan Brinkman. Grote drukte op school en geldgebrek maakten het voor mij onmogelijk en dus zou ik later in het jaar komen. Halverwege augustus zou het moeten kunnen en Herman vraagt of ik de BBBB ook even een mailtje wil sturen. Die BBBB oftewel Bekende BellyBoatende Belg is Koen Vandecouter, die zich op dat moment in Zweden bevond. Na wat heen en weer gemail worden de tickets geboekt en is de vakantie een feit. Opnieuw naar Ierland, dat wordt weer genieten!
