Wat kan simpel vissen heerlijk zijn
Meestal sleep ik als witvisser een gigantische hoeveelheid hengelspullen mee naar de waterkant maar het kan ook anders…
Tweede pinksterdag, heerlijk weer en eigenlijk wel toe aan een rustig dagje. Na een drukke chaotische week op mijn werk was ik pas vrijdagnacht thuis uit het buitenland, zaterdag alweer vroeg op voor de viswedstrijd en zondag weer vroeg mijn bed uit om Luik- Bastenaken-Luik te fietsen. Mijn zoontje van vijf zei dat ik toch nog voer over heb van de viswedstrijd en vroeg of ik nog even wil vissen? Zo’n kereltje die al tactisch even kijkt hoe de vlag erbij hangt. Ik heb wel zin om even zonder al teveel gedoe aan de waterkant te zitten dus snel 2 telescoophengeltjes in de auto, voer, aas, twee kleine krukjes en gaan maar.
We kiezen een watertje in de wijk achter ons huis, lekker vlakbij. Ik tuig zijn hengeltje op met een eenvoudige dobbermontage, stel deze zo af dat het aas net op de bodem staat en maak een combi van een made met een caster aan de haak. Ik gooi er nog niet meteen voer in. Ik wil eerst even mijn hengeltje klaar hebben, hetgeen ogenblikkelijk commentaar oplevert: “hé pap, ik zei toch dat hier niets zit!” Ja, ja, wacht maar. Twee kleine handjes voer erin en direct gaat zijn dobbertje onder: een mooie voorn komt het water uit, onthaken en wederom nieuw aas erop. Ingooien en direct weer onder, ik kom zelf niet aan vissen toe maar dat geeft niet als je zo’n enthousiast ventje ziet. “Hé papa jij hebt nog niets!” Nee, ik ben alleen maar vis aan het afhalen en aas aan de haak te doen, de rest kan ‘ie helemaal zelf. Na een kwartier heeft ‘ie al een stuk of tien vissen en heeft een grote voorn verspeeld. Tijd om John even te bellen… Eerst zegt hij geen tijd te hebben maar even later belt hij terug en een half uurtje later zit hij ook met zijn zoontje aan het watertje en de één na de andere vis binnen te halen. We genieten allebei van die twee kleine mannetjes die fanatiek proberen de vissen te vangen en praten zelf alvast wat over het roofvisseisoen dat er weer aan zit te komen. Volgende week zondag spreken we samen af weer te beginnen.
Heerlijk met mijn zoon aan de waterkant
Kortom vissen hoeft helemaal niet moeilijk te zijn en soms is het ook gewoon lekker om even snel met een eenvoudig setje aan de waterkant te zitten. Ik heb heerlijk genoten van mijn zoontjes hengelkunsten en…. ik heb weer punten gescoord! “Pap volgende week weer kan ik je weer verslaan!”
Hahahah, idem vorige week!
“Wat kan ik goed vissen he pap? Ik vang veel meer dan jij”.
Tja, papa had het een beetje druk. Aas aan een haakje, visje van de haak, tuigje uit de knop, etc etc.
Maar het is o zo leuk om met kids aan de waterkant te zijn.
“Pap, kijk eens hoever ik deze steen kan gooien”
“Pap, kijk eens hoe hoog ik kan springen”
“pap pap, kijk eens!”
Maar wel vermoeiend :-)