Hèhè…eindelijk mogen we weer…
De plaats waar het moet gaan gebeuren is de Jachthaven van Deventer, ook wel de roeikolk genoemd. Op de dag voor de wedstrijd besluit ik alvast het parcours bekijken om te zien hoe we de 25 deelnemers netjes kwijt kunnen. Dan worden ’s avonds om een uurtje of 7 samen met Jos en Dick de stekken met 20 meter tussenruimte uitgezet. De verdeling is simpel: 13 stekken aan de Deventerzijde en 12 aan de IJsselzijde, de zijde waar de week ervoor tijdens een onderlinge strijd nog een mooi netje vis gevangen is.
Jachthaven van Deventer, “De Roeikolk” aan de IJssel
.
Ons prachtige rivierenlandschap
.
De volgende morgen is het vroeg opstaan. Aangezien voor Arne en mij de eerste wedstrijd ook meteen de aftrap onze rol als wedstrijdsecretariaat betekend besluiten we om wat eerder bij de haven te zijn. Arne vervroegde dit zelfs nog met een uur, omdat de ingang van de zomertijd op zijn wekker blijkbaar toch ook automatisch werkte. Lang hoefde hij niet te wachten want Dick was, zoals we van hem gewend zijn, altijd vroeg uit de veren. Een half uur later arriveer ik zelf en worden alle spullen klaar gezet voor de loting en de eerste betalingen van het nieuwe seizoen lopen binnen. Nadat alle 25 deelnemers aanwezig zijn, starten we met het loten van de stekken. We hebben ervoor gekozen dit in het vervolg met filmkokertjes te doen vooraf ingevulde deelnemerslijsten. De bedoeling hiervan is vooral om geen ”slaapstekken” in het wedstrijdparcours te hebben, omdat dit een vangstvoordeel geeft. Als eerste worden de invalidenstekken geloot en vlot daarna volgt de rest. Na de loting spurt iedereen zich als een bezetene naar de aangewezen stek en wordt begonnen aan de opbouw.
Stekken opbouwen
.
Als om half 9 Dick met zijn elektrische luchthoorn gekoppeld aan de accu van zijn electrokar het startsein geeft, begint het spervuur aan voerkorven. Altijd leuk om te zien dat dit bij sommigen slechts één korf duurt en anderen wel een half uur aan het smijten zijn… Na al het geweld keert vrijwel altijd de rust weer… zo ook vandaag…en iedereen settelt zich op zijn kist. Rustig blijft het ook bij mij het eerste half uur, totdat vanuit het niets de top in een hoepel wordt getrokken en kort daarna een mooie brasem het net in glijdt. Zo snel als deze eerste kwam, zo snel dienen ook nummers twee, drie en vier zich aan. Hmmm…gaat lekker, vooral omdat bij de buren de vis nog niet echt thuis geeft. Maar dit blijkt te vroeg gedacht, want zoals wel vaker is dan ineens de vis verdwenen.
Dit is het moment dat sommigen gebruiken om even gezellig bij de buren op visite te gaan om bij terugkeer te hopen op een ”loopvis” : ). Ikzelf ben niet zo’n loper en gebruik deze tijd liever om wat te schakelen door afwisselend de twee aangevoerde stekken te bevissen en met aassoorten te wisselen. De voerstek op 74 meter geeft een paar voorzichtige aanbeten maar deze zetten niet door, waarschijnlijke kleine of voorzichtig azende vissen. Dan maar het gebruikelijke belrondje in de hoop dat de vis denkt dat je dan even niet thuis bent, maar ook deze truc helpt me niet. Het blijkt overal niet wild te zijn met de vangsten. Aan de overkant heeft Tim een aantal vissen en ook Heinz zou een paar brasems hebben weten te strikken. Aan onze kant lijkt het tussen Patrick en mij te gaan, de anderen komen nog niet aan aantallen en veelal kleinere vis.
Een paar dikke vissen landen in het net
.
Als dan het laatste uur van de wedstrijd begint krijg ik vanuit het niets een prachtige aanbeet die heel mooi doorloopt en een brasem van ongeveer 1500gram in het net brengt. De vis weer terug op mijn eerste stek, want ik weet in korte tijd nog 3 soortgenoten te foppen met een made/caster combi. Wow…was dat even een lekker slotakkoord, maar zou het genoeg zijn? Dan is het zover en Dick laat de toeter weer klinken en brengt zo de eerste wedstrijd tot een einde. Iedereen breekt zijn visplek weer af, wat grappig genoeg altijd sneller lijkt te gaan als de opbouw. Dan is het tijd voor de weging, waarbij Arne en ik de Deventerzijde voor onze rekening nemen en Tim de overkant.
Variatie in afstanden om de vis te vinden
.
Het is al snel duidelijk dat ook aan de Deventerzijde de vangsten niet overhouden, want vanaf stek 13 t/m 8 is Gerrit hoog met 2280gram. Dan is de beurt aan mij en laat de weger 8200gram zien, ongeveer het gewicht dat ik verwacht had. Als we verder wegen richting de aanlegsteigers lopen de vangstengewichten iets op, maar komen gelukkig nog niet aan mijn gewicht. Totdat we bij Patrick aankomen die op stek 1 een aantal prachtig donkere brasems heeft weten te vangen, deze laten de teller doorslaan naar 8500gram en daarmee haalt hij de overallwinst naar zich toe. Mijn vangst is goed voor een tweede plaats en Leo weet met 3600gram de derde plaats te behalen door Tim nog net met 100gram voor te blijven. Ik kan niet anders dan tevreden zijn over vandaag.
Tijdens de 3e helft wordt er nog even nagepraat en komen we al snel tot de conclusie dat de aftrap van de competitie goed is geweest! Het weer werkte mee, iedereen heeft vis gevangen, geluiden waren overwegend positief en als belangrijkste we mochten er weer eens uit. Lekker hoor…we are ready for more : )
HSV ”De Stokvissen” Jeroen Vloon Arne Lodeweges
