Barbeel en barbelen in de Ardêche in Frankrijk, een belevenis!
Afgelopen zomer hebben wij onze zomervakantie naar Frankrijk verdeeld in twee gedeelten; twee weken in de Ardêche en de laatste week in de Dordogne. Zoals ieder jaar zijn de locaties uitgezocht op een combinatie van elementen die het voor iedereen in het gezin helemaal goed maken. Kleinschalige camping maar wel met alle faciliteiten, zwembad en speelgelegenheid voor de kinderen, leuke plaatsjes in de omgeving voor de dagelijkse uitstapjes en natuurlijk: viswater dichtbij voor de broodnodige ontspanning!
De rivier de Ardêche en de rivier de Dordogne staan bekend om hun goede visgelegenheid en in beide rivieren zou goed barbeel te vangen moeten zijn. En laat barbeel nu de vis zijn waar ik sinds 2009 mijn zinnen op gezet heb!
Ik richt mijn verslag op de Ardêche en de reden daarvoor kan kort zijn; in de Ardêche heb ik (veel) gevangen, in de Dordogne nagenoeg niets en in ieder geval geen barbeel. Beide rivieren zijn enorm verschillend. De Ardêche is waar wij zaten rustig stromend, relatief smal, warm en goed toegankelijk. De Dordogne daarentegen was snel stromend, breed en ondiep, koud (12graden!) en moeilijk toegankelijk (details over onze locaties onderaan dit verslag).
Starten met vissen op barbeel in de Ardêche bleek eigenlijk relatief eenvoudig. Je koopt een toeristenvisvergunning bij de locale tabakszaak (“Tabac” op de gevel), je zoekt een plek relatief kort achter een stroomversnelling en je gaat lekker zitten. Genieten van de prachtige natuur, roofvogels, ijsvogels, diverse eendensoorten, bevers, krekels, waterslangetjes en af en toe een Fransman of toerist die je lastig valt met de bekende vraag in verschillende talen: “heb je al wat gevangen?” / “gibt’s was? / “catch anything?” /”ca mort?”…… Ach ja, het hoort erbij en alles verliep in gemoedelijke sfeer. Gelijk een echt vakantiegevoel!
Was het starten van het vissen eenvoudig, de vis vangen is een ander verhaal. In het begin probeerde ik verschillende technieken, verschillende aassoorten en ook verschillende voerstrategieën. Uiteindelijk bleek maar één methode te werken: 25gr schuiflood met als onderlijn een gevlochten 20lbs karperonderlijntje (met een standaardhair montage) en een maatje 8 Gamakatsu Octopus Circle hook. Op de hair een vertrouwd blokje oude Goudse kaas (meegenomen uit Holland) en voeren met kleine balletjes “Brasem-killer” grondvoer die ik gekocht heb bij Sanders Hengelsport in Maarssen. En natuurlijk regelmatig kleine stukjes kaas bijvoeren. De Circle hook zorgde voor het directe haken, kort op de hengels vissend was ik ook op tijd met het opnemen van de hengel om “vastlopers” te voorkomen.
Maar wat het allerbelangrijkste bleek te zijn was de locatie van je aas in het water! Tijdens een kanotocht met mijn zoon had ik in het kraakheldere water de barbelen zien liggen. En wat mij opviel was dat ze alleen maar in groepen lagen (soms wel meer dan 50 op één rotsblok) en alleen in de buitenbochten strak tegen de stenen of rotspartijen aan. En dan met name die buitenbochten die kort achter een stroomversnelling lagen! Hier was de rivier ook het diepst (2-3 meter). Het was dus zaak om daar je aas te presenteren. Hetgeen overigens ook betekende dat je (zeer) regelmatig vastzat en je materiaal verspeelde. Het is dus de moeite waard voldoende materiaal mee te nemen! Bijvoeren om de vis op de plek te houden was ook wat het verschil maakte.
Bovenstaande kennis leidde ertoe dat ik begon te vangen, in flinke aantallen! En hoewel er geen monsters zijn uitgekomen heb ik veel schik gehad. Tien barbelen in een uur lukte prima en als je dan ook je kinderen erbij hebt die hun visje vangen en mijn vrouw die lekker een boek erbij leest is het helemaal prima. En zeker wanneer je met licht materiaal vist heb je grote schik, de vissen zijn net als in Nederland oersterk en kerngezond en de aanbeten zijn echt geweldig fanatiek! Hou je hengel maar vast of wees dichtbij!
Ook heb ik met een Franse “local”, Madjao, die ik had leren kennen nog twee avonden laat doorgevist tot vroeg in de ochtend. Qua aantallen maakte dat geen verschil, qua grootte wel. De grootste barbelen ving ik ’s nachts (grootste 57cm) en daarnaast hadden we leuke bijvangst: twee grote schubkarpers die veel pret veroorzaakten…… Ik heb nog nooit zo langs de rivier lopen rennen om op licht materiaal een bijna 20ponds turbo-rivier-schub onder controle te krijgen, hilarisch!
Alles bij elkaar dus een geslaagd avontuur: een prima plek voor veel vis en prachtige natuur in een typisch Franse omgeving!
John Smit
Waar zaten wij?
In de Ardêche hadden wij geboekt op Camping Cros d’Auzon in Vogué, een werkelijk prachtig gelegen plaatsje! Deze rustige camping ligt aan de rivier buiten het dorp en heeft goede faciliteiten. De oeverplekken aan de rivier bij de camping zijn niet geschikt voor barbeel (te rustig water en ondiep). Daarvoor moet je richting het dorpje zelf of lager stroomafwaarts. Daar zijn diverse plekken makkelijk te bereiken en goed te bevissen. De rivier zelf is hier nog relatief klein en de omgeving rustig en vriendelijk. Meer stroomafwaarts (ongeveer 20 km) richting de echte Gorges d’Ardêche is de rivier groter en breder maar heeft het ook gelijk het karakter van de Costa del Sol; druk en dus enorm toeristisch, zowel op de oever als op het water (kano’s). Bij de “Tabac” op de rotonde vlakbij de camping kun je een visvergunning kopen en ook een aantal basis-vismaterialen. In Aubenas, de grotere plaats op ongeveer 10km afstand zit een prachtige hengelsportwinkel waar je je hart op kunt halen.
In de Dordogne zaten wij op camping Le Cros d’Auzon in Monceaux sur Dordogne, vlakbij het plaatsje Argentat. Opnieuw een rustige eenvoudige camping direct aan de rivier met redelijke faciliteiten. De visvergunning koop je in de bistro 5 km verderop langs de weg. Toch moet je op dit stuk van de rivier voor barbelen niet zijn. Geen goede plekken in de omgeving, te koud en teveel waterplanten. Wel moet je hier zijn als je van vliegvissen op forel houdt of gericht wil vissen op kopvoorns en baars. Prachtige natuur en heel veel roofvis, schitterend!