De zoektocht naar een nieuwe visboot

Een visser en zijn visboot. Verbaasde blikken bij vrouw of vriendin als er bedragen genoemd worden. Want dat een beetje boot veel geld kost, dat moge duidelijk zijn. Toch is het gewoon heerlijk. Een eigen boot, een eigen mini-imperium. Vissen waar jij wil, wanneer jij wil.

Tien jaar geleden, toen 14 jaar oud, kocht ik mijn eerste visboot. Moest opa destijds vragen om wat aandelen te mogen verkopen. De blik in zijn ogen zei genoeg. Zelf fervent visser, ook vanuit de boot, en dus begreep hij het helemaal.

Er werd gezocht en gekocht. Een Placom 420 met 5 pk mercury en simpele dieptemeter. Man wat een avonturen beleefden mijn vismaten en ik vanuit deze boot. Toen de visserij serieuzer werd en ik bovendien mijn rijbewijs haalde, werd besloten om ook de boot aan te passen. Het kajuitje ging er af, voorin kwam een werpdek. Trailer onder de boot en een 8 pk motor erachter. Weer twee jaar verder werden ook de looks opgeknapt en ging het vermogen nog verder omhoog. Met 15 pk vliegt de boot over het water. Dieptemetertje hier en daar, elektromotor erbij. Al met al blijf je investeren en aanpassingen doen aan je boot.

10 Jaar trouwe dienst, mijn Placom 420

Toch is er één ding wat je niet aan je boot kunt veranderen, en dat is het formaat. Met het steeds meer specialistisch worden van de verschillende visserijen, zeul je ook elke keer weer meer materiaal mee aan boord. Daarnaast vis ik toch het liefst op groot water. Dat ging op zich prima met mijn Placom, maar een beetje extra stabiliteit en comfort, maken het vissen toch fijner. Dat er een nieuwe boot moest gaan komen lag dus vast, maar wat voor boot dan?

Geen enkele boot is perfect

Zo, die stelling gooi ik er direct maar even in. Wie op zoek gaat naar de perfecte visboot, komt bedrogen uit of koopt nooit wat. Elke boot heeft zijn plussen en minnen. De kunst is om voor jezelf te bepalen welke plussen en minnen het zwaarst wegen voor jou visserij. Een simpele vergelijkingssheet kan daarbij helpen, maar het kan natuurlijk ook uit het hoofd. In dit artikel wil ik laten zien hoe ik toch een keuze gekomen ben. Hierbij kun je het eens of oneens zijn bij mijn mening over bepaalde punten, iedereen heeft immers zijn eigen wensen, het gaat in deze vooral om het proces en de gedachtegang achter het vinden van de meest optimale visboot.

Ontwerpeisen

Als junior Design Engineer op een scheepswerf kom ik ze regelmatig tegen. Ontwerpeisen vanuit de klant, gevolgd door ontwerpcriteria vanuit onze engineering. Nu heb je bij fabrieks(vis)boten niet echt de mogelijkheid om je ontwerpeisen om te laten zetten in ontwerpcriteria, jou ontwerpeisen kunnen je wel naar een bepaald model/type schip sturen.

Ontwerpeisen geven eigenlijk antwoorden op de vragen ‘wat wil ik’ en “’wat kan ik’. Hierbij is ‘wat wil ik’ overigens vaak veel makkelijker in te vullen dan ‘wat kan ik’. Het is daarom verstandig om te beginnen met ‘wat kan ik’, en de uitkomsten daarvan te gebruiken als input voor ‘wat wil ik’. ‘Wat kan ik’ zijn immers de beperkende factoren. Hieronder een aantal zaken waar ik rekening mee heb gehouden.

Wat kan ik?

Gewichtsbeperking:

Met mijn huidige auto, een voorwiel aangedreven  1.8, kan ik niet elke boot fatsoenlijk traileren. Althans, niet op de wat minder fraai aangelegde hellingen. Misschien nog wel belangrijker is het maximum gewicht wat deze auto mag trekken. Ongeremd valt dat vaak aardig tegen. Bij een zwaardere boot is een geremde trailer dan ook een bijkomende kostenpost.

Voor een totaalgewicht van zo’n 600 kilo (ongeremd), kom je dan minus trailer (150), motor (80) en toebehoren (80) op zo’n 300 kilo voor de lege boot. Lichter is beter in dit geval, want die 80 kilo toebehoren (accu, benzine etc) is al aan de krappe kant natuurlijk.

Budget:

Grootste probleem voor de gemiddelde booteigenaar ben ik bang. Hoeveel wil, maar vooral, hoeveel kan je besteden aan je toekomstige droomschip? Of nog erger, hoeveel mag je besteden van de baas? J Nu moet ik eerlijk zeggen dat voor mij het budget een nogal rekbaar begrip bleek, naarmate ik verder kwam in de wereld van de visboten. Binnen mijn budget/plan past in ieder geval geen nieuwe auto, dus het bovengenoemde gewicht is daarmee vastgelegd.

Wat wil ik?

De ontwerpeisen, het leukste gedeelte. Dromen over wat je allemaal wil met je nieuwe boot!

Aluminium versus polyester:

Oftewel een ‘varend bankstel’ versus een ‘plastic fantastic tupperware schuit’, als ik de bijnamen mag geloven. Zou ik een boot onder de 4,5 meter kopen, dan werd het honderd procent zeker weer een polyester boot. Door het wat hogere gewicht van een polyester boot driften deze gewoonweg beter dan de kleinere maten aluminium boten. Boven de 4,5 meter wordt dit hogere gewicht echter juist weer het probleem, kijkend naar mijn gewichtsbeperking. Bijkomend voordeel van een aluminium boot is dat deze in de meeste gevallen al helemaal juist ingericht is voor het vissen, dat is bij het gros van de polyester boten vaak een ander geval. Voor mij was de conclusie al vrij snel gemaakt, het zou een aluminium visboot gaan worden.

Traileren:

Dat wil ik kunnen blijven doen op de plekken waar ik het nu doe. Oftewel niet alleen goed begaanbare hellingen, maar ook de mindere, steilere of zelfs plekken waar helemaal geen helling aanwezig is. Met mijn huidige auto kom ik dan terug bij de gewichtsbeperking. Een ‘lichtgewicht’ boot moet het dus worden.

Formaat

Gekoppeld aan het gewicht, zo groot mogelijk natuurlijk. Een lengte van 16 voet is prima. Langer is in mijn ogen overbodig, maar tevens ook al snel te zwaar. Korter, een 15 voeter zou net gaan, maar is wel de ondergrens. Anders is het verschil ten opzichte van mijn huidige boot te klein.

De breedte is meer van belang. Zoals ik al eerder aan gaf vis ik het liefst op groot water en dan is een brede visboot wel zo prettig. Deze schommelt minder dan een smallere visboot. Na een aantal verschillende boten bekeken te hebben, kwam ik tot de conclusie dat je binnen de aluminium visboten eigenlijk twee groepen hebt.

< 2.00 meter breed, oftewel de lichtgewichten van maximaal zo’n 350 kilo
> 2.00 meter breed, de zwaargewichten van minimaal 350 kilo

Voor mij zou het dus een boot worden in de categorie <2.00 breed. Hoe breder hoe beter, binnen deze ‘beperking’. Binnen deze afmetingen kwam ik tot de volgende kandidaten, met hun specificaties volgens de verschillende websites.

Een bijkomend voordeel van de lichtgewicht visboten is dat er geen hele grote motorvermogens achter hoeven om goed te kunnen varen. Ik wil, ook met oog op (toekomstige) brandstofprijzen, eigenlijk maximaal 30 pk gaan varen. Of mijn visboot 30 of 40 vaart is voor mij minder van belang, ook al is hard varen natuurlijk ook best leuk… Ga je kijken naar een boot van 350 kilo of meer, dan komt daar toch al minstens 50pk bij kijken om echt lekker te kunnen varen. Niets zo vervelend als een visboot die bij wat ruiger weer en zwaardere bepakking niet goed in plane komt. Bovendien kost niet in plane komen vrijwel net zo veel brandstof als op volle snelheid varen, alleen vaar je half zo hard.

Type visserij:

Ik vis vrij allround binnen de roofvisserij, maar werpend vissen heeft toch wel mijn voorkeur, boven al het andere. Een nieuwe boot moet dan ook aansluiten bij deze visserij. Belangrijkste voor de werpende visserij is een verhoogd werpdek. En dan zowel voorin, als achterin de boot, zodat je niet te dicht op elkaar hoeft te staan tijdens het gooien. Een erg belangrijk criteria voor mij, zodoende vind je hem dan ook vaak terug in de tabel hierboven. Als ik dan toch veel geld moet uitgeven aan een visboot, dan moet deze in ieder geval in grote lijnen aan al mijn eisen voldoen. Het echte verbouwen laat ik liever achterwege.

Minstens zo belangrijk voor de werpende visserij, zijn de drifteigenschappen van de visboot. Een boet die goed haaks op de wind drift is goud waard en het is nu eenmaal een feit dat polyester boten over het algemeen de betere drifteigenschappen hebben. Dit met name door het diepere onderwaterschip. Goed, ik ging voor aluminium en dan is het zaak om verschillende onderwaterschepen met elkaar te vergelijken. Hierbij viel op dat de Starweld als één van de weinige een diepe V bodem heeft. Dit, in combinatie met zowel een werpdek voor als achter, wekte direct mijn interesse.

Indeling:

Een werpdek voor en achter dus, maar hoe zit het met de rest van de indeling? Ik wil graag een bun, maar daarnaast is het wel prettig om zoveel mogelijk spullen zodanig op te kunnen bergen dat het niet in de weg ligt. Zeker tijdens het vliegvissen is alles wat los ligt/ uitsteekt een drama, dus hoe meer opbergruimte hoe beter, in dat geval. Dit in acht nemend, kwam ik tot de conclusie dat de beide alumacrafts voor mij als eerste afvielen. Geen werpdek achter, hengels onder de vloer of gebogen opbergen in de hengelkast en daarnaast zit de bun in één van de zijkasten weggewerkt, wat de stabiliteit niet ten goede kan komen. De laker serie van Tracker heeft ook de bun in een zijkast en geen kasten in het werpdek. Daar zou dus best veel aan verbouwd moeten worden en in dat geval wordt het alsnog een dure boot. Kijken we naar de beide Lunds, dan is de indeling van de Rebel een stuk praktischer dan die van de Fury als het gaat om opbergruimte, met name in het werpdek. Sterker nog, op het ontbreken van het werpdek achter na, vind ik de Lund Rebel zelfs één van de meest passende boten uit mijn vergelijkingssheet.

Over de op maat gebouwde boten, Marcraft en Tomasco, is helaas niet alle info te vinden op internet. Zo zijn er nergens gewichten genoemd, maar wat ik zo hoor en denk, is dat deze boten aanzienlijk zwaarder zijn door de toepassing van 4mm aluminium in plaats van maximaal twee bij de Amerikaanse boten. Dat heeft zo zijn voordelen, met name als je een keer een hard stuk drijfvuil over het hoofd ziet, maar betekend wel dat het (electro)motor vermogen aangepast moet worden voor goede vaareigenschappen. Dit maakt de totaalprijs weer aanzienlijk hoger, en mijn huidige auto trekt het gewicht simpelweg niet.

Blijven er twee boten over. De Tracker V15 Tiller en de Starweld 1674TL. De Tracker heeft een fraaie indeling met veel ruimte voor een 15 voeter, maar is dus wel een stukje kleiner dan de Starweld. Opvallend is dan wel het veel hogere gewicht van de Tracker tov de Starweld. Heeft vermoedelijk ook weer met gebruikte plaatdiktes te maken, maar het scheelt toch een buitenboordmotor qua gewicht!

Welke boot blijft dan over?

De Starweld 1674TL. Diepe V bodem, werpdek voor en achter. Dit past geheel bij mijn wensen. Het voordek is praktisch ingericht qua opbergruimtes en bovendien groot van formaat. Achter ook een riant werpdek met ook daaronder opbergruimte. Onder andere voor de benzinetank en eventueel een accu. Tweede opbergplaats voor de accu bevindt zich onder het werpdek. Grote bun (95 liter) is daarbij ook niet verkeerd, al moet wel blijken wat deze gevuld doet met de stabiliteit, aangezien hij niet helemaal in het midden van de boot gepositioneerd is. Toch verwacht ik, gezien de geringe afstand tussen zwaartepunt bun en dwarsscheeps zwaartepunt boot, geen noemenswaardig probleem.

Veel opbergruimte onder het werpdek, voor een ‘schoon schip’

De Starweld heeft de bun net uit het midden en daarmee een extra opbergvak

Een ander punt waarin de Starweld afwijkt ten opzichte van de andere visboten zijn de zijkasten die doorlopen tot bovenkant romp, waarbij de onderste helft is vol geschuimd en dus niet te gebruiken als opbergruimte. Nadeel van deze uitvoering is dat je geen hengels of kunstaas op de zijkasten kunt leggen, althans niet zonder het risico dat ze overboord vallen. Echter, na het proefvaren met deze boot, zie ik ook wel weer de voordelen van deze hoge zijkasten. Ze geven het gevoel dat je echt in de boot zit en je wordt genoodzaakt je rotzooi een beetje op te ruimen ipv overal neer te smijten. Voor het toch plat opbergen van de hengels zie ik wel oplossingen in de vorm van hengel opbergsystemen die je ook tegen de zijkant van de romp kan monteren. Zoals ik in het begin van dit artikel al zei, de perfecte visboot is een lastig verhaal als geld een rol speelt. Belangrijker is dat je mogelijkheden ziet om perfectie te benaderen.

Hengels van 2.10 passen zonder problemen in de hengelkasten

En daar ga je dan, op naar de Nautische Unie in Delfzijl voor een kijksessie bij misschien wel je nieuwe visboot. Even zitten, even voelen. Ja dit ziet er allemaal toch wel heel goed uit. Een offerte wordt opgemaakt en thuis begint het bomen. Ga ik dan toch mijn budget oprekken? Ik zou eigenlijk… Uiteindelijk moet een proefvaart de doorslag geven, want hoe fantastisch een boot er ook uit ziet in de showroom, het is op het water waar hij zich uiteindelijk waar moet maken.

Dus nogmaals naar de Nautische Unie, waar ik een afspraak heb staan voor een proefvaart. Naast proefvaren wil ik de boot ook graag zelf traileren. Gewoon om even aan te voelen wat deze boot ‘doet’ achter mijn auto. Mijn schattingen blijken op dat gebied te kloppen, want traileren gaat met twee vingers in de neus. Ook als de boot er na de proefvaart uit moet.

De boot wordt mij aangeboden inclusief een 40 pk yamaha. Meer vermogen dan wat ik in gedachten had, maar op zich geen straf natuurlijk… Na wat korte manoeuvres om te kijken hoe de boot reageert, gaat het gas even helemaal open. De boot springt werkelijk in plane en knalt er vandoor. Wat me opvalt is dat, ook op hoge snelheid, de boot heel scherp stuurt. Handig op de rivieren waar nog wel eens wat ongewenste items drijven.

Starwelds deep V hull

Er staat deze dag een stevig windje en dus kan ik ook prima de drifteigenschappen en stabiliteit testen. Terwijl ik de boot laat driften loop ik door de boot, ga op de zijkasten staan en kijk tevens hoe de boot reageert op de 55lb elektromotor. Ziet er veelbelovend uit allemaal! Wel moet er nog wat aan de gewichtsverdeling gedaan worden, maar dat is niet zo gek, de boot is nu immers helemaal leeg.

Na een dik uur varen gaat de boot weer op de trailer en rijden we terug naar de Nautische Unie, wat overigens nog geen minuut rijden is. Ik ben er wel uit. Budget is (gelukkig) een rekbaar begrip op dit moment en deze set voelt gewoon als een juiste keuze. Ik zie een paar kleine aanpassingen die de boot helemaal naar wens zouden maken en hier wordt  geen probleem van gemaakt.

‘Min’punten

Zijn die er dan helemaal niet? In mijn ogen is een vergelijk pas eerlijk als je de plussen en minnen tegen elkaar afweegt. Daar waar de Starweld op indeling en vaareigenschappen heel hoog scoort, doet de afwerking van de boot wel onder voor die van bijvoorbeeld Lund en Alumacraft. Dit zit hem dan vooral in afbouwdetails. Vraag is hoe zwaar je dit laat wegen in je keuze voor een visboot. Persoonlijk vind ik dit van ondergeschikt belang. Van buitenaf ziet de boot er gewoon super strak uit en daarnaast blijft het natuurlijk een visboot.

Eenmaal thuis, tijdens het klussen, kwam ik constructietechnisch nog wel  wat punten tegen. Zo had er bij het in elkaar zetten van de boot beter nagedacht kunnen worden over het eventueel weer uit elkaar halen van de verschillende onderdelen, met oog op kabels trekken bijvoorbeeld. Wederom een ‘min’punt waar je tijdens het vissen niets van merkt en bovendien weet ik niet of het bij de andere Amerikanen (veel) beter is.

Van buitenaf ziet de boot er gewoon strak uit

Mee naar huis

Weer twee weken later ga ik de boot halen. Man wat een genot om op de terugweg twee uur lang die boot in de binnenspiegel te zien. Hij is van mij, helemaal van mij!

Gedurende het gesloten seizoen doe ik nog wat aanpassingen. Voor de gewichtsverdeling wil ik graag mijn accu voorin hebben, dus moet er een kabel onder de vloer door. Een tijdrovende klus, maar goed zelf uit te voeren. Daarnaast wilde ik onder het achterdek graag opbergruimte voor mijn kunstaas. Op deze plek stond nu een accubak, deze heb ik zo ver mogelijk naar achteren geplaatst, waarna er perfect een stapel kunstaasdozen voor pasten.

Werpdek achter, met aan bakboord ruimte voor een aantal pluggendozen

Natuurlijk zijn er een aantal hengelsteunen op de boot geschroefd. Standaard heeft de Starweld 2 Scotty flush mounts halverwege de zijkasten. Ik heb zo mijn persoonlijke wensen qua posities maar door de hoge zijkasten is het uitermate makkelijk om hengelsteunvoetjes te plaatsen. Je hoeft geen verlengstukken toe te passen op deze boot.

Omdat ik regelmatig alleen vis, en dus met de zelfontspanner foto’s moet maken, wilde ik ook een goede statiefpositie/verbinding maken met de boot. Dit is prima gelukt door een luxe statiefkop te monteren op een scotty voetje. Deze kan ik nu op meerdere plaatsen vast in de boot zetten. Zou zelfs hele dagen kunnen filmen op deze manier. Ideaal!

Tangen, hengels, camera, alles paraat!

Inmiddels, twee visdagen verder, kan ik alleen maar concluderen dat ik de juiste keuze gemaakt heb. Oké, 30 pk was zeker voldoende geweest voor deze boot, maar die 40 zat er nu eenmaal bij en met 50-54 km/h over het water knallen is op zich ook niet onaardig… De boot drift super, stuurt scherp en luistert prima naar de 55 ponds elektromotor. Precies zoals ik wilde. De ruimte aan boord is fantastisch, vrijwel alle spullen passen in één van de kasten waardoor je een mooi ‘schoon schip’ hebt tijdens het vissen. Ik ga hier nog veel mooie dagen in beleven!

Starweld 1674TL in volle glorie

Groet,
Volkmar

Starweld is de nieuwe naam van Monark visboten. Meer info over deze visboten vind u op de site van de Nautische Unie, of via aluvisboten.nl

Gerelateerde artikelen:

• Latham Island, Zanzibar, Tanzania
• Zanzibar – Pole pole versus hardcore vissen
• Location GTX – Deel 7 “De finale”
• Location GTX – Deel 6
• Location GTX – Deel 5