Back for more…

Op vrijdag gaat de telefoon, het is Roel die vraagt of ik zondag wat te doen heb. Na alle verhalen willen hij, John en Michel het graag proberen op de stekken waar Hendrik Jan en ik zo goed hebben gevangen, afgelopen dinsdag. De raderen boven draaien op volle toeren, ouders nemen de auto mee, als ik met de trein ga moet het lukken, zaterdagavond afreizen naar Roel, zondag vissen, zondagavond… Ja ik kan!

Zaterdagmiddag sla ik nog even wat shads en zware loodkoppen in bij de hengelsportzaak waarna ik thuis de spullen klaarmaak. Een grote reistas voor visspul, warmtepak en warmtelaarzen. Hengelkoker erbij, rugtas met kleding… Pfff dat wordt weer wat in de trein!

Rond de klok van negenen stap ik weer uit de trein. Roel staat al te wachten en nadat we elkaar de handen schudden laden we de spullen in zijn auto. Een korte rit later ploffen we neer op de bank, ik maak kennis met de rest van het gezin en we drinken een paar biertjes. Redelijk bijtijds zoeken we de bedden op, morgen weer vroeg dag.

Net als dinsdag hebben we een forse rit voor de boeg. Halverwege zullen we Michel en John tegenkomen, om vervolgens achter elkaar verder te rijden. Door een kronkel in de hersens blijken we echter beide op een andere carpoolplaats te staan, op een geheel andere snelweg en tevens een totaal andere route… Geen punt, dan zien we elkaar bij de helling.

Het is nog donker als we arriveren. John en Michel zullen een klein kwartier later aankomen en dus besluiten we alvast alles klaar te maken. Ik moet mijn hengels toch nog optuigen, dus dat scheelt alweer een zenuwachtige start, knopend op het water…

Eenmaal te water stuiten we op een probleem. De, amper een jaar oude, Honda van Roel start niet. Het lijkt er op dat de brandstof niet wil ontbranden, dan wel niet in de verbrandingskamer terechtkomt. Nu heeft Michel tegenwoordig genoeg vermogen achter zijn boot hangen om een mammoettanker op sleeptouw te nemen, maar echt ideaal zal dit niet zijn een hele dag lang. We zijn dan ook blij dat de motor, wanneer we hem op half gas proberen, toch start en varen rap naar de eerste stek.

Ik stel voor om eerst te gaan speedverticalen. Dit was dinsdag de meest succesvolle methode en bovendien kun je snel veel water afdekken op deze mannier. Eerste drift op 7,5 meter en dan steeds een halve meter ondieper, zo stel ik voor. Roel stuurt de boot het talud op en zonder erover na te hoeven denken hang ik een forse witte shad aan de onderlijn. Als Michel en John even later gearriveerd zijn krijg ik al snel een vlammende aanbeet en mag ik de eerste snoekbaars van de dag noteren. Ze liggen er nog!

De eerste is snel gevonden!

We vissen verder en het duurt niet lang of ook nummer twee, een vis van achter in de zestig, komt even het daglicht aanschouwen. Ik geef de kleur en type shad door aan de rest en we vissen verder. Opvallend is dat Roel dezelfde shad gebruikt, maar deze, iets grijzig en met een zwarte rug, wordt totaal genegeerd. Dit terwijl ik nog twee fikse aanbeten weet te missen. Ook Michel lost een vis op de fireball en even lijkt het er op dat het weer net zo´n feest gaat worden als de vorige keer.

Knappe vis!

Dan komt plots de mist opzetten en stoppen de beten per direct. Daar waar we dinsdag juist volop vis vingen in de mist is het nu compleet over. Of zou er veel gevist zijn de afgelopen dagen? We proberen een en ander, langzaam en snel, fireball, sleepje en shads, maar weten geen enkele aanbeet meer uit te lokken. Omdat we er van overtuigt zijn dat de vis er wel ligt tover ik mijn rangevib verticaalplug weer tevoorschijn. Deze leverde dinsdag op dode momenten ook een aantal aanbeten op, zo vertel ik tegen Roel. En dat het niet de eerste keer was dat deze plug juist scoorde wanneer shads hem lieten afweten, vertel ik er direct achteraan. Mijn vertrouwen wordt reeds binnen enkele minuten beloond, want als ik de plug na een ferme haal weer laat afzinken wordt deze met een enorme beuk onderschept, wat een knal!

Daar waar Hendrik Jan en ik dinsdag regelmatig aan een grote baars dachten, terwijl het een snoekbaars betrof, zo wordt ik nu juist voor de gek gehouden door wat aanvankelijk een mooie snoekbaars lijkt. Rustig en met flinke druk op de lijn dril ik de vis vijf meter omhoog, om dan zowat achterover de boot uit te rollen, wat een monster… baars!

Ik schreeuw bijna naar Roel dat hij het net klaar moet pakken, dit is een vijftiger en zo niet dan eet ik mijn pet op (dat kun je rustig denken als je die toch vergeten bent…) de vis spurt een paar meter terug de diepte in om woest bonkend weer naar het oppervlak gedirigeerd te worden, dan gaat in één haal het net eronder en mag ik mijn trofee aanschouwen. Niet normaal wat een bak! Snel op de plank ermee.

Mijn vermoedens bleken meer dan juist. Met 51cm een echte specimenbaars, vier centimeter boven mijn oude PR. Wat een waanzinnig mooie vis, snel op de foto ermee.

Megabaars!

Wat een monsterlijk mooie vis!

Ik stuur een smsje naar John en vraag direct of zij nog wat beleefd hebben. Het antwoord is negatief en we besluiten rustig in hun richting terug te vissen, om daarna wellicht een andere stek te bezoeken. Ik mis nog een beet op de verticaalplug maar dan lijkt ook deze plug niet langer in smaak te vallen bij de rovers.

Als we een ondiep bultje meepakken vouwt mijn bijhengel mooi dubbel. Eerst slaan dan denken en tot mijn genoegen begint een mooi gewicht te bonken aan de andere kant van de lijn. Een kleine voorn op de fireball bleek genoeg om deze fraaie 70er snoekbaars over de streep te trekken, waarmee de dag voor mij toch al weer knap succesvol begint te worden.

Als we een tijdje met John en Michel opvissen zakt plots de steunhengel van Roel mooi door, de baitrunner geeft lijn af en snel wordt de haak gezet. Direct wordt duidelijk dat een grote snoek het op een sleepje aangeboden voorntje wel zag zitten, want een lange, niet te stoppen run is het eerste wapenfeit van deze vis. Een minuut lang lijkt het er op dat Roel beloond gaat worden met een flinke snoek, maar dan valt plots de spanning weg. De snoek is door de 40 ponds fluor carbon gegaan en zwaar balend blijft Roel achter… Voor mij de reden om nooit zonder onderlijn te vissen, ook al zou dat misschien een paar vissen schelen.

We besluiten nog een keer te speedverticalen en dan een andere stek op te zoeken. Redelijk vlot wordt mijn witte Mitchell Pulse shad onderschept maar helaas lost de vis direct. Als dan ook nog blijkt dat de vis de staart van mijn shad eraf gesnoept hebt baal ik even, hier had ik er natuurlijk maar één van bij me vandaag… dom…

Uren van stilte breken aan. We verkassen twee maal, varen flinke afstanden en proberen een aantal verschillende stekken op verschillende dieptes. Eenmaal wordt er een voorntje van mijn fireball gesnoept, verder blijft het vooral erg stil. Bij John en Michel is het niet anders, zij hebben nog steeds geen enkele vis in de boot gehad zelfs. Het is taai vandaag, al valt dat voor mij reuze mee…

We besluiten een heel eind te gaan varen, naar een totaal andere stek die Roel in het verleden een paar hele mooie dagen heeft opgeleverd. De wind snijdt in onze gezichten, we moeten het er voor over hebben. Ik droom nog even weg naar die monsterbaars eerder op de ochtend… Whop, daar gaat mijn per overboord… We vissen hem op maar het beloofd een frisse middag te worden…

Op de nieuwe stek besluiten we eerst maar weer wat te speedverticalen, we zijn nog geen vijf minuten onderweg als mijn salt shaker met een mooie tik onderschept wordt, heftig stompen duidt op een leuke baars. Midden dertig en puntgaaf. Snel onthaken en weer terug.

We hopen de vis gevonden te hebben maar niets lijkt minder waar. We vissen een groot gebied uit maar kunnen geen aanbeten noteren. Ook het uitwerpen van de oevers levert niets op. Als we weer terug verticalen richting het eerste talud en Roel zijn ‘hoos’blik leeg kiepert, nadat hij zijn ‘bijhengel’ even ter handen genomen heeft zie ik dat zijn hengel staat te bonken in de steun. Het levert een vrij hilarische reactie op en bovendien is de vis gevlogen voordat hij zijn ‘bijhengel’ op kan bergen en zijn verticaalstok kan pakken…

Michel en John komen ook weer aangevaren, zij pakken het talud rond de 11-12 meter, daar waar wij rond de 9 meter blijven hangen. Al vrij snel zie ik Michel een snoekbaars drillen en landen, eindelijk hebben ook zij vis in de boot. Even later krijg ik een vlammende aanbeet, weer op de saltshaker. Vrij snel wordt duidelijk dat het weer een baars zal zijn, maar wel één van serieus formaat! Een kogelronde vis van 43 mag even poseren voor de camera. Schitterende vis! Toch valt ze in het niet bij de reus van vanochtend, die 8cm maken wel een wereld van verschil.

Kogelronde veertiger

Wij zijn tien minuten verder als ik weer een gortdroge beuk op de toep voel, dit keer felle kopstoten, knappe snoekbaars! Ook Michel drilt er nog eentje af. Het lijkt langzaam een beetje op gang te komen, want in korte tijd vangen Michel en ik er nog eentje bij. Dan blijft het weer even stil. Roel wil een beetje bijtijds stoppen en dus maken we een plan voor het laatste half uur vissen. Blijven we hier? Of gaan we het nog even proberen op de plek van vanochtend? We besluiten het laatste…

Tegen het eind van de middag komt de visserij echt op gang

Fout… Foute beslissing! We hadden gehoopt nog wat snoekbaarzen van mooi formaat tegen te komen maar het blijft akelig stil. Als we even later terug varen richting de helling krijgen we bericht van John en Michel te horen dat het aardig begint te lopen daar. John heeft nog een mooie snoek te pakken en ook de snoekbaarzen komen los. Voor ons zit het er op vandaag, tijd om de te traileren.

In de schemer ruimen we de spullen op, waarna we aan de terugreis beginnen. Geen mist en geen files, in tegenstelling tot de dinsdag ervoor. Ik vind het jammer voor Roel dat hij niks heeft mogen vangen, maar het is niet anders. Zelf heb ik toch weer een behoorlijke topdag achter de rug. Met zes snoekbaarzen en 3 baarzen, waarvan één van record formaat, een dag die weer in de boeken verdwijnt!

Groet,
Volkmar Strikkers

Gerelateerde artikelen:

• Een gouden verkeerde keuze
• Met geen pen te beschrijven…
• Een wereld van verschil
• Memorabel
• BarBaarse omstandigheden