NKS Fair 2010
Vrijdag 27 Augustus laten Jeroen en ik de boot in het water van de Nederrijn glijden om de NKS wedstrijd op de Fair 2010 te gaan voorvissen. Omdat we niet echt heel erg bekend zijn met dit water, ik heb er zelf slechts 1 à 2 keer gevist, willen we de wedstrijd goed voorbereid gaan aanvangen. Op de rivier staat een beste stroming (2,0 kilometer per uur op de gps) met dank aan de overvloedige regenval van de afgelopen dagen. Het heeft werkelijk gehoost en alle rivieren in nederland zijn druk bezig om het water af te voeren. Toch kiezen we voor het vissen op de volle stroming omdat ik 2 jaar eerder daar ook goed heb gevangen, om het niet al te gek te maken beginnen we in een binnenbocht waar een paar mosselbankjes liggen die onder normale omstandigheden zeker vis zouden moeten brengen.
Ik laat een witte saltshaker zakken en werkelijk binnen 2 meter wordt deze hard onderschept door een mooie maatse vis. Niet veel later nog 1 en ook Jeroen vangt een maatse vis. We gaan hierna van de stek af en besluiten deze verder met rust te laten, hier gaat vermoedelijk toch niemand vissen dus dan is de wedstrijd een beter moment om hier los te gaan.
Om niet helemaal van 1 stek afhankelijk te zijn vissen we over het hele parcours een aantal kribben uit en links en rechts vangen we een visje. Echt woest is het allemaal niet maar toch gaan we uiteindelijk van het water af met het idee dat 7 maatse vissen er wel in moeten zitten.
Een week later laat ik op vrijdag de boot op het Eiland van Maurik in het water glijden waarna we deze in een box in de haven leggen. De opbouw van de fair is al in volle gang en nadat we ons gehuurde huisje betrokken hebben en wat gegeten hebben lopen Jeroen en ik nog even naar het beursterrein. We drinken een paar pilsjes met diverse bekenden en doen traditiegetrouw het licht uit.
Slapen lukt die nacht niet best en met circa 4 uurtjes slaap in the pocket word ik de andere ochtend dan ook niet al te fris wakker. Koffiezetapparaat aan, klaargezet door vrouwlief, en een zak krentenbollen mee en we lopen richting de steiger waar al diverse boten aangemeerd liggen.
Ons plan voor vandaag is vrij simpel… de gevonden mosselbankjes afvissen en hopen op een aantal mooie maatse vissen waarna we de 7 vol willen maken door nog wat na te peuteren. Als het hele circus dan ook vertrekt doen wij het vrij rustig aan, zoals verwacht knalt het gros van de boten naar de andere kant van het Amsterdam Rijnkanaal daar waar wij op de Nederrijn blijven liggen.
Als we op de waypoints arriveren word dat wat ik bij de start al vreesde snel bewaarheid, het stroomt een keer zo hard als de week ervoor en slechts met moeite weten we de shads aan de grond te houden. We ploeteren een uur lang diverse plekken af maar worden niet beloond voor onze inspanningen. Na een uur moeten we nog steeds de eerste beet krijgen.
Wat zo vaak gebeurd wanneer het plan faalt gebeurt nu ook, we gaan zoeken en vinden niet. Links en rechts wordt wel een visje gevangen maar wij staan droog. Het is na diverse pogingen dat we in een onooglijk en op dat moment nog niet bevist kribje wat aanbeten krijgen waarbij ik een vermoedelijk maatse vis los en Jeroen 2 ondermaatse en een nèt maatse vis weet te landen. In ieder geval van de hatelijke ‘O’ af.’
Ook het voorgenomen plan om het trollend te gaan proberen brengt geen soelaas, de kilometers glijden onder de boot door zonder verdere actie. In de middag besluiten we dan ook maar om wat diepere kribben uit te vissen door de boot in het stroomnaadje te leggen en de kribben en neringen uit te werpen. Dit levert een paar harde aanbeten op die helaas geen van allen blijven hangen.
In de derde krib die we proberen krijg ik net onderaan de krib weer een harde knal als ik mijn hengel net op het hoogste punt heb…. lastig aanslaan dus ik mis de vis dan ook. Omdat ik niet de indruk heb dat de vis wat gevoeld heeft besluit ik er dan maar eens vertikaal overheen te vissen. Een groene storm shad wordt aan de vertikaalstok gehangen en even later zweeft deze over de plek waar ik net de aanbeet miste.
‘Snok !’ een harde aanbeet verrast me toch nog een beetje maar ik weet met een ferme zwiep de haak te zetten. Geen snoekbaars wordt al snel duidelijk aangezien de vis meteen de krib uitspeert en de stroming in duikt. Na de nodige hachelijke minuten waarbij de vis alles geeft wat erin zit kan Jeroen een eerste poging wagen om de snoek in de kieuwgreep te pakken. Dit gaat niet echt gemakkelijk aangezien de vis elke keer weer de kuierlatten neemt. Inmiddels is ook de fluorocarbon onderlijn tussen de kaken van snoekmans geschoten dus ik zie de bui al hangen, dat wordt niet de grootste snoek voor HJ.
Wonder boven wonder gaat alles goed en weten we uiteindelijk toch de vis de boot in te krijgen. Snel handelen is het devies, de vis haalt de meter wel is mijn inschatting en we kiezen ervoor om meteen naar een nabij liggende contrôle boot te varen waar ik overstap en de vis op de plank gaat. 1 meter en 12 millimeter is het verdict in de contrôle boot. Na wat ondersteuning knalt de snoek weer goed weg dus dat gaat allemaal goed.
We vissen nog wat door maar kunnen geen potten meer breken, komt nog bij dat er inmiddels een overmacht aan politie over het water heen vaart. Agenten in snelle ribs, agenten op waterscooters (echt waar en met (water)pistool) en de p98 varen over het lullige stukje rivier tot aan de ingang van Maurik. Die zullen het wel niet op ons gemunt hebben denk je dan nog als onnozel vissertje. Dus wij kijken alvast maar eens om ons heen waar die zware criminelen dan toch varen, maar kennelijk hebben ze het wel op ons gemunt want natuurlijk moeten ze net ons eruit plukken voor een 100% contrôle.
Eenmaal terug bij de ingang van Maurik nog wachten op alle kaartjes van de contrôle boten en dan snel naar de steiger en daarna het huisje om de einduitslag te berekenen. Om 15:00 prijsuitreiking in verband met de tombola van het peuterfonds. Helaas duurt het allemaal weer net wat langer om de boten eruit te krijgen dus de prijsuitreiking heeft door het afwezig zijn van diverse deelnemers niet helemaal de glans die deze had moeten hebben, een leermoment voor de volgende keer.
Zelf mag ik inderdaad de prijs voor de grootste snoek incasseren en daarnaast kunnen we een nieuwe sponsor verwelkomen in de vorm van Baron Marine.
Het klassement zelf verschuift weer flink, opvallend goed is er gevist door de Belgen, onze sympathieke zuiderburen nemen zelfs de eerste plaats in het tussenklassement over, het zij ze gegund. Met nog 4 wedstrijden te gaan ligt voor veel koppels alles nog open. Zelf zitten we er dit jaar niet bij, we staan 19e dus er is nog een hoop werk te verzetten.
Een dag later moet ik mijn belofte aan mijn zoon Bas inlossen, we gaan vissen. Op de plas zelf zit veel witvis maar een aanbeet weten we er niet uit te lokken. We kiezen voor de rivier en proberen daar werpend en vertikalend een snoekbaarsje te vangen. Na een uur hebben we nog steeds geen actie kunnen uitlokken als ik plotseling mijn shad heel zwaar voel worden.
Met de gedachte dat ik vast zit hef ik mijn hengel voorzichtig maar dan voel ik toch wat gefrommel, hetgeen me doet besluiten om aan te slaan. Een zware vis hangt er goed op en in eerste instantie denk ik aan een zeer zware snoekbaars. Na een mooie dril kan ik de 2e metersnoek bijschrijven, dit keer op een culpritje. Dat snoekbaarzen mag dan misschien niet zo best lukken in wedstrijdverband, het snoeken gaat des te beter.
Hendrik-Jan / Jeroen / Bas
Denk dat je een paar lettertjes moet weghalen HJ. Nederlands Kampioenschap Snoeken scoor je veel meer punten.
Maar ja wie geeft er nog wat om die asielzoekers bij het zien van zulke mooie oersnoeken. Ik wist wel waar ik op ging vissen :)
Groet,
Volkmar
Dat hadden dagen vissen met mij in de boot kunnen zijn:p Heel gericht op snoekbaars vissen, niks! En dan gewoon vethard een metersnoek vangen:) Maar dat is natuurlijk ook leuk! Succes met de komende wedstrijden(Y)