Eindelijk weer veel vis in de wedstrijd!
Tjonge jonge wat heeft het lang moeten duren voor er weer eens echt vis in het net kwam. Maar afgelopen zaterdag tijdens de avondwedstrijd had eigenlijk iedereen vis en ving tussen de 3 en de 27 kg. Begonnen we het eerste uur nog als het Nederlands elftal daarna kwamen eindelijk de kilo’s door waar we al weken naar op zoek zijn!
Ik begon met mijn standaard voer met daarin verkruimelde en fijngemaakte boilies en mais. Dit alles heb ik fijn gemaakt in de “Korda krusha”. Echt een ideaal apparaatje voor dit werk. Het is alleen even lastig schoon te maken maar dat nemen we maar op de koop toe (water erin zetten en een paar uur laten staan daarna even in het water omspoelen en drogen ).
Boilies erin
Delen op elkaar, even crushen en klaar! Gemalen boilies!
Gemalen boilies vermengen met grondvoer in korf
Ik ben begonnen met haak 8 en een onderlijn van 16/00. Eén maiskorrel op de haak en een made ervoor. Al vrij snel kreeg ik hierop een aanbeet; ik sla rustig aan maar blijk een karper te hebben gehaakt….. geen schijn van kans….. de vis neemt een spurt, komt de lijnclip tegen en de onderlijn breekt af.
Vissen op lijnclip; altijd dezelfde afstand maar geen grote vis haken die lijn neemt!
Balend zet ik een nieuwe onderlijn op en volg hetzelfde ritueel : voer in de korf, geknipte pluk wormen in het midden en weer iets voer erop. Ingooien op dezelfde plek, lijn onder water trekken en drinken pakken. Direct zie ik de hengeltop weer inbuigen, aanslaan, HANGEN! Een dikke platte komt binnen. Na deze vis is de actie er even uit. De aanbeten zijn er wel maar ze zijn heel flauw en door de harde wind niet altijd even waarneembaar. Ik besluit om de vis nog meer te proberen te activeren en gooi er nog een half blik extra mais in. Ik knip vervolgens nog meer wormen en wissel naar haak 6 en lijn 18. Ik hoor heel vaak mensen zeggen of ik wel goed ben, als je minder beten krijgt moet je lichter gaan vissen niet grover! Uit het zeevissen heb ik echter wel eens meegekregen dat je soms je aas rustiger moet aanbieden en door een iets dikkere lijn dwarrelt het aas niet zo. Een grotere haak met meer aas maakt het geheel nog rustiger! En wat volgt: drie grote platte op rij! Haak 6 met drie maiskorrels heeft zijn werk gedaan! De tweede helft begint als de eerste: eerst een vis die ik totaal mis en daarna een vis die er halverwege de vaart “afvalt”. Weer even balen en mezelf op scherp zetten: ik vang nog een brasem op een mini-boilie. Het is niet de grootste, maar vis is vis en zeker in een wedstrijd waar het gewicht telt!
Daarna krijg ik weer van die lichte aanbeten. Ik heb inmiddels alles alweer geprobeerd, boilies, mais, maden, casters. En wormen met aangepaste haken en lijnen. De aanbeten komen wel maar zetten niet altijd door.
De menukaart van vanavond; ook voor mijzelf!
Het laatste kwartier besluit ik om drie hele dikke wormen op haak6 en onderlijn 18 te zetten. Made ervoor en vervolgens goed dik “brasemkiller” (flavour) erop gieten. Ik gooi in en krijg niet de kans om de lijn onder water te trekken: aan de andere kant hangt een dikke platte! Zo snel mogelijk indraaien (kan makkelijk met 18 honderdste), onthaken, wormen aan de haak, Brasemkiller en ingooien! Geen voer toegevoegd, ik heb immers toch nog maar 10 minuten. BAM! Nummer 2 op de wormen. Indraaien, zelfe ritueel, ingooien en…. nummer 3! Ongelovelijk, de hele avond alles geprobeerd en uiteindelijk toch de brasem weer aan de praat gekregen. Alleen jammer dat het niet een half uur eerder gebeurde. Maar ja, daarom heet ons spelletje vissen en niet vangen.
Snel de lijn onder water draaien na het ingooien
Uiteindelijk word ik 7e. Maar de plaats maakt me eigenlijk deze keer niet zoveel uit. Eindelijk weer eens tijdens een wedstrijd lekker gevangen en dat was al lang geleden. En dat dan ook nog door continu te blijven schakelen in de aasaanbieding. In het roofvissen is dit al veel meer bekend, maar dus ook tijdens het witvissen blijft het essentieel om te “zoeken” wat de voorkeur van de vis op dat moment is. En dat kan dus in een paar uur veranderen!
Ben Hakstege
NB: ik schreef er in mijn vorige artikel al over, maar ook nu tijdens de wedstrijd kwam er weer een zwarte “wolk” aalscholvers voorbij vliegen die een 100 meter verderop met z’n allen even de boel op stelten zetten. Ik begin het zo langzamerhand toch zorgwekkend te vinden: maatregelen nemen zou ik zeggen!
Hey Ben,
het mocht idd wel weer eens, hebben er lang op moeten wachten dit jaar.
Hoop dat het ons tijdens de wedstrijd van aanstaande zondag net zo vergaat.
Zullen eerdaags eens een afspraak maken om bij jullie te komen feederen op één van de vaarten.
Gr.Jeroen