Rock&Rooster – Deel 1
En dan ben je opeens getrouwd! Driekwart jaar van voorbereiden voorbij en alles viel op zijn plaats op deze prachtige zonnige dag. Tsja, waarom vertel ik dit op een hengelsportsite? Nou, omdat trouwen de aanleiding was tot een huwelijksreis. Ja en dan? Nou lees mee…
Ik wilde graag naar een bijzondere bestemming voor de huwelijksreis. Liefst ver weg. Midden en Zuid Amerika ben ik erg van gecharmeerd en al snel viel mijn oog op Costa Rica. Michel was er al eens met zijn vrouw een paar jaar terug, daar waar John en Roel er vorig jaar de kust onveilig maakten terwijl André en ik in Mexico zaten. Schat, zullen we naar Costa Rica? “Dan wil je zeker ook vissen..?!” Wat kent ze me toch goed. :)
Het contact werd gelegd met Toine Aarts van Costaricavakantie.nl, die gelijk razend enthousiast reageerde. Een huwelijksreis op maat, met een vleugje vissen. We geven een budget af waarbij we voldoende ‘reserve’ willen houden voor leuke dingen, eenmaal daar. De reis krijgt vorm en ik zie 1,5 dag vissen op het programma staan. Één dag op een junglerivier en één dag inshore fishing op onder andere rooster. Bij het lezen van het woord rooster gaat mijn hart direct sneller kloppen. Daar gingen we vorig jaar voor naar Mexico, maar helaas zorgden de (weers)omstandigheden voor het uitblijven van een ontmoeting. Zou het nu, met maar één dag de tijd, wel lukken? Long shot, maar je weet het nooit…
En dan wordt het nog even spannend allemaal. Het is maart en werkelijk verschrikkelijk druk op het werk. Meerdere avonden overwerken per week, totdat zo van de één op de andere week het doek valt voor de scheepswerf. Kort gezegd is het geld op en een week later staan we met zijn allen op straat. Nog erger, op de 2e dag van de gesloten tijd!
Een vervelende periode breekt aan. Zee van tijd maar roofvissen is geen optie, “grom”… Wachten op ‘mijn geld’ duurt daarnaast erg lang en de bruiloft met al haar rekeningen komt rap dichterbij. Solliciteren gaat gelukkig voorspoedig en zo ben ik in de eerste week van het nieuwe seizoen weer aan het werk (weeral puike timing…). De geldstroom komt weer op gang en alles valt op zijn plaats. Een prachtige bruiloft en twee dagen later de lange vlucht, via Miami, naar Costa Rica.
En wat is het daar genieten! De eerste dagen besteden we wandelend en fotograferend. We starten de reis in La Fortuna, aan de voet van de af en toe hoorbaar rommelende Arenal vulkaan. Een paar dagen later rijden we zuidwaarts richting Pozo Azul, waar we een week in Casa Pura Vida zullen verblijven.
Vlakbij Pozo Azul ligt een riviertje en Toine had me al laten weten dat hier ook de nodige vissoorten zwemmen. Nu stond er momenteel niet erg veel water vanwege het uitblijven van regen in de regio, maar wel was het water mooi helder waardoor er prima te snorkelen zou moeten zijn. Hevig oververhit na het uitpakken van alle spullen, bij 33 graden celcius en volle zon, stelde ik dan ook voor aan Judith om kennis te gaan maken met de plaatselijke onderwaterwereld. Geen grote vissen, maar wel een verassende hoeveelheid soorten zagen we in één enkele poel achter een watervalletje. Cychliden, harders, tropische meervalletjes, een witvisachtige en een paar aardige rainbowbasses, welke behoorlijk lijken op de peacockbass. Één van deze basses had een grote wolk met eigen jongbroed onder zich zwemmen, die als een schaduw volgde, een erg leuk gezicht!
De derde dag rijden we naar Playa Grande, in het noordwesten van het land. Voor de zekerheid maar een reishengel achter in de auto want je weet nooit wat je tegenkomt. Als ik na een half uurtje zonbakken een frisse duik neem in de pacifische oceaan zie ik vanuit mijn ooghoeken iets groots aan komen zwemmen. Rooster? N ee, het blijkt een haaienvin te zijn die op een meter of 5-8 voor mij langs schuift. Hmmm, er zit wel vis dus…
Als ik later over het water tuur zie ik flinke jag partijen. Jack Crevalles gezien de lompe plonsen, al zie ik later ook tonijnachtigen vliegen. Helaas ver buiten werpbereik, maar wel kriebelig genoeg om de hengel op te gaan halen. Een uurtje smijten bij een grote rots levert helaas niets op. Het is ook eigenlijk geen doen met de hoge golven, helaas.
De eerste echte vissessie vind plaats op de Rio Corribici, waar we een safari raft gaan doen met gids. Gedrieën stappen we in een rubberboot waarna we afdrijven in de jungle. We zijn nog geen vijf minuten onderweg als de gids ons wijst op een flinke krokodil. Het beest schuift een paar meter langs de rubberboot, imposant gezicht! Wat een fantastische beesten zijn het toch.
Na een uurtje apen, vogels, leguanen, hagedissen en krokodillen kijken zie ik de gids een handlijn tevoorschijn halen met een oppervlakteaasje eraan. Hij zwiept hem steeds behendig onder de takken en vist hem rustig binnen. “Je moet vissen als de gids vist” is wat mij betreft een valide gezegde en zodoende tuig ik ook snel mijn hengel op.
Verscheidene aasjes passeren de revue, maar pas als ik met een 10cm shadje begin te gooien is er wat actie. Een keer een felle tik en een tijdje later een flinke bonk. Als ik binnendraai is de staart van de shad afgebeten… Hmm… Iets met tanden dus…
Nu zwemt er op deze rivier Rainbow Bass, Snook, Tilapia, enkele meervalsoorten en de Machaca. De laatste is een alleseter. Van buiten lijkt ie wel wat op een winde, maar vergis je niet want er staat gewoon een setje snijtanden tanden in…
Bij een splitsing legt de gids vast aan de kant en snijdt hij een paar ananassen in stukjes. Niet alleen een heerlijke versnapering, maar ook erg goed aas voor de Machaca, zo had ik al vernomen van Toine. Nog voordat ik mijn hengel om kan tuigen zie ik de gids al drie beten missen. Opschieten Strikkers, overboord met die ananas!
Met de lijn tussen de vingers laat ik de ananas stroomafwaarts driften. Do they bite hard? Vraag ik nog, alvorens ik een enorme snok voel. Ik zet de haak en te nog niet misselijke 90-160 gr Sportex reishengel buigt behoorlijk door. Een stevig potje touwtrekken volgt. Er ligt nog ergens een 4m+ krokodil in de buurt (onder water) dus ik wil de vis eigenlijk zo snel mogelijk in de boot hebben. Met een inmiddels bijna doorgekauwde fluor carbon onderlijn lukt dit uiteindelijk en mag ik mijn eerste Costa Ricaanse vis vasthouden. Een Machaca, tsjakka!
Kort erna vangt de gids op zijn handlijn een nog wat groter exemplaar en dan is het tijd om verder de rivier af te hobbelen. Na een tijdje krijg ik het spelletje aardig door en aanbeten volgen elkaar in rap tempo op. Achter elke onderbreking van de stroming, liefst met wat schaduw, liggen wel één of meer Machacas alleen ze zijn knap lastig te haken op de ietwat grote haken. Toch vang ik er nog een paar en met een voldaan gevoel sluiten we wildlifekijkend de raft af.
De vakantie kabbelt lekker voort en we zien zo’n beetje alle wildlife die we vooraf ‘op ons lijstje’ hadden staan. Vooruit, de luiaard hebben we gemist maar laten we maar zeggen dat die domweg te lui was om zich te laten zien. Meeste indruk maakte nog wel de krokodillentour op de Rio Tarcoles. Vanaf de brug reeds een spectaculair gezicht om 25 van die dino’s te zien liggen, maar met de boot kwamen we toch wel erg dichtbij.
Onze gids, niet bepaald bang aangelegd, lokte ze naar de boot met wat geplons en tilapia fillet, zodat wij ze van dichtbij konden bewonderen. Op den duur lag de grootste krokodil van de rivier naast de boot en voor ik het wist lag zijn staart op mijn hand. “Wanna touch him?” Dik 6 meter lang bij ruim 900 kilo. Dat is wat je zegt indrukwekkend, zo naast de boot!
Dan nadert het einde van de vakantie, maar gelukkig niet voor de ‘grande finale’. Een dag inshore fishing met Pablo Chaves van sierpe-fishing.com. Over de whatapp hebben we kort contact de avond van tevoren en hij zegt helemaal klaar te zijn voor wat roosteractie, dat klinkt goed!
Het is een uur rijden alvorens we aankomen in het kleine dorp Sierpe, gelegen aan de Sierpe rivier op een veertig minuten van zee. We schudden Pablo de hand en leggen snel alle spullen in zijn fraaie visboot. Als we even later over de rivier blazen tuig ik alvast mijn hengel op. De Sportex Seastar Travel 90-160gr bleek vorig jaar in Mexico prima aan te sluiten bij deze visserij. Voorzien van een Shimano Twinpower SW5000 met daarop 30 ponds Penn Tournament braid en een 80 ponds voorslag ben ik klaar voor de strijd, maar niet voordat we wat aasvissen proberen te vangen.
We zijn dan redelijk dicht bij zee en Pablo legt uit wat de bedoeling is. Hele kleine jigjes strak tegen de mangroven gooien en dan binnen tikken. Al snel komen de eerste kleine horseye jacks aan boord. Ook vang ik een spotted snapper en beide vangen we een paar kleine pacific snooks. Dan is Pablo opeens wel erg enthousiast. “Big snapper followed my fish”, roept hij terwijl hij zijn horseye jack nog een paar rondjes laat zwemmen. Helaas komt de snapper niet meer terug. We have enough, geeft Pablo vervolgens aan. Nu gaat het echt beginnen, vol door de branding de zee op en vissen maar..!
En dan wil ik deel 1 afsluiten met nog een serie wildlife foto’s, bijna net zo spectaculair als het vissen. Costa Rica = Natuurschoon, dat moge duidelijk zijn!
Binnenkort deel 2,
Groet,
Volkmar Strikkers
Klik hier voor deel 2
Hoi Volkmar,
Van harte gefeliciteerd met het huwelijk. Wat een schitterend verslag bovendien. Mijn hele gezin heeft echt van het verslag genoten. Heel veel mooie jaren samen, met hopelijk nog veel van dit soort reizen.
groetjes Joshua Martina
Geweldig weer Volkmar; schitterend verslag en super foto’s
Groeten Krijn
Gefeliciteerd meneer en mevrouw Strikkers en wat een prachtige foto’s!
Wat een schitterend verhaal en die foto’s van die krokodillen zijn helemaal stoer! Wacht met smart op deel 2!
Heerlijk, heerlijk, heerlijk. Schitterende opbouw naar de grande finale (hoop ik ;-) )
Prachtig verhaal, schitterende foto’s en voor mij natuurlijk heel fijn dat jullie huwelijksreis zo geslaagd is geweest. Dit is waarom ik graag in de vrije uurtjes m’n reisbureau Costa Rica Vakantie run! Costa Rica is zo gaaf!
Groet, Toine Aarts
http://www.costaricavakantie.nl
Wauw man! geweldig…
Mooi land, mooi geschreven, mooie foto’s, mooie intro, ben helemaal klaar voor een stukkie hard-core fish-story ! Gr Roel
Mooie “story” en prachtige foto’s !