Vissen in Costa Rica, deel 4: “een slepende dag”
Gisteren sloten we af met een duidelijk plan voor vandaag: op een zo effectief mogelijke manier de eerste Rooster voor John vangen – alle hengels zijn voor hem. De laatste twee uur gisteren, slepend met Ranger-lures leverde 4 aanbeten op waarvan 1 verzilverd kon worden.
.
Bij de scholen sardientjes vangen we er snel een klein dozijn en geven de 150 pk de sporen naar de plek waar gisteren alle actie was. In no time huppelen twee Rangers weer 40 meter achter de boot – laat de pret maar beginnen.
.
Al vlot mist een eerste Rooster en zien we Roosters een kleine bal sardines opjagen, heel dicht bij het strand, dit geeft de burger moed. Maar na de snelle eerste activiteit wordt het 10 minuten, 30 minuten, een uur akelig stil. Pas na twee uur doorslepen gaat de slip af – yes, vis! Maar de sterkte van de weerstand maakt al snel duidelijk dat dit geen Rooster is. Het blijkt een grote needle fish te zijn die met zijn kleine getande bekkie toch tegen de enkelvoudige haak aangelopen is.
.
De ongewenste rust keert al snel weer terug, terwijl we parallel aan de kust ons voortslepen. Roel bouwt maar eens een hengeltje op met een diep lopende plug om toch maar een beetje aan het vissen te zijn. Na een minuutje of 15 wordt de plug gegrepen door een JC (# 11) die na verlost te zijn van het haken ongemak weer het ruime sop kiest. Tegen het middag uur zijn we bij het einde van “Drakes-Bay”” aangekomen, hier staat een rotspartij onder water op 45 ft in een omgeving van 90ft diepte – normaal een vismagneet. – John laat een kleine “green back”- het lijkt mij een tonijntje van20 cm – op de freeline los boven op de top van de onderwaterberg – het mag helaas niet helpen. De rust van het vissen geeft wel tijd voor het fotograferen van wat natuurschoon, de dolfijnen wilden niet mooi in beeld, maar deze pelikaan wel.
.
We hebben tijdens de middag sandwich een kort overleg – hoe verder – stug verder vissen ! We vissen de kust in omgekeerde richting weer af. Na een minuut of 15 wordt de plug van Roel weer gearresteerd door een kleine Sierra – gelukkig diner ! Helaas een kleiner stukje dan gisteren, maar we zullen niet verhongeren.
.
Na twee uur zijn we weer op ons startpunt van de ochtend – 7 uur zonder Rooster resultaat – het kan verkeren. Nu is het trollen niet de meest enerverende manier van vissen om het zachtjes uit te drukken, dus we spreken af voor het laatste uur wat actie op de zoeken; om te beginnen boven het rif waar gister de snapper gevangen werd. Dit stuk van de baai ligt pal op de wind, er is duidelijk meer leven in het water, de een na de andere mini-barracuda knalt op de pluggen.
.
Na een zware aanbeet meldt JC #12 zich, die aan mijn zware hengel een stuk minder te vertellen heeft dan de Yasei waar we maandag mee visten. De JC’s lijken allemaal een redelijke standaard maat te hebben van zo’n 50-60 cm. John weet te bewijzen dat ook JC’s klein beginnen en vangt een baby JC (#13)
.
Het uurtje met veel activiteit zorgt er in ieder geval voor dat we niet met een katterig gevoel van het water afgaan. Voor morgen gaan we eens even het Rooster vissen met rust laten en ons richten op andere visserij. We gaan op een uur varen de zee op bij een drop-off op grotere diepte vissen en speed-jiggen op hongerig gespuis dat daar rond hangt. De Roosters proberen we vrijdag weer.
.
Eenmaal terug in Sierpe, zien we onze krokodillenvriend weer; die weet kennelijk dat er rond 4-en vis schoon gemaakt wordt (klopt, maar een kleintje). Volgens de gids kun je hem lokken met een popper hetgeen we natuurlijk met twee handen aangrijpen! Gaan we misschien toch niet iets groots vangen vandaag :-)). De krokodil komt keurig achter de popper aan, verdwijnt daarna onder water en nog geen twee minuten nadat het fileer afval de plomp in gegaan is, heeft mijnheer (of mevrouw) de buit al te pakken en snel opgeschrokt.
.
Benieuwd naar wat de visserij ons morgen brengt,
Gr Roel & John.