Vissen in Costa Rica, deel 2 “De kop is eraf”
Eindelijk is het zover en kan er gevist worden. Pablo Chaves heeft zijn zaakjes prima voor elkaar. We vissen met een 8 meter open polyester boot met een zonnedak en hengelrek. Ben geen motor expert, maar de 150 pk E-tec Evinrude lijkt in niets meer op de oude 2 –takts, hij loop geur en geruisloos. De naar achter uitstekende zonneluifel met hengelsteunen maken het werpen op het achterdek lastiger dan het voordek, we besluiten per kwartier te wisselen. Pablo heeft een collega, Elrich, meegenomen die deze dag assisteert.
De boot van Pablo
.
Vanuit Sierpe is het 45 minuten varen naar de oceaan, en dat is bepaald geen straf. Het tropisch oerwoud staat als mega-broccoli langs de kant, terwijl we ons door een tapijt van waterhyacinthen naar zee spoeden. De plantenbedden moeten ontweken worden, omdat hier behalve kokosnoten ook boomstammen en grote stukken bamboe tussen drijven. Het tapijt gaat met de getijden mee stroom op en afwaarts gaat op de Sierpe rivier.
Hogerop is de rivier bezaaid met waterhyacinthen
We zitten middein het mangrovebos
Schitterende oevers met wuivende palmen
Onderweg kwamen we nog een gezellig familie uitje tegen
.
Bij de Pacific aangekomen zien we de tegengestelde branding en rivier stroom geweldige golven doen ontstaan, die John’s voormalige KNRM hart sneller doen kloppen. Elrich zet de boot keurig neer voor de branding en wacht een geschikt moment af. Zoals bijna overal ter wereld komen de golven in een ritme van zeven kleine en dan drie grote golven. Daarnaast rollen ze hier vanaf links naar rechts, wil je ook rekening mee houden. De truc is dus om de grote af te wachten en aan de goede zijde de golven te pakken. Elrich geeft gas en daar gaan we! Met een paar snelle bewegingen en een dot gas weet hij keurig achter de branding te komen en kunnen we op weg naar de visgronden!
Heerlijke branding, foto genomen op terugweg
.
Voor de kust is het slechts een meter of 10-15 diep. Elk jaar vanaf december komen grote scholen sardines hier hun eieren leggen. Deze scholen worden omringd door de rovers waar wij naar op zoek zijn, Rooster, Jack Cravelle, Barracuda, Sierra mackrell om er maar een paar te noemen. We beginnen met het vangen van een aantal sardines die we ook als aas gaan gebruiken. Op punten waar de roofvis een “bal” sardines samendrijft in de oppervlakte, lijkt het water te koken. We gooien met haring paternosters en weten in zo’n 20 minuten genoeg voor de dag te vangen, nu achter de rovers aan.
Ook hier spotten we samengedreven scholen sardines voor op. We vissen met relatief licht materiaal; een Shimano Yashei 80-100 9 ft hengel, 50 lbs powerpro op de molen. Hieraan wordt een 1mm nylon leader geknoopt (allbright) waar we met een strakke uniknot de leader gelijk op de popper knopen. Al snel weet de Cotton Cordell pencil popper de aandacht te trekken wanneer deze langs of door een school sardines gepopperd wordt. Naar een paar missers is het raak en kan John vol trots met de eerste Jack Cravell en niet lang daarna de tweede op de foto.
veel power in die vissen!
De eerste!
.
Het blijft wonderbaarlijk iedere keer te bemerken dat zo’n brokje zoutwater agressiviteit zoveel harder vecht dan een zoetwater vis van een dubbele lengte. Ook Roel vangt z’n eerste Jack niet kort daarna, vlak bij de boot,
Roel ook beet!
En ook zijn eerste!
.Na een uur of drie vissen varen we een stuk naar het zuiden, hier staan rostpartijen in zee. En terwijl we langzaam rondjes om de rotsen varen, werpen wij grote poppers in het wit bruisende water. Dit schijnt op-en-top het biotoop van de Rooster te zijn. Na een zeer inspannend uur werpen met een grote Halco popper krijgt John een Rooster als volger, wel 5-6 “poppen” lang; daarna zien we allemaal de vis langzaam weer het diepe in draaien.
Wat ons verbaasd is dat na 2 uur vissen de verflaag van de popper al verregaand weggesleten is. – kennelijk wordt je geacht zelf een spuitbus mee te nemen, maar dit hebben we nog nooit gezien.
Halco Roosta Popper; de verf bladdert eraf na een uurtje gooien……
.
Behalve 1 aanbeet en een losser van Roel, levert het vissen bij de rotsen helaas weinig op. Ook de sardines die op een free-line montage achter de boot de boot meezwemmen, mogen zich niet in aandacht verheugen. Terug bij de monding van de Sierpe rivier werpen we nog een paar sardine scholen aan, maar verder dan een losschieter komen we hier niet. Het laatste stukje besluiten we te gaan trollen. Good old X-rap van Rapala, die in 2008 in Gambia zo excellent zijn werkt deed, gaat nu ook weer aan de lijn. In de buurt van een sardine school krijgt John een aanbeet van jewelste die vrijwel direct losschiet, waarna bijna direct erna Roel zijn molen het uitkrijst – zelfde vis? Jack Cravelle #4 van vandaag heeft de dreg volgens Pablo in wat in het Spaans heet “en la pensas” – ja zo noemen wij dat ook “de haak in je pens (sas). De JC gaat na de foto snel de diepte weer in.
Agressieve onderzeeboten
.
De allerlaatste minuut voordat we stoppen meldt JC #5 zich op een getrolde plug bij Roel, die hem voor de verandering wel vol in de bek gepakt heeft. De foto blijft achterwege, hoe zo’n JC eruit ziet mag nu genoegzaam bekend zijn.
Op de terugweg is de aandacht weer voor alle natuur schoon. Want in al het visgeweld van vandaag zijn we vergeten foto’s te maken van een school dolfijnen om de boot, heel veel mooie vogels en een groep doodshoofd aapjes die de mangroven onveilig aan het maken waren. Wel schieten we plaatjes van ibissen, kwakken en als klap op de vuurpijl, blijken er in de bomen naar ons hotel een clupje van 6 rode ara’s aan het eten te zijn – we knijpen ons zelf even om te realiseren dat dit echt vlak voor onze ogen allemaal plaats vindt
Ibis x 4
Ongelovelijk, ara’s vlakbij ons onderkomen!
Een plaatje! We werden er stil van
.
Bij een verkoelend drankje bespreken we de dag met Pablo . De harde wind van vandaag gaat morgen verder liggen, het water gaat daardoor helderder worden, wat het vissen ten goede komt. Hij vertelt ons dat we er toch rekening mee moeten houden dat de verhouding 1:10 tot 1:25 tussen roosters en Jacks. Dan realiseren we ons dat Toine in Januari 1 Rooster kon landen in 3 visdagen, evenals Michel een jaar eerder. We zien wel, dat gaan een hoop JC’s worden naar verwachting in de aankomende dagen.
De eerste dag was in ieder geval heerlijk. Met leuke actie en diverse vistechnieken. We hebben een goed beeld gekregen. Maar tegelijk weten we dat er meer in moet zitten. Op naar dag 2!
Gr. van Roel en John
die visjes stellen niks voor joh.ik zal je eens een bak van vis laten drillen tot armen zooo verzuren,dat je wel anders gaat denken over zoetwater vissen.
John, Roel,
Weten jullie zeker dat jullie ´m niet tegen een brug hebben gegooid..? :)
Mijn Halco´s hebben reeds tanden, raspen en zwaarden gezien maar geven geen krimp. Mooie vissen hoor! Wij hadden vandaag ook eindelijk wat meer actie met zware jacks en 2 soorten tonijn. Nog twee visdagen te gaan!
Groeten uit Mexico,
Volkmar
Heerlijk om te lezen en te zien mannen. Succes morgen!
tof verslaggie weer en hopen dat jullie een paar van die prachtige roosters kunnen teazen!!
dat die lak van die poppers zo snel loslaat?
hoort niet want zo goedkoop zijn ze niet toch?